افراد زیادی در جهان که درگیر بیماری آزاردهنده پوستی پسوریازیس هستند شاید بتوانند التیام بیماری خود را در غیرممکنترین جای جهان بیابند.
براساس گزارش ساينتيفيك، دانشمندان تركيبي از سم مورچههاي آتشين به دست آوردهاند كه ميتواند زهر اين بيماري خودايمني را بيرون كشيده و اميد براي درمان اين وضعيت دشوار را زنده كند.
دانشمندان دانشگاه اموري دريافتهاند ماده سولنوپسين، آلكالوئيدي كه اصليترين تركيب سمي در سم مورچههاي آتشين را تشكيل ميدهد، حاوي ماده شيميايي شبيه به مولكولهاي چربي سراميدز است كه به محافظت از پوست كمك ميكنند.
سراميدز با كمك به حفظ رطوبت و ترميم ريزارگانيسمها در اپيدرم عملكرد حفاظتي پوست بدن را حفظ ميكند. از اين رو است كه اين ماده در بسياري از داروهاي پوستي،از جمله داروهاي درمان اگزما كاربرد دارد.
مشكل اينجاست كه سراميدز ممكن است تحت شرايطي خاص به فينگوزين-۱-سولفات تبديل شود، تركيبي كه رشد سلول را افزايش داده و منجر به التهاب ميشود. اينجاست كه سم مورچهةاي آتشين كاربردي ميشوند.
دانشمندان با مشاهده شباهتهاي مولكولي ميان سولنوپسين و سراميدز موفق به توليد نمونهاي از تركيبات سم شدند كه به سراميدز شباهت دارد با اين تفاوت كه قابليت تبديل به فينگوزين-۱-سولفات در آن از بين رفتهاست.
براي آزمايش اين تركيب جديد دانشمندان آن را با كرم دست تركيب كردند و آن را به بدن موشي كه به بيماري مشابه پسوريازيس مبتلا شدهبود، زدند. پس از ۲۸ روز موش تحت درمان نسبت به گروه كنترل دچار كاهش ضخامت پوستي شد و ميزان سلولهاي ايمني كه به پوست نفوذ ميكردند نيز تا ۵۰ درصد كاهش پيدا كرد.
دانشمندان معتقدند سولنوپسين در احياي كامل قابليت محافظتي پوست نقشي كليدي به عهده دارد. اين تركيب جديد همچنين به افزايش توليد ماده ضدالتهاب در پوست كمك كرده و فعاليت برخي از ژنهايي كه به واسطه برخي از درمانهاي كنوني پسوريازيس بيشفعال ميشوند را كاهش ميدهد.
هنوز مشخص نيست كه اين تركيب درماني بر بدن انسان نيز تاثيري مشابه بدن موشها داشتهباشد اما دانشمندان اميدوارند اين تاثير در درمان بدن انسان نيز حفظ شود.
- 9
- 1