گروهی از محققان اخیراً کشف کرده اند که یک برنامه تمرینی دقیق ممکن است پیشرفت بیماری پارکینسون را کُند کند.
به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت، دانشمندان علوم اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه کاتولیک رم ایتالیا دریافتند که ورزش فشرده و شدید میتواند روند بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) را کُند نماید و مکانیسم های بیولوژیکی را توضیح دهد. این یافته می تواند راه را برای رویکردهای جدید غیردارویی هموار کند.
این مطالعه نشان داد ورزش فشرده علایم حرکتی و شناختی را در بیماری پارکینسون با بازگرداندن انعطاف پذیری سیناپسی جسم مخطط بهبود می بخشد.
این محققان می گویند: «ما مکانیزمی را کشف کرده ایم که نشان می دهد از طریق آن، ورزش انجام شده در مراحل اولیه بیماری، اثرات مفیدی بر کنترل حرکت ایجاد می کند که امکان دارد در طول زمان حتی بعداز توقف تمرین ادامه یابد.»
آن ها معتقد هستند: «در آینده، شناسایی اهداف درمانی جدید و نشانگرهای عملکردی برای توسعه درمان های غیردارویی در ترکیب با درمانهای دارویی کنونی امکان پذیر خواهد بود».
مطالعه قبلی نشان داده است که فعالیت بدنی فشرده با افزایش تولید یک فاکتور رشد حیاتی، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) مرتبط است.
نویسندگان توانستند این پدیده را در پاسخ به یک پروتکل چهار هفته ای تمرین با تردمیل (Treadmill) در مدل حیوانی مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه بازتولید کنند و برای نخستین بار نشان دهند که چگونه این عامل نوروتروفیکی مغز تأثیرات مفید فعالیت بدنی را تعیین می کند.
اثر اصلی مشاهده شده در پاسخ به جلسات روزانه تمرین با تردمیل، کاهش انتشار توده های آلفا سینوکلئین پاتولوژیک است که در بیماری پارکینسون منجر به اختلال تدریجی و پیشرونده نورون ها در نواحی خاص مغز می شود.
- 17
- 1
