روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: فساد ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلاری چای، مهمترین واقعهای بود که در هفته جاری اعلام آن وجدان جامعه ایرانی را جریحهدار کرد.
این ماجرا از سه نظر نگرانکننده است. اول اینکه چنین فساد بزرگی در جامعهای که تحت حاکمیت اسلام قرار دارد مایه شرمساری است. دوم اینکه متأسفانه ردپای بعضی مدیران دولتی و وابستگان به آنها در این فساد مشاهده شده و سوم اینکه مسئولان به جای پرداختن به ریشه فساد و سوزاندن آن و سالم سازی جامعه، تلاش میکنند آن را به این و آن نسبت بدهند و دامن خود را پاک جلوه دهند.
آنها باید این واقعیت را درک کنند که مردم، کاری به اینکه فساد در زمان کدام دولت و کدام مسئول صورت گرفته ندارند، بلکه از اصل وجود فساد در کشور نگرانند و نگرانی بیشترشان از اینست که با این قبیل فرافکنیها، اصل ماجرا لوث شود و ریشه فساد خشکانده نشود. میدانیم که این، نگرانی به جائی است و به همین دلیل است که تاکنون برای ریشهکن ساختن فساد، کاری صورت نگرفته و متأسفانه هر روز دامنه فساد گستردهتر میشود.
جامعه به کما رفته است وگرنه خبر فساد ۳ میلیارد دلاری باید زلزله هزار ریشتری ایجاد میکرد
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: میترسم بنویسم جامعه مرده است، به همه مان بربخورد. لااقل اجازه دهید بگویم به کما رفته ایم. اگر نه این بود، خبر فسادِ بیش از ۳ میلیارد دلاری چای، زلزله هزارریشتری ایجاد میکرد و همه چیز را به هم میریخت. اگر به کما هم باور نداشته باشیم، بلیهای بدتر از کما، یقه ما را گرفته است. پدیده خطرناکتر از کما، عادی شدن مسائلی از این دست است. "عادی شدنِ فساد" آن هم در این اندازه.
کاش همین "ابرفسادِ جدیدِ چای" جدیت ما را افزون کند تا بر عادت بشوریم و حالت فوقالعاده اعلام کنیم برای خود. برای این هم باید مسئولان به خود تکانی بدهند و به میدان آیند و با ارائه گزارش دقیق، برگزاری کنفرانس مطبوعاتی برای پاسخ دادن به سوالات خبرنگاران، اولین گام را در مسیر شفافیت و اصلاح بردارند.
صراحتا توضیح دهند که چه فرایندهایی به وقوع چنین ماجراهایی میانجامد. چرا این همه تکرار میشود در کشور؟ آیا کشور دیگری را هم میشود نام برد که این هجم بالا از فساد در آن تکرار شود؟ ببینید دیگر کشورها چطور گلوگاهها را میگیرند که کسی جرات غلطهایی از این دست را نمیکند؟ یاد بگیریم.
- 14
- 3