خطر ابتلا به کرونا در رستوران‌ها/ می شود هم رستوران رفت و هم کرونا نگرفت؟

به گزارش همشهری آنلاین، مانند هر کار دیگری در زندگی، در سال ۲۰۲۰ غذا خوردن در رستوران معنای کاملاً تازه ای به خود گرفته است. وقتی از خطرات کووید- ۱۹ حرف می زنیم، منظورمان این است که فعالیت هایی که شما را وادار به نزدیک شدن به اطرافیان می کند- بالاخص هنگامی که در خانه بدون ماسک می چرخید- به طرز معناداری خطر انتقال یا ابتلا به ویروس کرونا را افزایش می دهد.

یکی از جاهایی که به طور خاص این مسئله در آن صادق است، رستوران ها هستند. هنوز هم خیلی ها به رغم شیوع بیماری همه گیر، انتخابشان غذاخوردن در خانه یا رستوران است. مرکز مراقبت و پیشگیری بیماری های ایالات متحده آمریکا، گزارشی در ماه سپتامبر منتشر کرد که حاکی از آن بود که بزرگسالانی که آزمایش کووید- ۱۹ آنها مثبت شده است، به احتمال زیاد ۲ هفته پیش از ابتلایشان به بیماری، ۲ بار در رستوران غذا خورده اند.

در این گزارش از شرکت کنندگان نپرسیده اند که در منزل غذا خورده اند یا در رستوران، اما سی دی سی و سایر مسئولان بهداشت عمومی می گویند اگر افراد بی آنکه ماسک زده باشند، بیش از حد به هم نزدیک شوند، همه غذاخوری های عمومی برایشان خطرافرین خواهد بود.

دکتر آنه لیو، متخصص بیماری های عفونی در بخش مراقبت های بهداشتی دانشگاه استفورد، در رابطه خطرات غذا خوردن در اماکن عمومی می گوید:« غذا خوردن در فضای داخلی رستوران کار پرخطری است. ناهارخوردن در فضای بسته با چندین عامل خطرزا همراه است:حضور در محیط بسته خانه، مکالمه های طولانی و برداشتن مکرر ماسک از روی صورت. تا زمانی که ماسکی اختراع کنند که بتوان با وجود آن غذا خورد، خطر همچنان باقی است.»

یکی از مهم ترین عوامل خطرزا هنگام غذا خوردن در رستوران این واقعیت است که شما در محیط بسته، در مجاورت افراد دیگر هستید و از طرفی هنگام غذا خوردن نمی توانید ماسک بزنید. حتی اگر با اهل خانه خود دارید ناهار می خورید، ممکن است حین ناهار خوردن با افراد غریبه نیز در ارتباط قرار گیرید. دکتر لیو می گوید:« اشیایی که چند نفر به آن دست می زنند ازجمله خوراکی ها احتمالاً کمتر خطرزاست، اما دور از ذهن نیست که وضع را پیچیده کند.»

علاوه بر این، به گفته دکتر لیو« اتفاقات خاص در حال گسترش، با غذا خوردن در محیط بسته مرتبط بوده است. بنابراین انتقال ویروس از طریق غذا خوردن در محیط بسته داخلی ممکن است تا اندازه ای در این رویدادهای مرگ درحال گسترش نقش داشته باشد.» به گفته دکتر لیو« علاوه براین ، افرادی که در محیط بسته رستوران ها غذا می خورند، در کارهای روزمره خود در خارج از رستوران نیز ممکن است در مقایسه با افرادی که در وضع فعلی از صرف غذا در فضای بسته رستوران خودداری می کنند، کمتر خطرپذیر باشند.»

با توجه به این که دکتر لیو قائل است صرف غذا در خارج از خانه کاری پرخطر در هنگام شیوع بیماری همه گیر است، گرفتن غذا از رستوران و صرف غذا در مکان دیگری خطر کمتری دارد. اما اگر تصمیم دارید در فضای بسته غذا بخورید، سخن دکتر لیو اینجای کار است که بهتر است تلاش کنید خطر را به پایین ترین حد ممکن برسانید. این را هم به خاطر داشته باشید که طبق گفته دکتر لیو،« هرگونه رعایت فاصله ای خطر را به درجات مختلفی کم می کند، اما این، تمام ماجرا نیست. وقتی صحبت از غذا خوردن در محیط بسته به میان می آید، لازم است، شکل های مختلف فاصله گیری همزمان به کار گرفته شود.»

زمانی که چیزی نمی خورید ماسک بزنید و دستورعمل استفاده از ماسک در بین کارکنان رستوران را بررسی کنید. در بهترین حالت، رستوران دستور عمل مشخصی برای استفاده از ماسک دارد که طی آن کارکنان ملزم به ماسک زدن هستند و مشتریان هم تا زمانی که غذا سرو شود و آنها مشغول خوردن یا نوشیدن شوند، باید ماسک بزنند.

دکتر لیو معتقد است:« دستور عملِ ماسک زدن که مدت زمان ماسک زدن مشتریان را در رستوران افزایش می دهد، به تدریج ایمنی محیط را بالا می برد.» هنگام گفت وگو کردن ماسک بزنید. فقط وقتی عملا در حال خوردن و آشامیدن اید، ماسکتان را بردارید.

به گفته دکتر لیو« فاصله گذاری[ اجتماعی] نیز ارزشمند است، اما نباید بعنوان تنها عامل بازدارنده در محیط های بسته بر آن تکیه کرد.» بعضی از رستوران ها برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا، دیوارهای پلاستیک یا پلکسی گلاس بین میزها نصب می کنند که ممکن است بازدارنده باشد. اما این استاد دانشگاه معتقد است بهترین روش این است که مطمئن شویم اقدامات ایمنی ساز متعددی از قبیل ماسک زدن، رعایت فاصله بین افراد و نصب دیوار بین میزها انجام می شود.

دکتر لیو می گوید:« ما هنوز تأثیر دیوارهای پلاستیک را مشاهده نکرده ایم، اما از نظر فنی بعید می دانم که تحت هر شرایطی بتوانند بازدارنده باشند. دیوارهای پلاستیک ممکن است امکان خوبی باشد، اما نمی توان آن را به عنوان یک نقطه اتکا در نظر گرفت.»

لازم است که تقریبا همه رستوران ها قانون عدم ازدحام مشتریان را رعایت کنند، اما همه پایبند آن نیستند. به عنوان یک قانون، سعی کنید در ساعات خلوت در رستوران غذا بخورید که احتمال ازدحام در آن کمتر است.

شرط رستوران رفتن این است که با نزدیکانتان غذا بخورید. بدین ترتیب باید همراهانتان را در رستوران با دقت انتخاب کنید. دکتر لیو می گوید:« حواستان باشد که با چه کسانی غذا می خورید، چه کسانی با آنها مرتبط بوده اند و اینکه ممکن است از ظاهر یا حالت افراد نتوانید پی ببرید که به ویروس آلوده شده اند.» اگر در حال غذاخوردن با شخصی هستید که خیلی با کارهای پرخطر سر و کار دارد، شما هم در معرض خطرید. ایمن ترین کار این است که با اهل خانه خود یا با« هم قرنطینه» خود غذا بخورید. بنابراین وقتی سخن از سلامتی به میان می آید، یعنی همه در یک سفینه نشسته اند.

اگر حین غذا خوردن محصور یا با دیواری از بقیه جدا شده اید، بدانید که این تصمیمی شخصی است که براساس عوامل تهدیدکننده سلامتی شما گرفته شده است( آیا از قبل تحت مراقبت پزشکی قرار دارید یا با افرادی زندگی می کنید که برای سلامتی تان خطرآفرین اند؟) و علاوه بر این به آنچه در گروه های دور و بر شما اتفاق می افتد بستگی دارد. در جوامعی که آمار ابتلا به ویروس بالاست، نسبت به آنهایی که کمتر مبتلا شده اند، غذا خوردن در بیرون از خانه خطرناک تر است.

به گفته دکتر لیو« این یک دو دوتاچهارتاست که هر شخصی باید پیش خودش و در چارچوب دستورالعمل های بهداشت عمومی در محل زندگی خودش انجام دهد. اکثر بیماران پرخطر من از صرف غذا در محیط عمومی خودداری می کنند. مردم فقط باید یادشان باشد هنگامی که اعضای خانواده های مختلف در فضاهای بسته دور هم جمع می شوند ، اگر مدام مراقب ماسک زدن و پوشاندن مجرای تنفسی خود نباشند، خصوصاً در جمع هایی که میزان آلودگی به ویروس بالاست، ممکن است به سرایت ویروس منجر شود.»