یک مطالعه تحقیقاتی جدید اولین شواهد و مدارک مستقیم از اختلال در ترشح سروتونین در مغز افراد مبتلا به افسردگی را ارایه داده است.
به گزارش ایرنا به نقل از «سای تک دیلی»، محققان از دهه ۱۹۶۰ میلادی این فرضیه را مطرح کرده اند که افسردگی شدید ناشی از اختلال در سیستم انتقال دهنده عصبی سروتونین (serotonin neurotransmitter system) است. با این حال، شواهد و مدارک بیانگر این تأثير، هر چند فراوان اما غیرمستقیم بودند. در حقیقت ، یک تحلیل جامع اخیر از مطالعات موجود به این نتیجه رسید که شواهد قوی برای حمایت از «فرضیه سروتونین» وجود ندارد. در پی آن، برخی فعالان این حوزه خواستار بررسی مجدد این فرضیه شدند.
تحقیقات جدید که در نشریه «روان پزشکی بیولوژیک» (Biological Psychiatry) منتشر شده است، نخستین شواهد و مدارک مستقیم را درباره «فرضیه سروتونین» ارایه می دهد.
افسردگی یکی از شایع ترین بیماری های روانی و علل ناتوانی در سراسر جهان است. با وجود فقدان شواهد مستقیم درباره اختلال در سیگنال دهی سروتونین در مغز (افراد) افسرده، داروهایی که برای درمان افسردگی مصرف می شوند ، به طور عمده سیستم سیگنال دهی سروتونین را هدف قرار می‌دهند تا سروتونین خارج سلولی موسوم به ۵- هیدروکسی تریپتامین (۵- HT) را افزایش دهند.
تنها حدود نیمی از بیماران به داروهای ضد بیماری افسردگی پاسخ می‌دهند و کمتر از ۳۰ درصد بهبودی کامل را تجربه می کنند. شناخت بهتر دینامیک یا پویایی سروتونین خارج سلولی ۵- HT در افسردگی، میتواند به ابداع درمانهای موثرتر کمک کند.
«جان کریستال» سردبیر نشریه روان پزشکی بیولوژیک گفت: «تفکر ما در مورد نقش سروتونین در افسردگی در دهه گذشته بطور قابل توجهی تکامل یافته است. زمانی فکر می کردیم تغییرات سروتونین می تواند علت کل افسردگی ها باشد. هنگامی که این فرضیه ساده دیگر قابل پشتیبانی نبود، برخی درصدد برآمدند هر گونه نقش سروتونین را در افسردگی رد کنند.»
او ادامه داد: «مطالعه فعلی پشتیبانی مهم جدیدی را برای بررسی بیشتر نقش سروتونین در افسردگی فراهم می کند که بطور خاص بموقع هم است؛ زیرا داروهایی مانند روانگردان ها (psychedelics) که گیرنده های سروتونین را هدف قرار می‌دهند بعنوان درمانهای جدید بالقوه برای اختلالات خُلقی در حال بررسی هستند.»
این مطالعه جدید که توسط مؤسسه«اینویکرو» (Invicro) با همکاری محققان امپریال کالج لندن، کینگز کالج لندن، دانشگاه کپنهاگ و دانشگاه آکسفورد انجام شد، از یک تکنیک تصویربرداری جدید برای مشاهده مستقیم میزان ترشح سروتونین در پاسخ به یک چالش دارویی استفاده کرد. محققان میزان ترشح سروتونین را در ۱۷ بیمار مبتلا به افسردگی و ۲۰ فرد سالم مقایسه کردند.
دکتر «دیوید اریتزو» (David Erritzoe) نویسنده اصلی این مقاله تحقیقی گفت:« این مطالعه از روش جدید و مستقیم تری برای اندازه‌گیری سروتونین در مغز انسان زنده استفاده کرد و نتایج آن حاکی از کاهش عملکرد سروتونین (آزادسازی) در افسردگی است.»
او ادامه داد: «این روش تصویربرداری، در ترکیب با روش های مشابه برای سایر سیستم های مغزی، این پتانسیل را دارد که به ما کمک کند تا پاسخ های درمانی متفاوت را که افراد مبتلا به افسردگی به داروهای ضد افسردگی دارند، بهتر درک کنیم.»
این مطالعه هیچ ارتباطی بین شدت افسردگی با میزان کمبود ظرفیت ترشح سروتونین پیدا نکرد. همه بیماران فاقد داروهای ضدافسردگی بودند و ۱۱ نفر از ۱۷ نفر هرگز داروهای ضد افسردگی دریافت نکرده بودند که این مساله نشان می دهد ظرفیت پائین ترشح سروتونین بیش از آنکه نتیجه درمان افسردگی باشد، از ویژگی های افسردگی است.
- 15
- 4
