عباس موسوی سفیر ایران است یا وکیل علی‌اف؟!

به گزارش فرازدیلی،روشن است که حراست از منافع ملی برای افرادی که در نظام اجرایی کشور مسوولیتی دارند، در صدر اولویت‌ها است. منافع ملی ایران در روزهایی که بار فشار خارجی و داخلی از هر سو، روی دوش کشور سنگینی می‌کند اما با کوچکترین اشتباه، متحمل سنگین‌ترین ضربه خواهد شد. گاهی اوقات، مهره دفاعی تیم طوری در زمین عمل می‌کند که گویی مدت‌هاست به خط مهاجمان رقیب پیوسته و چشم‌انتظار فرصتی برای حمله است. «سیدعباس موسوی» می‌تواند مثال روشنی از این بحث باشد.

روز ۱۶ آبان، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران با انتشار بیانیه در توضیح عملیاتی حادثه تروریستی شاه‌چراغ شیراز، جمهوری باکو را یکی از عناصر «هدایتگر» و «هماهنگ‌کننده» این عملیات دانسته است. در این بیانیه آمده «عنصر اصلی هدایت و هماهنگ کننده عملیات در داخل کشور، تبعه جمهوری آذربایجان بوده است». تنها یک روز پس از اعلام موضع نهاد امنیتی، صفحه توییتر سفارت ایران در باکو، سالروز پیروزی باکو در جنگ کوهستانی قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ را تبریک گفت. تبریک سالگرد استقرار تکفیری‌ها در قره‌باغ توسط سفارت ایران در باکو، درست یک روز پس از انتشار بیانیه نهاد امنیتی چه معنایی دارد؟ توضیحات وزارت اطلاعات صحت ندارد یا «عباس موسوی» به خط تهاجمی رقیب پیوسته؟!

نزاع نظامی ۲۰۲۰ قره‌باغ در نهایت به بازپس‌گیری شهر «شوشی» توسط ارتش باکو منتهی شد. این شهر پیش‌تر در تصرف ارمنستان بود و از اهمیت استراتژیک بالایی برخودار است. «شوشی»، قلب تپنده منطقه قره‌باغ است و برای هر دو کشور ارمنستان و جمهوری باکو، از لحاظ فرهنگی، سیاسی و مذهبی پر اهمیت است. در ۷ نوامبر ۲۰۲۰، نیروهای ویژه ارتش «الهام علی‌اف» وارد شهر شوشا شده و به سرعت ارمنی‌ها را از شهر بیرون کردند. در ۸ نوامبر، الهام علی اف و در ۹ نوامبر وزارت دفاع جمهوری باکو، کنترل کامل بر شوشی را تأیید کردند.

پیروزی ارتش باکو در نزاع ۲۰۲۰ قره‌باغ اما یک پیروزی معمولی نبود. حمایت اطلاعاتی رژیم اسراییل و استفاده از نیروهای تکفیری، نقش یاری‌رسان خوبی در تصرف شوشی بازی کرد. در واقع، بازپس‌گیری این شهر و اخراج فوری ارمنی‌ها فرصت خوبی را برای استقرار نیروهای تکفیری در این منطقه استراتژیک مهیا کرد. به عبارت دیگر، سالروز پیروزی ۸ نوامبر علی‌اف، جشن یک ائتلاف موفقیت‌آمیز است. ائتلافی که امروز به مثلثی تهدیدآمیز در مرزهای شمالی ایران تبدیل شده و برای نخستین بار در شاهچراغ شیراز رخنمون پیدا کرد.

این پیروزی به قدری برای «علی‌اف»‌اهمیت داشت که ۸ نوامبر را در تقویم باکو، روز پیروزی اعلام کرد. او روز سه‌شنبه، ۱۷ آبان‌ماه و در سالروز تصرف شوشی، با لحنی طعنه‌آمیز علیه ایران گفت: «ما اینجا قدرت اصلی را داریم. همه این را می دانند و کسانی که در مرز ما برای حمایت از ارمنستان رزمایش نظامی برگزار می کنند نیز باید این را بدانند. هیچ کس نمی تواند ما را بترساند.» این سخنان در حالی گفته شد که کمتر از ۲۰ روز از رزمایش سپاه در منطقه ارس می‌گذرد. از طرفی مقام معظم رهبری نیز بارها با هرگونه تغییر در مرزهای جغرافیایی به طور صریح مخالفت‌کرده‌اند. کری‌خوانی رییس جمهوری باکو در سالروز تصرف شوشی در حالی اتفاق افتاد که تبریک حساب توییتری سفارت ایران در باکو در تضاد با مواضع مقام رهبری و بیانیه اخیر وزارت اطلاعات است. آقای موسوی سفیر ایران است یا سفیر علی‌اف؟!

جمهوری باکو یکی از همسایگان استراتژیک ایران است و از همین رو، سفارت ایران در باکو نیز از جهت حفظ منافع ملی و حراست از شئون استراتژیک ایران در منطقه قفقاز از اهمیت بالایی برخوردار است. همکاری نزدیک مقامات دولت باکو با رژیم اسراییل نیز مسیر تازه‌ای را برای اعمال سیاست‌های اسراییلی در همسایگی شمالی ایران هموار کرده است. به همین دلیل، موقعیت باکو برای سیاست‌گذاران صهیونیسم نیز از اهمیت ویژه‌ای برخودار است. همین‌ها است که سفیر ایران در باکو را از جهت دفاع از مواضع ایران در قفقاز به بازیگری حساس تبدیل می‌کند. مواضع «عباس موسوی»، سفیر فعلی ایران در باکو اما، پرسش‌هایی را در ذهن خلق می‌کند.

آیا سفیر ایران در جمهوری باکو، تخصص کافی در تحلیل مناسبات دیپلماتیک ندارد؟ آیا آقای موسوی، از جنگ رسانه‌ای باکو در شهرهای مرزی ایران بی‌خبر است؟ آیا تبریک استقرار تکفیری‌ها در مرز ایران که به گفته وزارت اطلاعات از عوامل اصلی ترور شاهچراغ بودند صرفا یک اشتباه لفظی است؟ آیا سفیر ایران، وکالت علی‌اف را در دفاع از مواضعش علیه منافع ایران پذیرفته؟!

سینا جهانی