آقایان دلواپس! این همان ظریف است که برچسب «سازشکاری» به او زدید

عادت کردیم در دو سال اخیر این جملات را در رسانه های دلواپس و از زبان مخالفین دولت بسیار بشنویم. جملاتی که مخاطب همه آنها یک نفر است. محمد جواد ظریف. دیپلماتی که در سکوت خبری رسانه های دلواپس و شخصیت های سیاسی، قاطعانه پاسخ می دهد به تهدیدات رئيس جمهور آمریکا.

افراد و رسانه هایی تا همین چند روز پیش دولت را به وادادگی در مقابل اوباما متهم می کردند، این روزها در مقابل تهدیدهای ترامپ روزه سکوت گرفته اند. بخشی شان به دونالد ترامپ امید هم بسته اند و در سخنرانی ها و گفتگوهایشان از او می خواهند با عزم و همت به وعده های خود عمل کند.

وعده هایی که همه از کم و کیف آن آگاهند. وعده بیرون ریختن مسلمانان از آمریکا. وعده پاره کردن برجام، وعده مقابله با نیروی دریایی ایران در خلیج فارس. وعده تحریم های بیشتر علیه تهران، وعده انتقال سفارت اسرائيل به قدس و بسیار گزافه ها که پرداختن به همه آن در این مقال نمی گنجد. 

اما در سکوت خبری و رسانه ای سیاستمدارانی که در مقابل کوچکترین اظهار نظر اوباما شاخ و شانه ها می کشیدند و ظریف و تیم مذاکره کننده را به رگبار انتقادها می بستند که چرا در مقابل جان کری نشستی و لبخند زدی، همان به زعم شما سازشکار است که یک تنه و با اقتدار پاسخ اراجیف مرد دیوانه نیویورکی را می دهد. 

در روزگاری که بسیاری به دلایل معلوم و نامعلوم ناگفتن را به بیان کردن ارجح دانسته اند، وزیر خارجه کاردان ایران است که در توییتر خود غوغا به پا می کند و از نهراسیدن ایرانیان در مقابل تهدیدهای بی منطق میلیاردر و رئيس جمهور کنونی می گوید. 

به نظر اما فرق جواد ظریف با مخالفانش این است که منافع ملی را به امر سیاسی گره نمی زند. آنجا که لازم است، لبخند می زند و هر جا ضرورت داشته باشد قاطعانه پاسخ می دهد و به ضرروت فضا و مکان، تدبیر می کند.

سعید جعفری پویا