پژوهشگران یک «چسب مولکولی» یافته اند که باعث می شود خاطرات به صورت مادام العمر در حافظه ماندگار شوند. به گفته آنان این کشف میتواند توضیح دهد که ما چگونه می توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان های دور به راحتی به خاطر بسپاریم.
به گزارش ایسنا، پژوهشگران سرانجام پروتئین هایی را کشف کردند که منجر به ثبت طولانی مدتخاطرات در ذهن ما می شوند.
این کشف میتواند توضیح دهد که ما چگونه می توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان های دور به راحتی بخاطر بسپاریم.
این مطالعه بر کشف نقش یک مولکول به نام کیبرا (KIBRA) تمرکز دارد. این مولکول بعنوان یک چسب برای مولکول های دیگر عمل می کند تا حافظه را تثبیت کند.
درک مکانیسم حفظ بلند مدت خاطرات
مطالعات قبلی ثابت کرده اند که اطلاعات در نورون ها به شکل سیناپس های قوی و ضعیف ذخیره می شوند. این سیناپس ها هستند که نوع اتصال و عملکرد شبکه عصبی را تعیین می کنند.
پژوهشگران بر تحقیق روی سیناپس ها تمرکز کردند. آن ها علاقمند بودند تا دریابند که سیناپس ها چگونه حافظه را در مدت زمان طولانی حفظ می کنند.
ملکول های درون سیناپس ها دائماً به اطراف حرکت می کنند و همچنین در عرض چند ساعت یا چند روز جایگزین می شوند. محققان می خواستند پاسخی برای سوال حفظ حافظه بلند مدت در طول چندین سال و چند دهه بیابند.
بنابراین آن ها بر روی «پروتئین بیان شده کلیه و مغز» (KIBRA) در موش ها تمرکز کردند تا اطلاعات بیشتری در مورد فرآیند حفظ حافظه بلندمدت بیابند. گفتنی است که در انسان نیز انواع ژنتیکی KIBRA با حافظه خوب یا بد مرتبط است.
پیش از این در سال ۱۹۸۴ پیشنهاد شده بود که برهمکنش مداوم بین پروتئین های سیناپسی باعث تقویت سیناپس ها در مواجهه با گردش مولکولی می شود. با این حال این بار تحقیقات بر رفتار KIBRA با مولکول های دیگری مانند پروتئین کیناز ام زتا (PKMzeta) که برای شکل گیری حافظه ضروری هستند، متمرکز شد.
آزمایش ها روی موش ها نشان داد که KIBRA حلقه اصلی در شکل گیری خاطرات بلندمدت است.
این مطالعه می گوید که KIBRA بعنوان یک چسب برای اتصال سیناپس های قوی، PKMzeta و همچنین سیناپس های ضعیف عمل می کند.
یافته ها و کاربردها
آندره فنتون استاد علوم عصبی در دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران ارشد این مطالعه توضیح داد: تلاش های قبلی برای درک اینکه چگونه مولکول ها حافظه بلندمدت را ذخیره می کنند، بر روی اعمال فردی تک مولکول ها متمرکز بود و اکنون مطالعه ما نشان می دهد که چگونه آن ها با هم کار می کنند تا از ذخیره سازی دائمی حافظه اطمینان حاصل کنند.
تاد ساکتور استاد دانشگاه علوم بهداشتی دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران اصلی این مطالعه افزود: درک محکم تر از اینکه چگونه خاطرات خود را حفظ می کنیم، به تلاش ها برای روشن کردن و رسیدگی به مشکلات مربوط به حافظه در آینده کمک می کند.
این مقاله در ادامه ادعا می کند که شکستن پیوند KIBRA- PKMzeta میتواند خاطرات قدیمی را پاک کند.
فنتون می گوید:مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداوم برای اولین بار این نتایج را توضیح می دهد که از نظر بالینی با اختلالات عصبی و روانپزشکی حافظه مرتبط هستند.
ساکتور نیز می گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداومی که ما پیدا کردیم مشابه این است که چگونه برای حفظ یک کشتی، تخته های جدید جایگزین تخته های قدیمی میشوند و به خاطرات اجازه می دهد تا سال ها باقی بمانند، حتی زمانی که پروتئینهای حفظ کننده حافظه جایگزین می شوند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد که اگرچه این مکانیسم مدتها پیش پیش بینی شده بود، اما کشف اینکه اجزای سازنده KIBRA و PKMzeta دخیل هستند و اینکه اکنون مکانیسم تعامل آن ها کشف شده است، ۴۰ سال طول کشید.
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
- 12
- 2
