به گزارش ایسنا، پروژه جدید مشترک پژوهشگران آمریکایی و کانادایی، جزئیات کاربرد ایمن و امیدوارکننده یک ویروس انکولیتیک مهندسی شده موسوم به« DNX- ۲۴۰۱» را در کنار ایمنی درمانی برای درمان گلیوبلاستوما توضیح داده است.
به رغم اینکه این پژوهش به نقطه پایانی اثربخشی نخست خود نرسیده ولی به میزان بقای ۱۲ ماهه دست یافته که از آستانه اثربخشی از پیش تعیین شده فراتر رفته است. ترکیب DNX- ۲۴۰۱ درون توموری و داروی« پمبرولیزومب»( Pembrolizumab) وریدی، مزایای بالینی را در بیش از نیمی از بیماران نشان داد و تعدادی از آن ها کوچک شدن قابل توجه تومور را تجربه کردند.
این پژوهش که توسط پژوهشگران« مرکز سرطان ام.دی. اندرسون»( MD Anderson Cancer Center) و« دانشگاه تورنتو»( UToronto) انجام شده است ، روزنه های جدیدی را برای ارائه راهبردهای ترکیبی بالقوه باز می کند. این پژوهش، انتظار نهایی خود از ایمنی نخست را برآورده کرد و نشان داد که این ترکیب بدون ایجاد سمیت محدودکننده دوز، به خوبی توسط بیماران تحمل می شود.
« فردریک لانگ»( Frederick Lang)، مدیر بخش جراحی مغز و اعصاب مرکز سرطان ام.دی.اندرسون و از پژوهشگران این پروژه خاطرنشان کرد:این درمان ویروسی، یک رویکرد متفاوت با استاندارد کنونی مراقبت است.
وی افزود:آزمایش پیشین ما نشان داد که ویروس نه تنها با کشتن مستقیم سلول های سرطانی عمل می کند، بلکه سیستم ایمنی ذاتی را به صورت مؤثر فعال می سازد تا تومورهایی را که از نظر ایمنی شناسی سرد هستند، به تومورهای داغ تبدیل کند. این موضوع، ما را بر آن داشت تا ترکیبی را با حضور مهارکننده ها ارزیابی کنیم. اکنون می بینیم که این ترکیب می تواند میزان بقا را در یک زیرمجموعه از بیماران بهبود ببخشد.
گلیوبلاستوما یک سرطان تهاجمی مغز است که افراد مبتلا به آن معمولاً به رغم استفاده از روش های استاندارد پرتودرمانی و شیمی درمانی ، عود بیماری را تجربه می کنند.
هرچند مسدود کردن بخش بازرسی ایمنی بدن، نتایج را در سایر انواع سرطان بهبود بخشیده است ولی ریز محیط منحصربه فرد سرکوب کننده ایمنی در گلیوبلاستوما، از آن در برابر نفوذ سلول های ایمنی محافظت می کند و درمان آن با ایمنی درمانی را بسیار دشوار می سازد. در مقابل، ویروس هوشمند در از بین بردن سلول های گلیوبلاستوما و فعال کردن واکنش ایمنی، کارآمد است.
لانگ به همراه « خوان فویو»( Juan Fueyo) و« کاندلاریا گومز مانزانو»( Candelaria Gomez- Manzano) که هر دو استاد نوروانکولوژی هستند، ویروس DNX- ۲۴۰۱ را به صورت مشترک ابداع کرده اند. این یک ویروس سرماخوردگی است که برای هدف قرار دادن انتخابی و حمله کردن به سلول های گلیوبلاستوما در عین اجتناب از سلول های طبیعی طراحی شد.
در نتایج فاز اول آزمایش پیشین، درمان تنها با DNX- ۲۴۰۱ به صورت موثری مرگ سلول های سرطانی را القا کرد و ریزمحیط را تغییر داد تا امکان نفوذ سلول های T افزایش یابد. این کار به بروز واکنش ایمنی ضد تومور منجر شد. ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به گلیوبلاستومای عودکننده، حداقل برای سه سال زنده ماندند و کاهش تومور در افرادی که به درمان پاسخ کامل داده بودند، برای بیش از یک سال ادامه یافت.
این نتایج نشان دهنده افزایش بیان« PD- ۱» پس از درمان بود که نشان می دهد سیستم ایمنی امکان دارد برای پاسخ دادن به ایمنی درمانی ضد PD- ۱ آماده باشد. مدل های بالینی، این فرضیه را تأیید کردند و درمان با پمبرولیزومب یک هفته پس از درمان DNX- ۲۴۰۱، میزان بقا را در مقایسه با اثر هر دو درمان به تنهایی بهبود بخشید.
فویو بیان کرد:مقصود از تزریق ویروس به تومور مغزی بیمار، بیدار کردن سیستم ایمنی و شروع شفا از درون بیمار است. بیمارانی که به خوبی پاسخ میدهند ، بعد از تزریق دچار التهاب در داخل تومور می شوند. این امر به ایجاد یک پاسخ ایمنی می انجامد که ابتدا ویروس را از بین می برد. زمانی که ویروس از بین برود، ادامه واکنش ایمنی که با ایمنی درمانی اضافی تحریک شده است، سلول های سرطانی را به روشی کاملاً تنظیم شده و بدون عوارض جانبی رایج در شیمی درمانی یا پرتودرمانی از بین می برد.
درمان ترکیبی، افزایش بقا و بهبود کیفیت زندگی را در بیماران به همراه دارد. مانزانو خاطرنشان کرد:پژوهش های ما با استفاده از این ویروس هوشمند ادامه دارند و ما تشویق می شویم که همچنان تعداد کمی از بیماران را ببینیم که ریشه کنی بسیار چشمگیر تومور را نشان می دهند. این نتایج به ما انگیزه میدهند تا به جستجوی بهترین راهبرد ترکیبی ادامه دهیم که میتواند استفاده از ویروس را برای بهبود نتایج بیمار بهینه سازی کند.
آزمایش های بالینی در حال حاضر با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی برای رساندن ویروس هوشمند به تومور و درون تومور در حال انجام شدن هستند. آزمایش های بالینی آینده، درمان های جایگزین مانند مهارکننده های بخش بازرسی بدن یا« درمان با سلول های تی کایمریک گیرنده آنتی ژن»( CAR T cell therapy) را در ترکیب با DNX- ۲۴۰۱ ارزیابی خواهند کرد.
این پژوهش، در مجله« Nature Medicine» به چاپ رسید.
- 14
- 4
