آسیب های ورزشی
جراحاتی که هنگام تمرین یا ورزش کردن رخ میدهند آسیب های ورزشی نامیده میشوند. نام دیگر آسیب های ورزشی نیز صدمات ورزشی است که بعضی از آنها ناشی از حوادث می باشند. بعضی دیگر میتواند نتیجه تمرین های ضعیف آموزشی، امکانات نامناسب، عدم تهویه، گرم کردن و کشش کافی باشد. هر چند که کودکان در قیاس با سایر افراد، بیشتر در معرض خطر این نوع آسیب ها هستند، ولی امکان دارد بزرگسالان نیز دچار این عارضه شوند.
بعضی از آسیب های ورزشی نیازمند مراقبت های پزشکی سریع هستند، درحالی که دیگر صدمات خودبه خود درمان می شوند. اگرچه درصورتی که شدت دررفتگی یا کشیدگی زیاد باشد، کل عضله، تاندون یا رباط ها دچار پارگی می شوند و امکان دارد نیاز به جراحی داشته باشید.
در بعضی از شرایط خاص، خطر ابتلا به آسیب های ناشی از ورزش فزونی پیدا می کند. اگر حرکتی را برعکس عادت همیشگی ماهیچه های خویش انجام دهید، پس از ورزش دچار درد عضلات خواهید شد. مثلا ، درصورتی که بطور منظم فعالیتی نداشته باشید یا به اندازه ی کافی بدنتان را قبل از انجام تمرینات گرم نکنید یا ورزش های تماسی که شامل بوکس، فوتبال، فوتبال آمریکایی، هنرهای رزمی، کشتی و ورزش هایی مثل شکار حیوانات میباشد را انجام دهید، بیشتر در معرض خطر آسیب های ورزشی خواهید بود.
انواع آسیب های ورزشی
آسیب های ورزشی به دو نوع حاد و مزمن تقسیم میشود که در ادامه آنها را شرح میدهیم:
> آسیب های ورزشی حاد در موقع بازی یا ورزش بطور اتفاقی رخ میدهند که شامل رگ به رگ شدن مچ پا، کشیدگی پشت، وشکستگی دست می باشد. از نشانه های یک جراحت حاد می توان به ۱. ورم، ۲. قادر به تحمل وزن در پا، زانو، مچ پا، یا پا نیست، ۳. بازو، آرنج، مچ دست، دست، و یا انگشت بسیار حساس به لمس بودن، ۵. قادر به حرکت یک مفصل به صورت عادی نیست، ۶. ضعف شدید بازو یا پا، ۷. یک استخوان یا مفصل که خارج از محل خود باشد، نیز اشاره کرد.
> آسیب های ورزشی مزمن برای مدت زمان طولانی بعد از بازی یا ورزش اتفاق می افتند. علائمی از یک آسیب مزمن شامل ۱.درد هنگامی که شما بازی میکنید، ۲. درد موقع ورزش، ۳. یک درد پیچیده در زمان استراحت، ۴. ورم می باشد.
چرا نوجوانان بیشتر دچار آسیب های ورزشی می شوند؟
یکی از علل مهم آسیب دیدگی در نوجوانان، حرکت بیش از حد مفصل و خارج از دامنه حرکات طبیعی آن است. فاکتورهای دیگری که سبب آسیب دیدگی می شوند شامل تسهیلات ورزشی نامناسب، فاکتورهای محیطی و عدم حضور مربی ورزشی می باشند. با این حال میتوان تا ۵۰ درصد از بروز آسیب دیدگی ورزشی بر اساس برآوردهای انجام شده جلوگیری کرد.
شایع ترین انواع آسیب های ورزشی
آسیب های ورزشی صدماتی اند که در زمان بازی یا ورزش برایتان اتفاق می افتد.عوامل مختلفی سبب بروز آسیب های ورزشی میشوند که می توان به گرم نکردن بدن، کاهش انعطاف پذیری، نداشتن قدرت جسمانی کافی، تغذیه نامناسب، و مصرف ناکافی آب اشاره کرد. صدمات ورزشی رایج عبارتند از:
- رگ به رگ شدن و کشیدگی:
کشیده شدن بیش از حد یا پارگی رباط ها، باعث ایجاد آسیب های ورزشی می شود. رباط، قسمت هایی از بافت است که در یک مفصل، دو استخوان را به هم مرتبط می کند و باعث میشود آنها با یکدیگر رابطه داشته باشند. کشیدگی بیش از حد یا پارگی تاندون ها، عوارضی مانند پیچ خوردگی یا کبودی و رگ به رگ شدن می شود. تاندون ها، رشته های فیبری و ضخیم از بافت هستند که سبب می شوند استخوان به عضله وصل شود.
- آسیب دیدگی زانو:
به رباط قدامی زانو، ACL گفته میشود که از مهمترین رباط های حفظ کننده می توان به زانو اشاره کرد. رایج ترین علت آسیب های ورزشی که برای این رباط اتفاق می افتد سبب میشود آن ها ضعیف شوند، همینطور باعث پارگی، چرخش یا تغییر جهت آن میشود. در حین این نوع آسیب دیدگی رباط های داخل زانو اکثراً سوزش دارند که بسیار دردناک هستند. اغلب آسیب های ورزشی شامل قسمت های پایینی بدن، به ویژه آسیب به زانو می شوند. سندرم پتلوفمورال از رایج ترین آسیب های زانو می باشد. سندرم پتلوفمورال میتواند در اثر لغزش یا سقوط بر روی زانو، تورم مفصل زانو یا عدم تعادل عضلانی رخ دهد. پتلا یا زانو، باید در امتداد شیار انتهای استخوان ران یا استخوان فمور حرکت کند. گاهی وقت ها افتادن بر روی زانو باعث تورم میشود، که منجر به عدم تعادل بین این دو عضله اصلی می شود که به دنبال زانو قرار دارند. این عدم تعادل عضلانی سبب میشود بیشتر دچار تورم شود. برای درمان درد و تورم آسیب زانو باید استراحت کنید و از کمپرس یخ استفاده کنید.
- تورم عضلات:
تورم یک واکنش طبیعی در برابر آسیب است. تورم ماهیچه ها امکان دارد دردناک یا ضعیف باشند. بدین ترتیب یکی از دیگر آسیب های ورزشی تورم عضلات می باشد.
- آسیبهای تاندون آشیل:
یک تاندون نازک و قوی که در قسمت پشت مچ پا قرار دارد، تاندون آشیل می باشد. در طول ورزش امکان دارد این تاندون شکسته یا پاره شود. زمانی که این نوع آسیب های ورزشی اتفاق بیفتد، امکان دارد دچار درد اتفاقی و شدید و مشکل در راه رفتن شوید.
- درد در امتداد استخوان ساق پا:
ورزشکارانی که دچار آسیب دیدگی ساق پا هستند از درد در استخوان پا و یا درشت نی شکایت دارند. اکثر ورزشکارانی که دونده هستند یا در ورزش هایی که فعالیت های زیادی مثل فوتبال دارند، شرکت می کنند دچار این نوع آسیب های ورزشی میشوند. ورزشکاران معمولاً به علت افزایش فعالیت یا مسافت پیموده در ابتدای فصل دچار این آسیب دیدگی می شوند. استراحت و استفاده از کمپرس یخ، برترین راه پیشگیری و یا درمان آسیب دیدگی ساق پا است و افزایش فعالیت این ورزشکاران باید تدریجی باشد. خرید کفش هایی که قوس خوبی در کف خود دارند میتواند به کاهش درد ساق پا و بهبودی آن کمک کند.
- شکستگی:
شکستگی استخوان که یکی از آسیب های ورزشی است، بعنوان استخوان های شکسته هم شناخته می شود.
- دررفتگی:
آسیب های ورزشی امکان دارد سبب جابه جا شدن استخوانی در بدن شوند که میتواند دردناک باشد و منجر به التهاب و ضعف شود.
درمان رایج ترین آسیب های ورزشی
معمولاً آسیب های ورزشی از کم تا متوسط طبقه بندی میشوند. شما می توانید مشکل آسیب های ورزشی را با استفاده از روشهای P.R.I.C.E تراپی (محافظت کردن، استراحت، سرما درمانی، کمپرس کردن و بالانگه داشتن اندام) درمان کنید؛ ولی به خاطر داشته باشید که بعضی از صدمات ورزشی حتی با انجام برترین روش درمانی برای درمان کامل به ماه ها زمان احتیاج دارند. اگر کشیدگی یا پیج خوردگی شدید باشد؛ در هر حال تمام ماهیچه، تاندون یا رباط از هم گسیخته شده است و احیانا برای درمان باید جراحی اندیکاسیون انجام شود. گاهی نیز انجام حرکات ورزشی برای درمان صدمات ورزشی می تواند به بهبود سریعتر اسیب کمک کند.
چه زمانی باید از نظر درمانی به آسیب های ورزشی توجه کرد؟
اگر شک دارید که دچار علائم زیر شده اید به پزشک مراجعه کنید:
* شکل مفصل یا استخوانتان( به نظر شکسته باشد یا غیر عادی حرکت کند) تغییر کند.
* تحمل وزن را نداشته باشید یا بدون عصا توانایی راه رفتن را نداشته باشید.
* التهاب بیش از حد داشته باشید.
* رنگ پوست شما به سمت کبودی ملایم تغییر کند.
* حتی پس از چند روز درمان حمایتی یا R.I.C.E بهبودی حاصل نشده باشد.
توصیه هایی برای پیشگیری از آسیب های ورزشی
شما میتوانید برای جلوگیری از آسیب های ورزشی این ترفندهای ساده را انجام دهید:
> برای پیشگیری از آسیب های ورزشی قبل، در طول و پس از بازی مایعات زیادی بنوشید.
> از کفش مناسب استفاده کنید تا دچار آسیب های ورزشی نشوید.
> برای جلوگیری از آسیب های ورزشی از تجهیزات ایمنی مناسب مثل مراقبت دهان، کلاه و پد استفاده کنید.
> برای این که به آسیب های ورزشی مبتلا نشوید، حرکات ورزشی خود را به آرامی شروع کنید و با انجام حرکات آهسته و پایدار آن ها، به آرامی گرم شوید.
> قبل از فعالیت کشش های مربوط به گرم کردن بدن را انجام دهید تا دچار آسیب های ورزشی نشوید. کشش تاندون آشیل، همسترینگ و چهار سر ران را انجام دهید. افراط نکنید.
> اطمینان از این که تمرین های شما دارای اثر و سرعت مناسب است، بدین ترتیب عضلات در زمان بازی قادر به عملکرد بهینه هستند.
> زمان تمرین های کششی، با صاف نگه داشتن پاها، از پیچیدن زانوها جلوگیری کنید تا به آسیب های ورزشی مبتلا نشوید.
> در صورت لزوم برای پیشگیری از آسیب های ورزشی، مفاصل آسیب پذیر را باندپیچی کنید و یا از بندهای طبی استفاده كنید.
> برای جلوگیری از آسیب های ورزشی از ورزش کردن در گرم ترین ساعات روز (از ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعدازظهر) اجتناب کنید.
> ورزش های متقابل را برای اطمینان از حفظ تناسب اندام و قدرت کلی عضلات انجام دهید.
> انتظار بیش از حد از خود نداشته باشید. از این رو برای جلوگیری از آسیب های ورزشی، کم کم شدت و طول مدت تمرینات خویش را فزونی دهید.
> بعد از ورزش با آرامش بدن خود را سرد کنید تا به دچار آسیب های ورزشی نشوید.
> برای جلوگیری از آسیب های ورزشی بین دو فصل، مدت زمانی به بدن خویش اجازه بازیابی بدهید.
> برای پيشگيري از آسیب های ورزشی باید چکاپ های پزشکی منظم داشته باشید.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 18
- 6