به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از نیواطلس، پژوهشگران خالکوبی الکترونیکی از گرافن ساخته اند. این دستگاه را میتوان برای مدت طولانی بدون ایجاد مزاحمت پوشید و اطلاعات سلامتی بهتری را ارائه داد.
سفت کردن کاف دور بازو در مطب، روش استاندارد اندازه گیری فشار خون است، اما مطمئن ترین راه نیست. این تنها یک نقطه داده است که لزوماً کل تصویر را نمی گیرد و میتواند تحت تأثیر خلق و خوی فرد در آن زمان قرار گیرد.
طبق تائید محققان، نظارت مستمر برای درک درست عملکرد بدن مورد نیاز است، ولی انجام این کار در خارج از کلینیک دشوار است.
ساعت های هوشمند و ردیاب های تناسب اندام (Fitness) ممکن است به نظر جواب دهند، اما هنوز به اندازه کافی قابل اعتماد نیستند که بتوانند این کار را انجام دهند، زیرا آنها قابلیت جابجایی دارند و بسیار ساده هستند و نمی توانند در زمینه دریافت اطلاعات فشار خون تخصصی عمل کنند؛ بنابراین برای مطالعه جدید، محققان در تگزاس A& M و دانشگاه تگزاس در آستین دستگاهی با میزان تهاجم کمتر ساختند که می تواند فشار خون را در طول زمان اندازهگیری کند.
این دستگاه چیزی است که خالکوبی الکترونیکی نامیده می شود، از یک حسگر گرافن ساخته شده است که در یک ماده چسبنده قرار گرفته است که ظاهراً به اندازه کافی راحت است که برای طولانی مدت پوشیده شود و حرکت نمی کند.
هم چنین خالکوبی های الکترونیکی دیگری برای نظارت بر قلب بیماران قلبی، علائم حیاتی در حین ورزش، یا عضلات بیماران مبتلا به تحلیل عصبی طراحی شده اند.
دستگاه جدید فشار خون (Blood pressure) خود را با استفاده از روشی جدید اندازه گیری می کند، بنابراین تیم مجبور شد مدل های یادگیری ماشینی را برای تجزیه و تحلیل خوانش ها ایجاد کند.
با اعمال یک جریان الکتریکی به پوست و اندازه گیری واکنش بدن، مقداری به نام بیومپدانس که ارتباط غیرمستقیمی با فشار خون دارد و مدل های جدید میتوانند آنرا محاسبه کنند، کار می کند.در آزمایشات، خالکوبی الکترونیکی قادر بود فشار خون در شریان ها را به مدت بیش از ۳۰۰ دقیقه به دقت کنترل کند.
در نهایت، تیم تحقیقاتی امیدوار است، این فناوری را به خالکوبی های الکترونیکی توسعه دهد که می تواند توسط بیماران به مدت طولانی برای اندازه گیری فشار خون آنها در موقعیت های مختلف، از جمله خواب، ورزش و هنگام استرس استفاده شود.این داده ها برای کمک به تشخیص یا نظارت بر وضعیت سلامت مهم هستند.
این تحقیق در مجله Nature Nanotechnology منتشر شد.
- 13
- 4