به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی نیچر، دی ان ای (DNA) اطلاعات ژنتیکی را با استفاده از چهار مولکول ذخیره می کند که به آنها نوکلئوتید گفته می شود.
این نوکلئوتیدها شامل adenine، guanine، cytosine و thymine هستند که به ترتیب با حروف A، G ،C و T شناخته میشوند و به اصطلاح گفته می شود دی ان ای دارای چهار حرف الفبا است و طبیعت با ترکیب این چهار حرف الفبا قادر است بیت های مختلفی از اطلاعات را تولید و ذخیره کند.
در واقع دی ای ای با استفاده از این چهار حرف قادر است، اطلاعات ژنتیکی تمام موجودات زنده روی زمین را ذخیره کند بنابراین از لحاظ نظری امکان ذخیره اطلاعات دیجیتال با استفاده از دی ان ای نیز وجود دارد ولی اگر به جای چهار حرف از ۱۱ حرف برای این منظور استفاده شود، تعداد بیت های اطلاعاتی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
در این تحقیقات هفت حرف جدید بطور مصنوعی به این الفبا اضافه شد و سیستم خاصی برای بازخوانی اطلاعات این حروف مصنوعی طراحی شد. این سیستم از فناوری یادگیری ماشین برای شناسایی تفاوت بین حروف طبیعی دی ان ای و حروف مصنوعی بهره می برد.
دی ان ای بسیار وسیع و متراکم است و به همین علت قابلیت ذخیره سازی مقادیر بسیار زیاد اطلاعات را در فضاهای بسیار کوچک دارد. در طبیعت به وفور یافت می شود و در شرایط فوق العاده سخت روی زمین مقاومت می کند حتی محققان توانستند اطلاعات ژنتیکی ذخیره شده در دی ان ای را پس از چندین قرن استخراج کنند بنابراین ساختار ذخیره سازی اطلاعات طبیعت، میتواند بهترین گزینه برای ذخیره حجم فزاینده اطلاعات دیجیتال تولید شده توسط انسان باشد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nano Letters منتشر شده است.
- 18
- 2