چه بخواهیم و چه نخواهیم، در زیر پوست جامعه و یا دقیقتر، زیر پوست سیاست کشور، دو جریان اصلی سیاسی یعنی اصولگرایان و اصلاحطلبان، برای انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در حال رایزنی و گپ و گفتهای تشکیلاتی هستند. به نظر میرسد هر دو جریان دچار یک نوع آشفتگی سیاسی شدهاند، بهویژه جریان اصولگرا که پس از عدم توفیق جامعتین در چند سال گذشته برای تجمیع گروههای این جریان و ناکارآمدی جمنا و اکنون با تشكيل «شورای وحدت» قصد دارند همه گروههای اصولگرا را زیر یک چتر واحد درآورند.
این درحالی است که یک طیف خاص که نامش جبهه پایداری است، نه جمنا را به رسمیت شناخت و نه قرابتی با شورای وحدت دارد و تاکنون هم در جلسات آن شرکت نکرده و ساز خود را مینوازد. پرسش این است جریان اصولگرا میتواند وحدت را در سایه «شورای وحدت» به دست آورد و یا هر طیفی ساز خود را خواهد نواخت؟ باید به این نکته توجه داشت که اختلاف بر سر روشها و منشها نسبت به حقوق مردم و نحوه مدیریت کشور است كه اختلافات را دامن زده و گاهی کار به جایی میرسد که تدابیر سیاسی را فاقد کارآیی نشان میدهد.جامعه نیک میداند که روشها و رویکردهای اصلاحطلبان و اصولگرایان، از اعتقادات و منشهای سیاسیشان نشأت گرفته و نتیجه فعالیت آنها بوده که نابسامانیهای کنونی را بهوجود آورده و جامعه را دچار مشکل کرده است.
متاسفانه در بسیاری از اوقات، سیاسیون کشور حاضر به پاسخگویی نبودهاند و بعضا از انقلاب و مردم نیز طلبکار هستند و خود را برتر از دیگران میدانند. البته از حق هم نباید گذشت، زیرا در میان این دو جریان سیاسی، افراد صالح و متعهد هم حضور دارند که به دلیل در اقلیت بودنشان، در چنگال باندهای متصل به قدرت و ثروت گرفتار و نوعا بهسمت گروههای مستقل متمایل شدهاند. متاسفانه در شرایط بحرانی کنونی، شاهد بیتدبیری در عدم رفع موانع تولید و صادرات و دیگر مشکلات مردم خاصه معضلات ازدواج، اشتغال، مسکن، جوانان و غیره و همچنین برخوردهای توام با عصبانیت در بین بعضی از مسئولان هستیم که به سیاسیون کشور پیام خوبی ارسال نمیکند و این موضوع در شأن مردم فداکار و نظام مقدس جمهوری اسلامی نبوده و نیست.
لذا عدم وجود تفکر تحزب و مشارکت عمومی مردم در تصمیمگیریها و تصمیمسازیها و نبود قوانین لازم برای استقرار احزاب قدرتمند و فراگیر و نقش جدی آنان در تقسیمبندی قدرت و توسعه، فرهنگ پاسخگویی در بین مسئولان باعث بهوجود آمدن فرقهها و باندهایی میشود که حتی در مواردی با سوءاستفاده از عنوان جریانهای سیاسی کشور بر مردم فشار وارد کرده و به طور مداوم، هزینههای ناشی از عدم تعادل خود را بر دوش مردم میگذارند و در آینده هم هیچ امیدی به خیر و خدمت آنان در اذهان قاطبه مردم به جای نخواهد ماند.
- 11
- 1