پیشرفت هوش مصنوعی این امید را ایجاد می کند که واسط مغز و رایانه( BCIs) می توانند در آستانه تغییر زندگی افرادی که توانایی تکلمشان را به دلایلی مانند سکته مغزی و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک از دست داده اند، باشد.
به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، زنی که توانایی تکلم خود را به دلیل سکته مغزی از دست داده بود، با استفاده از فناوری ای که سیگنال های مغز او را به گفتار و حالات چهره ترجمه می کند، توانست صحبت کند. این فناوری سینگال های مغز او را به یک آواتار دیجیتال منتقل می کند.
این پیشرفت این امید را ایجاد می کند که واسط مغز و رایانه (BCIs) میتوانند در آستانه تغییر زندگی افرادی که توانایی تکلمشان را به دلایلی مانند سکته مغزی (stroke) و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک از دست داده اند، باشد.
تا به الان، بیماران مجبور بودند به ترکیب کننده های گفتار آهسته تکیه کنند. این ترکیب شامل املای کلمات با استفاده از ردیابی چشم یا حرکات جزیی صورت انجام می شد و مکالمه طبیعی را برقرار نمی کرد.
این فناوری جدید از الکترودهای کوچک کاشته شده در سطح مغز برای تشخیص فعالیت الکتریکی در بخشی از مغز که گفتار و حرکات صورت را در کنترل دارد، استفاده می کند. این سیگنال ها بطور مستقیم به گفتار و حالات چهره یک آواتار دیجیتال از جمله لبخند زدن، اخم کردن یا تعجب ترجمه می شوند.
پروفسور ادوارد چانگ که این پروژه را در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) رهبری کرده، می گوید:« هدف ما بازیابی کامل و روش تجسمی برای برقراری ارتباط است که طبیعی ترین راه برای صحبت ما با دیگران محسوب می شود. این پیشرفت ما را به پیدا کردن راه حل واقعی برای بیماران نزدیک تر می کند.»
این بیمار، زنی ۴۷ ساله به نام «آن» است که ۱۸ سال پیش براثر سکته مغزی فلج شده است. او نمی تواند صحبت کند و توانایی تایپ کردن هم ندارد. «آن» معمولا با استفاده از فناوری ردیابی حرکت ارتباط برقرار می کند که به او اجازه می دهد تا حروف را به آرامی با حداکثر ۱۴ کلمه در دقیقه انتخاب کند. «آن» امیدوار است که فناوری آواتار دیجیتال کاری کند تا او در آینده بعنوان مشاور مشغول بکار شود.
این تیم تحقیقاتی، یک مستطیل نازک به اندازه کاغذ، متشکل از ۲۵۳ الکترود را در سطحی از مغز که برای گفتار حیاتی است، کار می گذارند. این الکترودها، سیگنال های مغزی را رهگیری می کنند که وظیفه شان کنترل ماهیچه های زبان، فک، حنجره و صورت بوده، اما به دلیل سکته، این توانایی مغز از بین رفته است.
هری رندولیک هم حالا با کمک الکترودهای کاشته شده در گردنش میتواند از چاقو و چنگال استفاده کند. او سال ۲۰۱۲ به دلیل سکته مغزی، توانایی دست چپ خود را از دست داده بود.
البته این فناوری هنوز ناقص است و در ۲۸ درصد مواقع در آزمایشی که شامل بیش از ۵۰۰ عبارت بوده، کلمات را اشتباه رمزگشایی کرده است. با این حال، دانشمندان می گویند آخرین پیشرفت ها در دقت، سرعت و پیچیدگی نشان می دهد که این فناوری در مرحله ای است که عملا برای بیماران مفید خواهد بود.
گام بعدی بسیار مهم، ایجاد یک نسخه بی سیم از واسط مغز و رایانه است که میتواند در زیر جمجمه کار گذاشته شود.
- 16
- 2
