داریوش قنبری: هدف تخریب روحانی است برجام بهانه است

انتقادهای شدید و غیرکارشناسانه بر دولت روحانی در حالی رو به فزونی می‌رود که تلاش‌های بی‌وقفه دولت نتوانسته آن‌طور که باید ریشه معضلاتی را بخشکاند که برای وی به ارث رسیده است. گسترش این انتقادها «آرمان» را برآن داشت تا با داریوش قنبری فعال اصلاح‌طلب در خصوص انتقادهای وارده بر دولت و سنجش میزان موجه‌بودن آن به گپ بنشیند.

حسن روحانی از ابتدای آغازبه‌کار دولت یازدهم با انتقادات تندی از جانب برخی افراد همراه بوده که بعدها مصادف با روند مذاکرات هسته‌ای نام دلواپس بر خود نهادند. ارزیابی شما از این انتقادات چیست؟

 انتقاد سازنده به دولت، برای کشور و خود دولت مفید بوده و دولت هم باید از انتقاد سازنده استقبال کند؛ کما‌اینکه آنچه تاکنون مشاهده شده، نشان از این استقبال از سوی دولت دارد. اما متاسفانه برخی تحت عنوان انتقاد با حالت عناد خطاب به دولت اظهاراتی را مطرح می‌کنند که در آن نشانی از قصد و نیت اصلاح امور کشور دیده نمی‌شود.

هدف تضعیف دولت است. اظهاراتی اینچنین، نه‌تنها مفید نیست که نتایجی منفی برای دولت و کشور خواهد داشت. اگر کسانی با این رویکرد قصد دارند دولت را تخریب کنند، بی‌شک خیانتی آشکار مرتکب شده‌اند و باید بدانند این اقدام بر خلاف منافع کشور است. متاسفانه افرادی بودند که همواره علیه دولت اقدام، و تلاش کرده‌اند دولت را زیر سوال ببرند. این مساله در برجام و مواضعی که این افراد در مقابل آن گرفتند، کاملا مشهود است.

صحبت از مخالفان برجام کردید؛ به‌نظر می‌رسد این افراد بیش از آنکه دغدغه برجام داشته باشند دولت را نشانه گرفته‌اند. با این نظر موافقید؟

بله کاملا موافقم. مخالفان و آن دسته از کسانی که بدون استدلال منطقی در مقابل برجام و دولت قد علم کرده و با لحنی خصمانه خدمات دولت و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را زیر سوال می‌برند، حتی نمی‌توانند موضعی اختیار کنند که در گذر زمان دوام داشته باشد. مواضعی که آن موقع در قبال برجام گرفتند، با گذر زمان ثبات فکری آنها را زیر سوال برد.

آنها دانشی در خصوص برجام نداشتند و با این وجود در مقابل برجام می‌ایستادند. با این وجود پس از گذشت بازه زمانی مشخص این بار موضع خود را ۱۸۰ درجه تغییر دادند. این افراد این دانش سیاسی را ندارند که بتوانند یک خط فکری خاص را دنبال کنند. هدف آنها مقابله با دولت بوده است و در واقع برجام بهانه است. ما در ماجرای برجام به عینه دیدیم که عده‌ای آمدند و برجام را زیر سوال بردند. این افراد اعلام کردند که در خصوص به نتیجه رسیدن برجام دلواپس هستند و با منابع تبلیغاتی که در اختیار داشتند این مساله را در گستره‌ای وسیع عنوان کردند.

سخنرانی‌هایی راجع به دلواپسی و تجمعاتی در این خصوص انجام دادند و مواضعی در مخالفت با برجام گرفتند و با هر روشی که ممکن بود و هر توانی که در اختیار داشتند در مسیر نفوذ این موضع‌گیری در اذهان مختلف قدم برداشتند.

وقتی از جانب آمریکا مشکلاتی برای برجام به وجود آمد، به‌گونه‌ای دیگر دولواپس شد‌ند. در واقع برعکس موضع قبلی خود، موضع گرفتند. آنان که زمانی مخالف برجام و مذاکره با آمریکا بودند و حضور ایران در معاهده‌ای مشترک با آمریکا را برنمی‌تابیدند، اکنون دلواپس خروج این کشور از برجام شده‌اند. مشخص نیست که این افراد با برجام دلواپس هستند یا بدون آن! این تناقض البته کاملا گویاست. هدف این افراد زیر سوال بردن اقدامات دولت است و برجام برای این افراد بهانه‌ای بیش نیست. این افراد از هر فرصتی برای فشار وارد کردن به روحانی استفاده می‌کنند و از هر طریقی که بتوانند اقدامات مفید و سازنده دولت را زیر سوال می‌برند.

به اعتقاد شما نتیجه تخریب‌ها و هجمه‌ به مسئولان و اقدامات دولت چه خواهد بود و دود این تخریب‌ها به چه چشمی خواهد رفت؟

وقتی یک جریان که منابع قدرت و رسانه در اختیار آن است، با هویتی مبتنی بر رویکرد خصمانه در مقابل دولت قرار داشته باشد، بی‌شک نقش ترمزی را بازی خواهد کرد که بر سر راه دولت و اقدامات آن در راستای رشد کشور قرار دارد. این جریان می‌تواند دولت را تضعیف کند و از سرعت خدمت‌رسانی به مردم و نظام به‌شدت بکاهد. آنچه هویداست اینکه تلاش تخریب‌گران در جهت خدمت به مردم نیست، بلکه هم‌راستا با موانعی است که در مقابل خدمت به مردم قرار دارد.

این افراد با اقداماتی که برای ضربه زدن به دولت در‌ پیش می‌‌گیرند، در مجموع با تضعیف دولت، باعث می‌شوند دشمنان و رقبای کشور به اهداف خود برسند. در مساله برجام کشورهایی چون عربستان و رژیم صهیونیستی مخالف به نتیجه رسیدن این معاهده بودند و از هر فرصتی برای تشدید این مخالفت بهره می‌بردند. در آن مقطعی که برجام به نتیجه رسید، جایز نبود عده‌ای در داخل کشور ساز دلواپسی سر دهند و هم‌جهت با دشمنان خارجی سنگ‌اندازی کنند. این سنگ‌اندازی‌ها به‌رغم ایستادگی دولت تاثیرات منفی داشته است که نمی‌توان منکر آن بود. در آن مقطع حساس اظهارنظرهایی در داخل کشور صورت می‌گرفت که به‌نفع کشور نبود.

این اظهارات تحت عنوان جریان دلواپسی، دستاورد دیپلماتیک کشور را زیر سوال می‌برد؛ هرچند بعدها برای ملت کاملا مشخص شد که تیم مذاکره‌کننده دولت تلاش‌های سازنده‌ای برای پیشبرد منافع ملی کشور انجام داده‌اند. ایشان توانستند امتیازات خوبی را در این خصوص به دست آورند. در آن مقطع زمانی این تلاش‌ها تقدیربرانگیز بود و رسیدن به این نتایج، شیرینی یک جشن را برای کشور به ارمغان آورد. در لحظه‌ای که مردم در حال برگزاری جشن بودند عده‌ای دنبال تزریق کردن یأس به جامعه بودند و مساله دلواپسی را مطرح می‌کردند.

این مسائل سنگ اندازی است. آنهایی که خود را دلواپس می‌نامند باید بدانند، حمله کردن به دولت و نادیده گرفتن دستاوردهای دولت که نتایج مثبت آن قابل انکار نیست، به هیچ‌وجه انتقاد نامیده نمی‌شود. انتقاد مشخصه خاص خود را دارد. نمی‌توان اقدامات مخرب و جبهه‌گیری‌های غیرمنصفانه و خصمانه را انتقاد گفت. بجز تخریب نمی‌توان واژه دیگری برای این اقدامات مناسب دانست. تخریب تندروها در ایران با هدف بدنامی دولت و بازداشتن دولت از مسیر خدمت به مردم صورت می‌گیرد اما نتایج آن برای مردم و نظام هم هست. نمی‌شود عده‌ای به‌دنبال تخریب دولت باشند و آن وقت خود را مدافع منافع جمهوری اسلامی بدانند. این یک تناقص آشکار است منافع این دولت جدا از نظام نیست. منافع دولت منافع نظام و ملت است.

علی خوشنام