به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، این تحقیقات به گسترش طیف جدیدی از دستگاه های محرک کمک می کند. این دستگاه ها امکان کنترل فرآیند بازسازی بافت های اسکلتی ماهیچه ای به وسیله ی تحریک الکتریکی را فراهم می کنند و میتوان از آنها برای درمان آسیب دیدگی تاندون و آسیب های ناشی از ورزش بدون استفاده از دارو یا محرک خارجی استفاده کرد.
دکتر "مانوس بیگز" (Manus Biggs)، محقق اصلی این تحقیقات می گوید: یکی از هیجان انگیزترین بخش های مطالعات ما این است که میتوان از این دستگاه ها برای افزایش سرعت بهبود تاندون های آسیب دیده به خصوص در ورزشکاران استفاده کرد.
محققان در این مطالعه بررسی کردند که آیا ترکیب درمانهای الکتریکی و ورزش می تواند به بهبود فرآیند درمان تاندون آسیب دیده کمک کند یا خیر. آنها دریافتند که بازسازی سلول های مرتبط با تاندون را می توان با استفاده از تحریک الکتریکی که توسط دستگاه های قابل کاشت در بدن ایجاد می شود کنترل کرد. انرژی موردنیاز این دستگاه ها را میتوان به کمک فعالیت و حرکات بدنی فراهم کرد.
دکتر "مارک فرناندز" (Marc Fernandez) می گوید: درمان موفقیت آمیز تاندون آسیب دیده جزء چالش های مهم علم پزشکی است.
تحقیقات ما نشان می دهد که کشش ایجاد شده در ایمپلنت هنگام راه رفتن باعث بوجود آمدن بار الکتریکی در ناحیه آسیب دیده شده و به این ترتیب فرآیند بازسازی تاندون آغاز می شود.
در این دستگاه محرک از پارچه ای مشابه تور استفاده می شود که ماده ی پیزوالکتریک نام دارد. این پارچه زمانی که کشیده می شود یا تحت فشار مکانیکی قرارمی گیرد برق تولید می کند. جنس آن از نانوالیافی به ضخامت یک هزارم موی انسان است.
دکتر فرناندز افزود: ما دستگاهی قابل کاشت تولید کرده ایم که از نظر الکتریکی فعال است و می تواند ترمیم تاندون آسیب دیده را کنترل کند. ما در این تحقیقات کیفیت عملکرد درمانی دستگاه را با بهبود ساختار و سازگاری بیولوژیکی آن افزایش دادیم.
به گفته ی دکتر بیگس، انتظار میرود چنین دستگاهی که انرژی خود را از طریق حرکات بدن تامین می کند و می تواند بهبود آسیب دیدگی تاندون را سرعت بخشد بر سایر دستگاه های احیاکننده به خصوص در زمینه ی ورزشی تاثیر قابل توجهی بگذارد. این دستگاه ها مقرون به صرفه هستند و کاشت آنها در بدن آسان است.
نتایج این تحقیقات در مجله ی "Advanced Materials" به چاپ رسیده است.
- 12
- 2
