به گزارش ایلنا به نقل از «دویچه وله»، در سال ۴۳۴ قبل از میلاد «پریکلس» سیاست مدار یونانی، سعی کرد بر شهردار «مگارا» فشار بیاورد. در میان اقداماتش علیه شهردار این شهر باستانی، کشتی‌هایش را از ورود به بنادر آتنی منع کرد تا به برده‌های فراری امپراتوری و دیگر مجرمان پناه بدهد. این جنجال‌ها و سوالات که آیا تحریم‌ها راه موثری برای تغییر سیاس های یک دولت است یا خیر، یک معضل باستانی است.
نویسنده این یادداشت با اشاره به تحقیقاتی که در سال‌های گذشته درباره تاثیر تحریم‌ها بر تغییر سیاست دولت‌ها انجام گرفته نوشت: از دهه ۱۹۹۰ «گری کلید هوفبور» و همکارانش در «موسسه پترسون» آمریکا در امور اقتصاد بین‌المللی، بانکی از داده‌های انحصاری را درباره جزئیات ۲۰۰ پرونده از جنگ جهانی اول تا اوایل قرن ۲۱ جمع‌آوری کردند.
به گفته «کریستین ون سوئست» رییس واحد تحقیق صلح و امنیت موسسه آلمانی مطالعات جهان در هامبروگ، محققان این موسسه آمریکایی به این نتیجه رسیده بودند که نزدیک به یک سوم تحریم‌ها در تغییر رفتارها موثر واقع شده است. اما آمارها بسیار غیرمتعارف بود. محققان دیگر می‌گویند که عددها بسیار پایین‌تر از چیزی است که آنها می‌گویند و تنها ۵ درصد تحریم‌ها موثر بوده است.
این رسانه نوشت: اغلب مشخص نیست که چه تحریم‌هایی در تغییر سیاست‌ها موثر بوده به ویژه در مواردی که فشار نظامی به طور همزمان وارد می‌شود. علاوه بر این، تحریم‌ها می‌تواند اهداف متفاوتی داشته باشد. بعضا می‌تواند متوجه مقامات ذی نفوذ برای محدود کردن حوزه مانور آنها باشد.
«دویچه وله» نوشت: ملت‌هایی که در میان آنها انتخابات برگزار می‌شود معمولا بیش از کشورهایی که در آنها انتخاباتی نیست تحت تاثیر تحریم‌ها قرار می‌گیرند.
رییس واحد تحقیق صلح و امنیت موسسه آلمانی مطالعات جهان در هامبروگ در این باره می‌گوید: دلیل موثر بودن تحریم‌ها بر کشورهایی که انتخابات در آن برگزار می‌شود این است که دموکراسی‌ها کانال‌هایی را فراهم می‌کنند که از طریق آن مردم می‌توانند نارضایتی‌هایشان را بیان کنند و بر دولت‌هایشان برای تغییر رفتار فشار بیاورند.
نویسنده این یادداشت مدعی است علی رغم تردیدها درباره کارایی تحریم‌ها، این ابزار برای ضربه زدن به اقتصاد کشورها موثر بوده است. کره شمالی منزوی شده اما در رفتار و سیاست‌های داخلی تغییری ایجاد نشده است. ایران مورد متفاوتی است. بعد از تحریم‌هایی که توسط اتحادیه اروپا، سازمان ملل و آمریکا علیه ایران اعمال شد، صادرات نفت ایران کاهش یافت و درآمدهای اقتصادی این کشور به یک سوم کاهش پیدا کرد. اما این دلیل رسمی توافق هسته‌ای با ایران نبود.
«کریستوفر داس» کارشناس علوم سیاسی در دانشگاه فرانکفورت و رییس موسسه تحقیقات صلح فرانکفورت گفته: هیچ کشوری اعلام نمی‌کند به دلیل زیر بار فشار تحریم‌ها بودن دست به اقدامی زده است. دلایل همیشه متفاوت است. به همین دلیل است که فهمیدن آثار تحریم‌ها بسیار سخت است. تحریم‌ها در واقع برای کشور تحریم‌کننده باید به دلیل شکسته شدن یک هنجار جهانی علیه کشورها اعمال شود؛ اما ایران به پیمان هسته‌ایاش پایبند بوده و الان چرا باید تنبیه شود؟ داستان تنها توافق بین‌المللی نیست. ترامپ ایران را به ترویج تروریسم و بی ثبات کردن منطقه متهم می‌کند. شما میتوانید به این رفتارها با تحریم واکنش نشان دهید اما از بین بردن یک توافق که با یک هدف کاملا متفاوت منعقد شده بود، یعنی برای برنامه هسته‌ای ایران، کاملا خارج دستور است.
«ون سوئست» با بیان اینکه ترامپ دو مشخصه یک تحریم موفق را نقض کرده است، نوشت: او از یک سو اهدافش را گم کرده است اما اگر مشخص نباشد که چه زمانی تحریم‌ها لغو خواهد شد، در نتیجه تاثیر تحریم‌ها حداقل خواهد شد. از سوی دیگر برای اینکه یک تحریم موثر واقع شود، مهم است که این تحریم با اجماع یک جبهه علیه یک کشور انجام شود که کشور هدف قادر به شکستن تحریم‌ها نباشد.
بر اساس این گزارش کارشناسان آلمانی در امر تحریم‌ها معتقدند که بدون حمایت اتحادیه اروپا، ترامپ شکست خواهد خورد.
«داس» گفت که اتحادیه اروپا هرگز تاکنون پیش از امروز درباره یک سیاست خارجی و مساله امنیت ملی و یک کشور به این اندازه متحد نبوده است. برای آنها امروز فرصتی برای رشد توانایی‌هایشان برای مدیریت درگیری‌ها با آمریکا و کشف فرصت همکاری‌های جدید فراهم شده است. در واقع به نظر می‌رسد اهانت به عرف تحریم‌ها می‌تواند اشتباهی از جانب ترامپ باشد. اما به نظر می‌رسد موضوع تنها به ایران ختم نمی‌شود. اهداف سیاست داخلی ترامپ برای او مهم است. مساله اعتبار اوست. او می‌خواهد خود را یک فرد قدرتمند جلوه دهد که قادر به حاکمیت اراده خودش است.
- 12
- 2
