پس از اینکه چینیها نسبت به ایرانیان بیاحترامی کرده و ایران را در شرایط دشوار قرار دادند و به کشورهای عرب خلیجفارس در مقابله با ایران چراغ سبز نشان دادند، حالا سیدابراهیم رییسی رییس دولت سیزدهم به پکن رفته تا نگذارد شعله دوستی ایران با چین خاموش شود. درباره نتایج و رخدادهای این سفر پرسشهای پرشماری وجود دارد که برخی را در ادامه میآوریم:
یکم- ایرانیان نیک میدانند سالهای قابل اعتنایی است که با دستور مقامهای ایرانی میلیاردها دلار از درآمدهای صادرات نفت ایران در بانکهای چینی ذخیره میشود. شرایط سخت تحریم و البته فرصتطلبی حزب کمونیست چین راه ورود این منابع به ایران را بسته است. پرسش این است که آیا رییسی و رییس بانک مرکزی از مقامهای حزب کمونیست چین خواستهاند منابع ارزی ایران را در این روزهای دشوار از حبس درآورد؟ آیا مردم ایران باید بدانند که چقدر از منابع ارزی ایران در چین بلوکه شده است یا نه؟
دوم- وزیر اقتصاد در خبری که بوی خوش آن را زیر زبانش احساس کرده بود، خبر داده در همان روز نخست ایران و چین ۲۰ تفاهمنامه امضا کردهاند. پرسش از دولت این است که این تفاهمنامهها ضمانت اجرایی دارند یا فقط تفاهم شده و تا رسیدن به قرارداد راه درازی در پیش است؟
- 16
- 4