آلودگی هوا خطر سکته مغزی را افزایش می دهد

طبق یک مطالعه طولانی مدت، آلودگی هوا خطر اولین سکته مغزی، سکته های بعدی و مرگ را افزایش می دهد.

به گزارش مهر به نقل از هلث لاین، یک مطالعه جدید تأثیر آلودگی هوا را بر خطر سکته اولیه و بعدی و مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی بررسی کرد.

محققان سوابق سلامتی تعداد زیادی از مردم و قرار گرفتن آن ها در معرض آلاینده های هوا را پیگیری کردند.

تحقیقات جدید محققان دانشگاه سان یات سن در گوانگژو چین، چگونگی تأثیر آلودگی هوا (Air pollution) بر مسیر سلامت از سکته مغزی تا مرگ را تقویت می کند.

این مطالعه بر روی اثرات سلامتی گرانول های متمرکز شده است. این ذرات ریز برای سلامتی انسان مضر بوده و قطر آن کمتر از ۲.۵ میکرون است که حدود ۳۰ برابر کوچک تر از یک تار موی انسان است.

محققان همچنین سطوح دی اکسید نیتروژن (NO۲) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) را در هوای آلوده بررسی کردند و سطوح آلاینده هوا را با وزن آن ها بر حسب میکروگرم- ۱ میلیونیم گرم- در هر متر مکعب هوا، به صورت میکروگرم در متر مکعب اندازه گیری کردند.

این مطالعه نشان می دهد که به ازای افزایش هر PM ۲.۵ به میزان ۵ میکروگرم در متر مکعب، خطر اولین سکته مغزی (stroke) ۲۴ درصد و خطر اولین سکته مغزی کشنده ۳۰ درصد افزایش می یابد.

افزایش هر ۵ میکروگرم بر متر مکعب NO۲ و NOx با خطر کمی برای نخستین سکته همراه بود: به ترتیب ۰.۲٪ و ۰.۱٪.

این مطالعه مشاهده ای مبتنی بر تجزیه و تحلیل سوابق سلامت ۳۱۸, ۷۵۲ نفر و چندین سال داده های آلودگی هوای بریتانیا است.

محققان پیشرفت سلامت این افراد را پیگیری کردند. در طول این مدت، ۵۹۶۷ نفر سکته اولیه یا تصادفی را تجربه کردند. علاوه‌براین، ۲۹۸۵ نفر اثرات قلبی عروقی پس از سکته داشتند و ۱۰۲۰ مورد مرگ اتفاق افتاد.

محققان همچنین از داده های ۱ ساله آلودگی هوا برای تخمین قرار گرفتن بر اساس محل زندگی افراد استفاده کردند. آن ها قرار گرفتن هر فرد در معرض آلاینده ها را بر اساس داده های کاربری زمین، ترافیک، جمعیت و توپوگرافی مدل سازی کردند.

داده ها نشان می دهد افرادی که در طول مطالعه دچار سکته مغزی شده اند، بطور متوسط در معرض ۱۰.۰۳ میکروگرم بر متر مکعب PM ۲.۵ قرار گرفتند. افرادی که سکته مغزی نداشتند، در معرض ۹.۹۷ میکروگرم بر متر مکعب آلودگی هوا بودند.

در خارج از منزل، PM ۲.۵ بیشتر از وسایل نقلیه سوخت فسیلی مانند اتومبیل ها، کامیون ها، اتوبوس ها، قطارهای سنتی، برف روب ها و تجهیزات ساختمانی منتشر می شود. هر فرآیندی که شامل سوزاندن چوب، نفت، بنزین یا زغال سنگ باشد، از جمله نیروگاه ها نیز امکان دارد در تولید این ذرات نقش داشته باشند.

در داخل خانه، PM ۲.۵ ممکن است از سیگار (cigarette)، سوزاندن شمع، پخت و پز روی اجاق یا فر، شومینه، و بخاری های فضایی که سوخت را می سوزانند، ایجاد شود.