به گزارش ایسنا، برای کاهش خستگی در بیماران از داروهای مختلفی استفاده می شود، ولی به غیر از داروهای شیمیایی مورد استفاده برای مهار خستگی، یکی از مواد خوراکی مورد استفاده دیگر برای مهار دستگاه ایمنی در شرایط مختلف، اسیدهای چرب است. اسیدهای چرب میتوانند از طرق مختلفی بر التهاب تأثير بگذارند که برای نمونه به واسطه سطح سلول و گیرنده های درون سلولی که پیام های التهابی سلول و الگوهای بیان ژنی را کنترل می کنند، این کار را انجام می دهند. بدین ترتیب پژوهشگران پژوهشی را با عنوان" تأثير چهار هفته مکمل دهی روغن ماهی بر خستگی محیطی و بازیافت پس از فعالیت وامانده ساز در مردان جوان سالم" طراحی و اجرا کردند.
بر اساس آن چه در این مقاله آمده است؛ پژوهش انجام شده از نوع نیمه تجربی است که به صورت میدانی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با جلسات مکرر انجام گرفته است.
به گفته محققان این مطالعه، ۲۰ مرد جوان سالم به صورت نمونه در دسترس در دو گروه تجربی( روغن ماهی ۱۰ نفر) و کنترل( روغن ذرت ۱۰ نفر) قرار گرفتند، علت انتخاب روغن ذرت برای گروه کنترل نیز با توجه به پژوهش های گذشته بود که در مجموع به نظر میرسید روغن ذرت بهترین گزینه برای استفاده گروه کنترل است. آزمودنی ها، پرسشنامه غذایی را به مدت سه روز در هفته برای اطمینان از مصرف عادی آبزیان در رژیم غذایی خود پر کردند.
نویسندگان این مقاله می گویند:مقدار ۶ گرم روغن ماهی در روز برای آزمودنی ها در نظر گرفته شد. این مقدار سه بار در روز( هر وعده دو گرم) و همراه با وعده های غذایی استفاده شد. آزمودنی های گروه تجربی، روغن ماهی و آزمودنی های گروه کنترل، روغن ذرت را در طول چهار هفته مصرف کردند. دو روز بعد از پایان دوره مکمل دهی، آزمودنی ها در آزمایشگاه حاضر شدند و در روز آزمون همه آنها در وضعیت ناشتا قرار داشتند و از آن ها خواسته شده بود تا ۴۸ ساعت پیش از آزمون از هر گونه فعالیت شدید بدنی بپرهیزند.
بنا بر آن چه در این مقاله آمده است؛ نحوه ارزیابی خستگی محیطی در این مطالعه، استفاده از موج M بود. اندازه گیری خستگی محیطی روی عضله ساقی قدامی انجام شد و برای این کار ابتدا الکترودهای سطحی روی سطح عضله ساقی قدامی قرار گرفت و محل این الکترودها علامت گذاری شد تا بعد از فعالیت نیز مجددا از همین نقاط استفاده شود.
نتایج این پژوهش نشان می دهد تفاوت معناداری در تغییرات مقادیر انقباض ارادی بیشینه عضله ساقی قدامی میان مقادیر پیش آزمون، پس آزمون و بازیافت قبل و بعد از دوره مکمل دهی میان دو گروه بود.
محققان این مطالعه می گویند:با توجه به نتایج این پژوهش و نتایج پژوهش های گذشته در خصوص تأثير بارگیری روغن ماهی بر عملکرد ورزشی، به نظر میرسد که دست کم در خصوص فعالیت هایی که مدت زمانی مشابه با فعالیت حاضر دارند، روغن ماهی بتواند اثرات بسزایی داشته باشد. همچنین با توجه به نقش اصلی روغن ماهی برای تاثیرگذاری و مقدار مورد استفاده در این پژوهش به نظر میرسد شاید این اثرگذاری از طریق کاهش التهاب باشد.
بر اساس نتایج این پژوهش، مصرف روغن ماهی بعنوان کاهنده التهاب، موجب کاهش خستگی و بهبود بازیافت بعد از فعالیت وامانده ساز می شود، اما در خستگی محیطی این اتفاق در انتشار عصبی- عضلانی نبوده است، بدین ترتیب سازوکار عضلانی یا مرکزی مسئول این بهبود است.
این مطالعه توسط رؤیا ذکری کندلجی، وحید ساری صراف از دانشگاه تبریز و مریم نورشاهی از دانشگاه شهید بهشتی انجام شده و مقاله حاصل از آن در دومین شماره چهاردهمین دوره نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی منتشر شده است.
- 18
- 1
