پشت پرده انتقاد احمدی‌نژاد از قرارداد ایران و چین؛ «حمله» استراتژی برای بازگشت به «پاستور»!

انتقاد احمدی نژاد از قرارداد ایران و چین، گمانه زنی ها برای حضور او در انتخابات آتی را تقویت کرده، توسعه ایرانی و اعتماد به این ماجرا پرداخته اند.

به گزارش برترین ها، گرچه پرونده محمود احمدی نژاد بسیار سنگین تر از آن است که شورای نگهبان بتواند در مورد آن اغماض کند و صلاحیت رییس جمهور پیشین ایران تائید شود، ولی بسياري هم چنان نگران هستند که مبادا شعبده ای شود و معجزه هزاره سوم در وضعیتی که شبیه به معجزه خواهد بود، تائید صلاحیت شود و آن گاه یک سبد دستش بگیرد و هر چه رای پای صندوق می آید را درو کند.

از سوی دیگر تحرکات احمدی نژاد این گمانه زنی ها را تقویت می کند. وی در تمام این سالها که از پاستور دور بوده، سنت دوران ریاست جمهوری خود یعنی سفرهای استانی اش را حفظ کرده و اتفاقا بسياري طبق تداوم همین سفرهای استانی است که نتیجه می گیرند او هم چنان در اندیشه پاستور است. اینک هم از قضا اظهاراتش در یکی از همین سفرها، سر و صدای زيادي بپا کرده است.

ان طور که سایت بهارنیوز، سایت نزدیک به احمدی نژاد نوشته، یک شنبه شب او در گیلان بوده که از قرارداد ۲۵ ساله دولت روحانی با چین به تندی انتقاد کرده است.

بسياري معتقد هستند که این آخرین دردسری نخواهد بود که احمدی نژاد در این ماه های باقی مانده تا انتخابات ۱۴۰۰ برای دولت ایجاد می کند؛ به ویژه آنکه شماری از نزدیکان او نیز در مجلس هستند. آن ها معتقد هستند که هجمه هایی از این دست به دولت، ترفند احمدی نژاد برای بازگشت مسیح وار خود به پاستور خواهد بود.

بعضی دیگر ولی معتقد هستند او به علت احتمال بالای رد صلاحیت شخصا برای کاندیداتوری در ۱۴۰۰ اقدام نخواهد کرد.

***

«حمله» ؛ استراتژی بازگشت به « پاستور»

روزنامه اعتماد نوشت: محمود احمدی نژاد امروز در جایگاه یك رئیس جمهوری سابق كه برنامه ای برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ دارد، از تریبون های محدود خود استفاده می كند و علیه قراردادی ۲۵ ساله میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین قاطعانه در سوی مخالف می ایستد؛ آن هم در شرایطی كه در دولتش در همكاری با این كشور چیزی كم نگذاشت.

فارغ از اینكه افكار عمومی و توده مردم نگاه مثبتی به ارتباط تهران- پكن ندارند كه بررسی آن در این مقال نمی گنجد ولی محمود احمدی نژاد چرا با این قراردادی كه هنوز مفادی از آن دیده و بررسی نشده، مخالف است؟ «سودای دوباره ریاست جمهوری» شاید نخستین پاسخ به این پرسش باشد. وی كه اخیرا با یك رسانه كانادایی مصاحبه كرده و در پاسخ به احتمال كاندیداتوری اش برای انتخابات ۱۴۰۰، گفته «آماده فداكاری برای ملت ایران است»، شاید با این اظهارات تمایل دارد كه خط و مشی جدیدش در دیپلماسی را تبلیغ و سبد رأی احتمالی اش را سنگین كند.

عشقِ قدرت

قدیری ابیانه در همین رابطه به اعتماد می گوید: «محمود احمدی نژاد از ضرورت مذاكره با امریكا تا هرچیز دیگری را كه مطرح می كند، تنها برای این است كه بگوید من هستم.» او تحلیل می كند كه «احمدی نژاد با علم بر اینكه ردصلاحیت می شود، تصمیم كاندیداتوری برای ریاست جمهوری دارد و اکنون هم در حال رایزنی و فشارآوردن است.»

قدیری ابیانه، احمدی نژاد را یك «عشق قدرت» توصیف می كند كه دوست دارد به ریاست جمهوری بازگردد و حتی اگر ردصلاحیت شود هم نوك پیكان انتقاد و مخالفت را اول به صورت مستقیم به سمت  «شورای نگهبان» و بعد به صورت غیرمستقیم بسوی «رهبری» خواهد گرفت چراكه «اساساً اعتقادی به رهبری و نظام اسلامی ندارد.»

شنا خلاف مسیر رودخانه

علی تاجرنیا، هم معتقد است كه اگر نگاهی به سوابق و اظهارنظرهای احمدی نژاد بیندازیم، متوجه خواهیم شد كه او به دنبال «رضایت عامه مردم یا عوام» است. تاجرنیا، احمدی نژاد را فاقد هرگونه «استراتژی در زمینه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و سیاست خارجی» می داند و فكر می كند «حیات سیاسی اش در گرو شنا برخلاف آب رودخانه» است.

این نماینده مجلس ششم یادآوری می كند كه احمدی نژاد به خصوص در دوره اول ریاست جمهوری نگاه انتقادی به غرب داشته و نگاه رو به شرق را پی گرفت و حالا كه سیاست رسمی نزدیكی بیشتر به شرق است، دیدگاه متفاوتی را مطرح می كند؛ كما اینكه درمورد برجام كه به نوعی نزدیكی به غرب بود، موضعی خلاف موضع مجموعه حاكمیت اتخاذ كرد. تاجرنیا البته باور دارد كه فارغ از عقبه فكری و سیاسی احمدی نژاد باید به بخش قابل تامل صحبت هایش در این باره نیز توجه كرد.

درواقع اگرچه باید جزیی و صریح مشخص شود كه این قرارداد بین المللی ۲۵ساله با چین چه عواید و مضراتی دارد ولی فارغ از این، محمود احمدی نژاد «حمله» و «هجمه» به شرایط موجود را در دستور كار قرار داده؛ راهكاری كه احتمالا تصور می كند او را به « پاستور» بازمی گرداند.