عجیب ترین عادت های تربیتی والدین در کشورهای مختلف

 اگر مبالغه نباشد، می توانیم بگوییم این روزها، میلیون ها نکته تربیتی کوچک و بزرگ توسط والدین در سراسر جهان برای کودکان اعمال می شود. پدر و مادرها با فرهنگ ها و باورهای مختلف، در دوران رشد فرزندان شان شیوه های عجیبی را به کار می گیرند؛ از والدینی که نوزادان شان را مقدس می دانند گرفته تا والدینی که کودکان را در سرمای منجمد کننده می خوابانند یا والدینی که بچه های کوچک را به تنهایی در خیابان رها می کنند، به عنوان مثال آیا می دانستید که پدر و مادرهای اسپانیایی، زمان خواب مشخصی برای کودکان شان تنظیم نمی کنند؟ یا والدین دانمارکی برای استفاده بچه ها از هوای آزاد، آن ها را در خیابان رها می کنند؟ دانستن این موارد صرف نظر از مثبت یا منفی بودن شان نه تنها می تواند جالب باشد بلکه ممکن است باعث شود، شما هم برخی از روش های تربیتی خود را بازبینی کنید. در ادامه این مطلب با نکات جالبی از عادت های تربیتی والدین در چندین کشور مختلف جهان آشنا می شوید.

کودکانی که باید گرسنگی  شان را کنترل کنند!

کره جنوبی/ در کشور کره، مدیریت گرسنگی یک مهارت به شمار می آید. بر همین اساس به کودکان، آموزش داده می شود که گرسنگی شان را کنترل کنند. اغلب اوقات، کودکان حتی هنگامی که گرسنه هستند باید منتظر همه اعضای خانواده بمانند و غذا را با آن ها صرف کنند. کره ای ها تنها غذا خوردن را کار سالمی نمی دانند و مفهوم غذاخوردن را به عنوان یک تجربه جمعی به کودکان آموزش می دهند. در کشور کره، کودکان باید همان غذایی را بخورند که بزرگ ترها می خورند همچنین در این کشور مفهومی به عنوان میان وعده یا غذای سبک حتی برای کودکان وجود ندارد.

 خوابیدن اجباری در کنار والدین تا شش سالگی!

هند/درحالی که در بسیاری از کشورهای جهان، بچه ها از همان ابتدا از اتاق های جداگانه برای خواب استفاده می کنند، در هند، کودکان صرف نظر از کلاس و طبقه اجتماعی خانواده شان، دست کم تا سن شش یا هفت سالگی در کنار آن ها می خوابند. والدین هندی معقتدند که خوابیدن بچه ها با آن ها موجب ایجاد دلبستگی، محبت و صبر بیشتر در آن ها می شود. از دید والدین هندی، خوابیدن کودکان با پدر و مادرهاشان برای ایجاد پیوندهای اولیه بین والدین و کودکان در سن پایین لازم است و در شکل گیری شخصیت آن ها نقش مهمی دارد.

 کودکانی  که اجازه بازی با اسباب بازی را ندارند!

آلمان/در مهد های کودک آلمان (کودکان در آلمان از سن سه تا شش سالگی وارد مهد کودک می شوند) ممنوعیت بازی با اسباب بازی و لوازم هنری یک روند معمول است. منطقی که در پشت این ممنوعیت وجود دارد، این است که اگر فکر کودکان درگیر بازی با اشیای بی جان نباشد، آن ها زمان لازم را برای پرورش ایده های خود خواهند داشت و می توانند با دیگر کودکان به بازی بپردازند همچنین از نظر آلمانی ها بازی نکردن با اسباب بازی، باعث می شود مهارت های مهم تفکر در کودکان بیشتر پرورش یابد تا در بزرگ سالی از اعتیاد آن ها به مواد مخدر جلوگیری کند.

 کودکانی که نباید پاهایشان زمین را لمس کند!

اندونزی/در جزیره اندونزیایی بالی یک باور معمول و باستانی در میان والدین وجود دارد و آن این است که تا ۱۰۵ روز پس از تولد، پاهای نوزاد نباید زمین را لمس کند. این عمل برگرفته از این باور است که نوزادان هنوز به قلمروی مقدسی که از آن آمده اند نزدیک هستند و از این رو باید با تقدس و احترام با آن ها رفتار شود. با توجه به آمار زیاد مرگ و میر نوزادان در این کشور، این نوع رفتار می تواند ریشه در حفظ بهداشت پیشگیرانه به منظور کاهش مرگ و میر نوزدان نیز داشته باشد. مسئولیت اطمینان از این که پای کودک به زمین برخورد نکرده، به عهده مادر و دیگر خویشاوندان زن است.

کودکانی که زمان خواب شان مشخص نیست!

اسپانیا/ در حالی که پدر و مادر ها در کشورهای اروپای شمالی برنامه روزانه سفت و سختی برای حمام کردن، کتاب خواندن و به رختخواب رفتن کودکان شان در ساعت ۷ بعدازظهر دارند تا بتوانند در ساعت های آخر شب، زمانی متعلق به خودشان داشته باشند، والدین اسپانیایی به داشتن چنین برنامه خوابی برای کودکان شان پایبند نیستند. در اسپانیا کودکان می توانند تا ۲۲:۳۰ یا دیرتر همراه با والدین شان بیدار بمانند. از نظر پدر و مادر های  اسپانیایی این کار باعث تقویت حس مشارکت کودکانشان در زندگی خانوادگی می شود و به ایجاد عادت های اجتماعی در آن ها کمک می کند.

کودکانی که باید همه چیز بخورند!

ژاپن/ ژاپنی ها در اعمال موثر نظم و انضباط منحصر به فرد هستند و تربیت کودکان برای صرف وعده های غذایی سالم هم از این قاعده مستثنا نیست. والدین ژاپنی در ملزم کردن کودکان شان به خوردن غذاهای سالم اما چندشناک، استثنایی عمل می کنند. شما فقط در ژاپن می توانید شاهد باشید که بچه های کوچک از جویدن مارماهی لزج و سبزیجات تلخ لذت می برند. والدین ژاپنی خوراکی هایی مثل جلبک دریایی مودا، هشت پای زنده، واسابی تند و تخم ماهی خام را که برای کودکان دیگر نقاط جهان زننده و چندش آور هستند، به راحتی به خورد کودکان شان می دهند تا کمترین میزان چاقی درمیان ژاپنی ها علتی منطقی داشته باشد.

 کودکانی حاکم بر والدین شان

سوئد/کودکان سوئدی دارای حقوق قانونی زیادی هستند. به عنوان مثال سیلی زدن به کودکان و حتی صحبت کردن درباره آن ها در سوئد غیرقانونی است. بر این اساس، والدین سوئدی کوچک ترین خشونتی را برای تنبیه کودکان شان به کار نمی برند. رفتار والدین با کودکان آن قدر آرام و بدون هرگونه تندی و عصبانیت است که از دید یک بیننده خارجی، به نظر می رسد کنترل همه چیز در دست کودکان است حتی اگر پدر و مادر از رفتار بی ا دبانه کودک شان عصبانی شوند باید با خواهش و دلجویی، او را از رفتار نامناسبش بازدارند. گفتنی است در سوئد همه افراد زیر ۱۸ سال کودک محسوب می شوند.

کودکانی که چشم در چشم نمی شوند 

کنیا/ مردم برخی از شهرهای کنیا درمورد کودکان شان از قانونی پیروی می کنند که شاید تصور آن برای والدین دیگر کشورهای جهان مشکل باشد. آن ها به شکل عامدانه ای از نگاه کردن مستقیم به چشم کودکان خردسال شان خودداری می کنند. این عادت والدین کنیایی یک باور فرهنگی است. به عبارت دیگر مادران کنیایی بر این باور هستند که نگاه کردن مستقیم به چشم یک کودک، به او قدرت و حس مسئولیت می دهد و آن ها نمی خواهند که کودک شان، رئیس شان باشد همچنین تصور می کنند که نگاه کردن به چشم کودک باعث می شود، آن ها نیازمند توجه بار بیایند.

نگهداری از  خواهر و برادر توسط کودک!

فرانسه/ در فرانسه به خصوص در جزایر پلینزی این کشور، از زمانی که کودک می تواند راه برود، توسط خواهر و برادرهای بزرگ ترش نگهداری و مراقبت می شود حتی خواهر و برادرهایی که فقط کمی از او بزرگ تر هستند. هرچند از نظر بسیاری از والدین این کار می تواند عواقب خطرناکی برای کودکان داشته باشد اما والدین پلینزیایی، کودکان زیر پنج سال خود را به آرام کردن خواهر و برادرهای کوچک ترشان می گمارند و معتقدند این کار باعث می شود، فرزندان شان مهارت های تربیت فرزند را بیاموزند، متکی به خود بار بیایند و روابط خانوادگی در آن ها تقویت شود.

 رها کردن کودکان در پیاده روها!

دانمارک/اگر در پیاده روهای دانمارک قدم بزنید، کودکان خردسال زیادی را خواهید که تنها در کالسکه هایشان رها شده اند. در دانمارک، هوای تازه و استفاده زیاد از آن برای کودکان ضروری است و برای پدر و مادرها اهیمت زیادی دارد. پدرو مادرها آن قدر به این موضوع توجه دارند که هنگامی که در فروشگاه ها به خرید می پردازند یا در رستوران ها غذا صرف می کنند، بچه های کوچک و حتی نوزادان شان را برای استفاده از فضای باز در کالسکه هایشان در پیاده رو تنها می گذارند. این کار شاید برای بسیاری از والدین در دیگر کشورهای جهان عجیب باشد اما برای والدین دانمارکی یک کار بسیار عادی است.

یاسمین مشرف