شناسایی ضربه‌های ورزشی با کمک بیومتریک مغز

بیومتریک های جدید مغز میتواند به اطلاع از این که آیا یک ورزشکار پس از ضربه مغزی آماده بازگشت به بازي است یا خیر کمک کند.

محققان با همکاری دانشگاه کالیفرنیا سان فرانسیسکو (UCFC) دریافتند که تغییرات در ریزحرکات مغز – که هدپالس نامیده می شود – میتواند اثرات ماندگار یک ضربه مغزی را تشخیص دهد.

محققان با استفاده از یک هدست (Headset) سفارشی برای ارزیابی بیومتریک هد پالس در بین ۱۰۱ بازیکن آماتور مرد و زن فوتبال در استرالیای جنوبی، ناهنجاری های مغزی را که بر اثر ضربه مغزی ایجاد شده بود، در ۸۱ درصد از بازیکنان شناسایی کردند. نتایج، آسیب متحمل بیش از بهبودی مورد انتظار را نشان می داد.

تغییرات ضربان سر ۱۴ روز فراتر از علایم ضربه مغزی طول کشید و با بازگشت به بازی یا فعالیت بدنی بدون نظارت تشدید شد.

«کوین نورتون»، پروفسور علوم ورزشی UniSA، ادعا می ‎کند که اقدامات و بررسی ضربان سر میتواند مکمل پروتکل های بازگشت به بازی فعلی باشد.

پروفسور نورتون می گوید:« آسیب های تروماتیک مغزی سالانه به بیش از ۶۰ میلیون نفر وارد می شوند که یک سوم از این موارد مربوط به ورزش است. درحالی که ما می دانیم بخش ورزش استرالیا ضربه مغزی را جدی می گیرد، اقدامات عینی برای بهبود ضربه مغزی به طور کامل مشخص نیست.»

نحوه پژوهش با هدپالس

در این تحقیق، از هدپالس ها برای ارزیابی هرگونه تغییر در فرکانس ناشی از ضربه مغزی استفاده شد.

محققان متوجه شدند که تقریبا تمام بازیکنانی که دچار ضربه مغزی شده اند، بین علائم و ضربه سرشان «گسستگی» وجود دارد؛ به طوری که حتی زمانی که بازیکنان می گویند احساس خوبی دارند، ضربه سر همچنان شواهدی از آسیب مغزی را نشان می دهد.

درحالی که بیشتر بازیکنان احساس می کردند که ۱۰ تا ۱۴ روز پس از مصدومیت، بهبود یافته اند، تحقیقات نشان داد که ریکاوری و بازگشت به الگوهای هدپالس معمولی برای برخی از بازیکنان، تا ۴ هفته طول می کشد.

پروتکل های بازیابی ضربه مغزی فوتبال استرالیا به ۲۴ تا ۴۸ ساعت استراحت فیزیکی و شناختی شدید، به دنبال آن تمرین انفرادی و سپس تیمی، به شرط عدم تشدید علایم نیاز دارند. نخستین بازگشت مجاز به بازی پس از تکمیل پروتکل و تأیید پزشکی نیز ۱۲ روز پس از ضربه مغزی است.

گزارش کمیته سنای استرالیا درباره ضربه مغزی و ضربه های مکرر سر در ورزش های تماسی که در این ماه منتشر شد، توصیه می کند که انجمن های ورزشی ملی باید اصلاحات بیشتر قوانین ورزش را برای جلوگیری و کاهش تأثیر ضربه های مغزی و ضربه های مکرر به سر بررسی کنند.

این تحقیق به دانش رو به رشدی کمک می کند که درباره پروتکل های ضربه مغزی آگاهی می دهد.