به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، انتقال ویروسی هوابرد/ انتقال ویروس از طریق هوا( Airborne virus transmission) از راه قطرات تشکیل شده طی اعمال تنفسی مرتبط با جریان هوا از طریق شبکه ای از مجاری بینی و باکال( عضوی که در سمت گونه قرار دارد) انجام می شود. جریان هوا در اثر برخورد با ساختار بزاق/ مخاط که در آنجا قطرات شکل می گیرند و پخش می شوند مسیری را برای انتقال کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ ایجاد می کند.
مطالعه جدیدی توسط پژوهشگران" دانشگاه فلوریدا مرکزی" انجام شده که طی آن پژوهشگران به بررسی این مسئله پرداخته اند که قطرات تنفسی خارج شده هنگام عطسه (sneeze) تا چه فاصله ای پخش می شوند. این نخستین مطالعه ای است که در آن محققان ویژگی های فیزیولوژیکی را که می تواند باعث شیوع زیاد ویروس در افراد شود را شناسایی کرده اند.
دانشمندان با استفاده از مدل های تولید شده توسط رایانه، عطسه را در انواع مختلف افراد شبیه سازی کردند و در گام بعد ارتباط بین ویژگی های فیزیولوژیکی افراد و میزان مسافت طی شده توسط قطرات عطسه آنها در هوا را ثبت کردند.
آنها متوجه شدند عواملی مانند گرفتگی بینی یا داشتن تمام دندان ها با تأثیر بر میزان پخش قطرات هنگام عطسه می توانند توانایی گسترش ویروس را افزایش دهد.
" مایکل کینزل"( Michael Kinzel) استادیار دانشکده مهندسی مکانیک این دانشگاه و یکی از نویسندگان مطالعه گفت:دانستن بیشتر در مورد عوامل موثر بر میزان حرکت این قطرات می تواند به محققان در کنترل شیوع این بیماری کمک کند.
این مطالعه نشان می دهد وقتی بینی افراد نگرفته باشد و عمل دم به راحتی انجام شود، سرعت و فاصله قطره های عطسه کاهش می یابد و دلیل آن این است که یک بینی نگرفته علاوه بر دهان راهی برای خروج قطرات عطسه ارائه می دهد. با این وجود، هنگامی که بینی افراد گرفتگی دارد، ناحیه ای که عطسه می تواند از آن خارج شود محدود می شود و بنابراین باعث می شود قطرات عطسه از دهان خارج شود که این موضوع سرعت پراکندگی آنها را افزایش می دهد زیرا دندان ها ناحیه خروج عطسه را نیز محدود کرده و سبب افزایش سرعت قطرات می شوند.
هنگامی که محققان عطسه را در مدل های مختلف شبيه سازي کردند، متوجه شدند که فاصله پخش شدن قطرات وقتی فرد دچار گرفتگی بینی می شود حدود ۶۰ درصد دورتر از حالتی که دچار این مشکل نیست قطرات پخش می شوند.
این بدان معناست که وقتی کسی بینی خود را با دستمال پاک و خالی می کند، می تواند فاصله پخش میکروب ها به بیرون را کاهش دهد.
دانشمندان همینطور سه نوع بزاق نازک، متوسط و غلیظ را شبيه سازي کردند.
آنها متوجه شدند که بزاق نازک تر منجر به عطسه های متشکل از قطرات کوچکتر می شود که این موضوع باعث می شود قطرات خارج شده از عطسه نسبت به قطرات خارج شده از بزاق متوسط و ضخیم بیشتر در هوا بماند.
نتیجه نشان می دهد که سطح قرار گرفتن در معرض این ویروس وابستگی زیادی به پویایی مایع دارد که این موضوع نیز بسته به چندین ویژگی انسانی ممکن است متفاوت باشد. چنین ویژگی هایی ممکن است از عوامل اساسی که باعث شیوع زیاد بیماری کووید- ۱۹ می شود، باشند.
- 13
- 5
