دانشمندان توانایی های بالقوه ای در دستگاه ایمنی بدن برای افزایش بهبودی آسیب های نخاعی کشف کرده اند که راه هایی برای بهبود درمان بیماران، به ویژه در افراد مسن تر فراهم می کند.
به گزارش ایرنا از تارنمای اخبار علمی سای تک دیلی، تحقیقات جدید نشان می دهد واکنش ایمنی به آسیب های نخاعی با بالا رفتن سن ضعیف می شود و در این میان غشای طناب نخاعی نقش کلیدی ایفا می کند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد ظرفیت سیستم ایمنی بدن (Système immunitaire) برای واکنش به آسیب های نخاعی با بالا رفتن سن کاهش می یابد، این مطالعه همچنین راهبردهای بالقوه ای را برای تقویت این واکنش و تسهیل بهبودی بیمار مورد توجه قرار می دهد.
یافته های جدید نکات مهمی را در مورد واکنش دستگاه ایمنی بدن به آسیب های نخاعی و این که چرا این واکنش ها با افزایش سن ضعیف می شود، ارائه می دهد. این یافته ها بر اهمیت مشارکت غشاهای احاطه کننده نخاع در ایجاد واکنش ایمنی به چنین صدماتی تأکید می کند.
متخصصان علوم پزشکی با دانستن این نکات در نهایت ممکن است بتوانند واکنش ایمنی طبیعی بدن را برای کمک به بهبود بیمار، به ویژه در سالمندان تقویت کند.
براساس گزارش های جدید افراد مسن بیشتری آسیب نخاعی را تجربه می کنند. آندریا فرانچسکا سالوادور از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا گفت: یافته های ما نشان می دهد در دوران پیری، اختلالی در نحوه شروع واکنش ایمنی در مقایسه با جوان ها وجود دارد.
وی ابراز امیدواری کرد که این نتایج بتواند به شناسایی نقاط مداخله و اهداف دارویی برای کمک به روند بهبودی و رفع پیامدهای درازمدت آسیب مانند درد در بیمار بینجامد.
ضایعات نخاعی میتوانند آثار ویرانگری تا پایان عمر داشته باشند که باعث می شود بیماران توانایی حرکت، کنترل اجابت مزاج نداشته باشند و درد، اختلال در عملکرد جنسی یا اسپاسم غیرقابل کنترل، بسته به شدت و محل آسیب را تجربه کند. شناخت بهتر نحوه واکنش بدن به آسیب های نخاعی گام مهمی در یافتن راه های بهتر درمان این نوع آسیب ها است.
یافته های جدید تازه ترین یافته های آزمایشگاه دکتر جاناتان کیپنیس است که در سال ۲۰۱۵ در دانشگاه ویرجینیا کشف حیرت آوری انجام داد. او دریافت مغز از طریق عروقی که مدتها تصور می شد وجود ندارند، به دستگاه ایمنی متصل است.
قبل از این کشف مهم، مغز اساساً از دستگاه ایمنی مجزا محسوب می شد. کشف این عروق ناشناخته در غشاها یا مننژهایی که اطراف مغز را احاطه کرده اند، باعث بازنگری در متون آموزشی شد و مرزهای جدیدی را در تحقیقات عصب شناختی گشود.
امروزه، «نروایمونولوژی» یا مطالعه ارتباط دستگاه عصبی با دستگاه ایمنی، یکی از داغ ترین حوزه های تحقیقات علوم اعصاب است که درک ما را از طیف وسیعی از بیماری های عصبی دگرگون می کند.
اکنون این محققان به این نتیجه رسیده اند که مننژهای اطراف طناب نخاعی نقش اساسی در واکنش ایمنی به آسیب طناب نخاعی ایفا می کنند. آن ها دریافتند «وصله های» لنفاوی مننژی که قبلاً ناشناخته بود، در بالای محل آسیب های نخاعی تشکیل می شود. تحقیقات بیشتری برای شناخت عملکرد این ساختارها باید انجام شود. ولی شکل گیری این وصله ها حاکی از نقش مهم مننژهای طناب نخاعی در واکنش ایمنی به آسیب است.
این محققان چگونگی واکنش سلول های ایمنی به آسیب های نخاعی را تعیین کردند. آن ها دریافتند این واکنش در موش های آزمایشگاهی جوان بسیار قوی تر از موش های مسن‌تر است که بیانگر آن است که دانشمندان ممکن است بتوانند سلول های ایمنی خاصی را برای کمک به بهبود آسیب های نخاعی هدف قرار دهند.
این یافته ها مننژهای طناب نخاعی و تعامل آن ها با سایر اجزای دستگاه عصبی مرکزی را به عنوان حوزه های جدید برای محققان معرفی می کند که به دنبال درک بهتر واکنش پیچیده بدن به آسیب های طناب نخاعی هستند.
کیپنیس که اکنون استاد دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و مدیر مرکز ایمونولوژی مغز و گلیا (BIG) است، گفت: این یک یافته جالب است و امکان دارد به رویکردهای درمانی جدید برای بیماران آسیب نخاعی بینجامد. به امید درک بهتر آنچه در بیماران اتفاق می افتد و این که چگونه یافته های ما میتواند مفید واقع شود، با پزشکان همکاري می کنیم.
- 9
- 3
