پشت پرده تجمع ۱۳۰ نفره طرفداران طرح صیانت | یکی از معترضان: من خودم اینستاگرام و تلگرام و ... دارم، اما به خاطر کارم ناچارم اینجا باشم

روزنامه اعتماد با یکی از حاضران در تجمع مخالفان برداشتن فیلترینگ گفتگو کرده است. همان تجمعی که معترضان با در دست داشتن بنر‌هایی که روی آن نوشته شده بود «وزیر ارتباطات حیا کن/ طرح رفع فیلتر رو رها کن» به دنبال مقابله با رفع فیلترینگ بودند. تجمعی که علی‌رغم پیش‌بینی‌ها با استقبال مواجه نشد و براساس گزارش خبرنگار اعتماد کمتر از ۱۳۰ نفر در آن حضور یافتند.

یکی از حاضران در این تجمع بعد از کلی بحث با خبرنگار ما درباره نحوه مدیریت فضای مجازی و بحث فیلترینگ؛ می‌گوید: «آقا من بحثی ندارم، من با شما موافقم، شما چهارشنبه بیا در نشست ما در محله... این بچه‌ها را قانع کن. اصلا نمی‌گذارم کسی متعرض شما شود. راستش من به دلیل اینکه کارم است، مجبورم در این تجمعات باشم، من خودم در اینستاگرام و تلگرام و... حضور دارم، ولی به خاطر مسوولیت و وظیفه‌ای که در قبال یک آدم دارم، ناچارم در این تجمع باشم. این آدم اگر به من بگوید، بالای اورست هم برو و شعار بده، من می‌روم...»

گزارشگر هم‌میهن، اما تعداد حاضران در تجمع ۳۰، ۴۰ نفر عنوان کرده و نوشته: درمجموع چیزی حدود ۳۰ نفر در این محوطه جمع شده بودند و با بنر‌های بزرگی، دورتادور محوطه مثلثی را پوشانده بودند. زنان عقب‌تر و معدود مردان پیش‌تر ایستاده بودند و رو به مرکز ملی فضای مجازی شعار می‌دادند. یکی، دو زن روی چادر خود کفن پوشیده بودند که روی آن توصیه‌هایی درخصوص حجاب و عفاف نوشته شده بود.»

خبرنگار این روزنامه اصلاح‌طلب که گپ و گفتنی با معترضان داشته، اینطور نوشته: «زنی بیرون از جمع ایستاده و فرزند خردسالش را به بغل گرفته بود، پسر ۹-۸ ساله‌ای هم در کنارش قرار داشت. از دلیل تجمع که پرسیدم، گفت به اینجا آمده تا اعتراض خود را نسبت به ولنگاری‌هایی که در فضای مجازی رخ می‌دهد و روی ذهن و روان جوانان ما تأثیر می‌گذارد، اعلام کند. او معتقد بود ادامه این مسیر ما را به‌سمت لبنان شدن پیش می‌برد. لبنانی که همه مدل آزادی در آن بوده است؛ اعم از بی‌حجابی و مشروب‌خواری، اما درنهایت به‌دلیل همه این سهل‌گیری‌ها آماج حملات دشمن قرار گرفته است.

درحالی‌که گپ‌و‌گفت ما صورت جدی‌تری به خود گرفته بود و او داشت از صنعت هرزه‌نمایی می‌گفت که بعد از فروش اسلحه بیشترین گردش مالی را در جهان دارد، زن میانسالی به میان صحبت‌هایمان آمد و توضیحات بیشتری داد. او که خود را دانش‌آموخته مهندسی سخت‌افزار از دانشگاه علم‌و‌صنعت در سال ۱۳۷۲ معرفی می‌کرد، معتقد بود باید هرچه سریع‌تر اینترانت یا همان اینترنت ملی راه‌اندازی شود.

او مسئول اصلی این نابسامانی‌ها را مدیران دولتی می‌دانست که برای منفعت خودشان کار‌ها را به‌درستی انجام نمی‌دهند و معتقد بود تنها در سه سال ریاست‌جمهوری شهید رئیسی، حدود ۶۰ درصد این پروژه پیش رفته، درحالی‌که پیش از آن پیشرفت در این پروژه به ۱۰ درصد هم نرسیده بود و امروز نیز رها شده است.

زن دیگری که به گفتگو‌های ما علاقه‌مند شده بود، وارد بحث شد. همگی بالاتفاق معتقد بودند ضعف مدیران سبب شده تا ما چیزی به‌نام منشور اخلاقی نداشته باشیم که پلتفرم‌ها را ملزم به داشتن نماینده‌ای در ایران و رعایت آن منشور کند. کاری که ترکیه از پس انجام آن برآمده، ولی ایران هنوز نتوانسته است. عدم وجود این منشور سبب شده تا جوانان بیشتر وقت خود را در شبکه‌های اجتماعی بگذرانند و این برای پلتفرم‌ها هم درآمدزایی به همراه دارد و هم از این طریق می‌توانند روی ذهن جوانان اثر بگذارند و پروژه‌هایی، چون بی‌حجابی را ترویج کنند.»