کارشناس مذهبی سینما: وقتی سلبریتی های ما خودشان چند بار طلاق می گیرند چگونه می خواهند فیلمی در جهت بنیان خانواده بازی کنند؟!

حجت الاسلام سید عباس سیدنژاد کارشناس هنر و رسانه در گفت وگو با رسا با عنوان اخلاق در سینمای جمهوری اسلامی گفت: پرچم دار مبارزه با بد اخلاقی در سینما را مرحوم فرج الله سلحشور می دانیم، ببینید چه برخوردی با او کردند، چه رویکردی همین عوامل با مرحوم سلحشور داشتند، چه سناریوهایی که برایش به وجود نیاوردند، همه کاری با این کارگردان انقلابی متعهد کردند تا گارد خودشان را نشان دهند و بگویند کسی جأت ندارد چنین حرف هایی را بزند و اگر اتفاقی رخ می دهد بین خودمان است ولی الان دیگر نمی توانند سانسور کنند و از میان خودشان این حواشی درز کرده است؛ بالاخره بداخلاقی حتی با رتوش هنری مثل نجاست زیر برف می ماند که پس از آب شدن خودش را نشان می دهد، لذا امروز اینگونه شده است، البته مسأله ساده ای نیست که بخواهیم به راحتی در رابطه با آن صحبت کنیم، برای مثال وقتی مجموع سلبریتی های آقا و خانم را با دو الی سه بار طلاق و انواع و اقسام سوژه را می بینیم چگونه انتظار داریم فیلم خانواده تاثیرگذار بسازند، چگونه؟ با کدام جهانبینی این بازیگر یا کارگردان می خواهد فیلم تعالی نظام خانواده را بسازد؟! فردی که در خانواده خودش مشکل دارد و نتوانسته همسر را نگه دارد، می خواهد نقش کسی که خانواده دوست است و به دنبال حفظ و تعالی خانواده می باشد ایفاء نقش کند، نویسنده ای را سراغ دارم که مشکل اخلاقی دارد اما براساس تکنیک ها فیلم خانوادگی ساخته است، مسلماً اثر وضعی در جامعه نخواهد داشت، هرچند مردم فیلم را مشاهده می کنند و اتفاقاً از آن هم لذت می برند اما اثر وضعی در جامعه نمی گذارد و در تقویت بنیان خانواده نقشی ایفاء نمی کند.

وی اضافه کرد: وقتی خانمی که شخصیت نابود شده ای دارد و این وضعیت نامیزان را در لایوها، استوری ها و ارتباطاتش بروز می دهد و آنگاه از نظام اخلاقی صحبت می کند، مشخصاً برای اصلاح نیست و نمایش است.

البته باید بین افراد تفکیک کرد افرادی مثل مرحوم سلحشور، جهانگیر الماسی، نجفی شخصیتی کاملاً مشخص و مثبت در سینما و تلوزیون ما دارند که اگر اعتراضی هم گوشه و کنار کرده باشند از سر دلسوزی، اصلاح و اخلاقی می باشد اما به عنوان کسی که در این عرصه و حوزه ورود دارد و می بیند و می شناسد، سایرین را اخلاقی نمی بینم چرا که در زندگی شخصی اخلاقی نیستند، افرادی که تا دیروز با همین نگاه شخصیت اول در پرده های سینما بودند، امروز چون فضا به سمت دیگران رفته است، صدای اعتراضشان بلند شده است.

از این افراد سوال می کنم اگر بداخلاقی وجود دارد چرا همان موقع اعتراضی نکردید؟ چرا زمانی که در اوج بودید نسبت به این مواضع گارد می گرفتید؟ الان که کمتر دیده می شوید، صدای اعتراضتان گوش فلک را کر کرده است! من به عنوان کسی که در حوزه رسانه سال ها فعالیت دارد به سختی حُسن نیت این افراد را باور می کنم.

کارشناس مذهبی هنر در پاسخ به این سوال که چگونه می توانیم بی اخلاقی های سینما را از بین برد و چه پیشنهادی برای برخورد با این افراد دارید گفت: نقطه ضعف هایی در سینما داریم که باید درصدد اصلاح و ترمیم آن ها برآییم، در غیر اینصورت این کشتی با این فرمان به گِل خواهد نشست.

مع الاسف شخصیت هایی که به سینما ورود می کنند، از نظر شخصیت دینی و معارفی آن ها به صورت عمیق و ریشه ای پرداخته نشده است، نظام حاکمیت در این قسمت دو وظیفه دارد، اولاً کسانی که رعایت نمی کند را بدون رودربایستی حذف کند، در سال های اخیر آنقدر با اغماض رفتار کرده اند که برای آن ها هم تبدیل به یک باور شده است که دو زندگی کاملاً جدای از هم در پرده سینما و زندگی شخصی دارند در حالی که این طرز تفکر قابل پذیرش نیست، چرا که او الگوسازی می کند و یک بخش از الگوسازی بازیگر خارج از پرده سینما و در زندگی واقعی است که در بین عوام مردم و جامعه انجام می دهد؛ حاکمیت در این بخش مقصر و کم کاری کرده است.

ثانیاً به افرادی که در حوزه اخلاق کار کرده اند، بها داده نمی شود، مرحوم سلحشور چقدر مظلوم بود؟ اگر او یک کارگردان حاکمیتی بود که باید حمایت می شد و پشت سر هم تولید اثر می کرد، در سینما واقعاً مظلوم بود؛ در یک جمله متاسفانه هم در جنبه سلبی و هم ایجابی ضعیف هستیم، اگر این دو مورد تقویت نشود اخلاق در سینما به آن جایگاه اصلی خودش نمی رسد.