واکسن استنشاقی جدید برای مقابله با کرونا ساخته شد

پژوهشگران آمریکایی، نوعی واکسن استنشاقی جدید ابداع کرده اند که می تواند به مقابله با کووید- ۱۹ کمک کند.

به گزارش ایسنا به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، از ابداع یک واکسن استنشاقی جدید برای کووید- ۱۹ خبر داده اند که مبتنی بر اگزوزوم (Exosome) است.

همه گیری کووید- ۱۹ تقریباً بر تمام جنبه های زندگی روزمره مردم جهان تأثیر گذاشته است، زیرا در اوج دوره همه گیری، روزانه صدها هزار نفر بر اثر ابتلا به این بیماری، جان خود را از دست دادند. در حال حاضر ، حدود ۳۶ نوع واکسن کووید- ۱۹ در سراسر جهان موجود است.

دو واکسن کووید- ۱۹ مبتنی بر آران ای پیام رسان ( mRNA) که در ابتدا تائید شدند، واکسن های مدرنا (Moderna) و فایزر (Pfizer) بودند. این واکسن ها، به یک زنجیره سرد برای نگهداری و حمل و نقل نیاز دارند. آن ها از طریق تزریق عضلانی، ایمنی سیستمیک را ایجاد می کنند.

نفوذ اولیه عامل بیماری زا بطور قابل توجهی تحت تأثیر واکنش ایمنی مخاط راه هوایی است که پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی را ایجاد می کند. این پاسخ های ایمنی، به بروز واکنش های سیستمیک می انجامند. از آنجا که قطرات تنفسی، واسطه اصلی انتقال کروناویروس هستند و مخاط تنفسی، محل اولیه ورود ویروس است، کمبود ایمنی مخاطی امکان دارد اثربخشی واکسن های کووید- ۱۹ را محدود کند.

هدف از این پژوهش، ایجاد یک واکسن جدید کووید- ۱۹ بود که ایمنی مخاطی را بطور مؤثر تحریک می کند، روش تحویل آن بدون سوزن و به صورت غیرتهاجمی است و ماهها در دمای اتاق پایدار می ماند. پژوهشگران در این پروژه، یک واکسن قابل استنشاق ابداع کردند تا به مقابله با ذره ای شبیه ویروس بپردازد که ریخت شناسی ویروس بومی را تقلید می کند.

این گروه پژوهشی، اگزوزوم ها را از یک نمونه به دست آمده از ریه (Lung) انسان تولید کردند. آنها پیشتر از جوندگان مبتلا به فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) برای تجزیه و تحلیل توزیع زیستی نانوذرات LSC- Exo استفاده کرده بودند. نانوذرات LSC- Exo، نانوذراتی برای درمانهای ریه بودند که از جمعیت های سلولی مجزای ریه مانند پنوموسیت های نوع I و II و سلول های مزانشیمی به دست آمدند.

نتایج این پژوهش نشان داد که واکسن (vaccine) استنشاقی کووید- ۱۹، واکنش های ایمنی سلولی و هومورال را ایجاد می کند که به محافظت از موش ها دربرابر عفونت ناشی از کروناویروس می پردازد.

واکسیناسیون، تراکم قابل توجهی از ایمونوگلوبولین ای (IgA) و پادتن های ایمونوگلوبولین جی (IgG) قوی را در ریه ایجاد کرد. این اجزا برای جلوگیری از ابتلا به کروناویروس (Coronaviruses) و عفونت ناشی از آن و دفاع از ریه ها در برابر تهاجم ویروسی به مخاط راه هوایی، ضروری بودند. داده های این پژوهش نشان می دهند که اگر اگزوزوم ناقل واکسن باشد، استنشاق میتواند به یک روش ایمن و قابل اعتماد برای القای ایمنی مخاطی قوی تبدیل شود.

داده های حاضر نشان می دهند که این واکسن استنشاقی، پایداری قابل توجهی در تمام دماهای ارزیابی شده دارد و احتمالا از واکسن های کووید- ۱۹ تأییدشده کنونی، بهتر عمل می کند.

بررسی های صورت گرفته با میکروسکوپ اسکن لیزری کانفوکال (CLSM) نشان داد که این واکسن استنشاقی به حذف سریع کروناویروس از بدن موش ها کمک می کند. همچنین، یافته های به دست آمده نشان دادند که استنشاق این واکسن، به تولید پادتن های خنثی کننده کمک می کند.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که واکسن های کووید- ۱۹ توسعه یافته در این پژوهش، ماندگاری طولانی تری دارند و از این رو میتوانند هزینه های حمل و نقل را کاهش دهند و بیشتر دردسترس باشند.

نتایج این پژوهش در مجله Nature Biomedical Engineering به چاپ رسید.