هدف ترامپ از اینکه گفت «ممکن است یک آدم سرخود در ایران پهپاد ما را هدف قرار داده باشد» چه بود؟

به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: در آغاز و پس از اتمام نشست شورای امنیت ملی در کاخ سفید، مشخص شد که ساقط شدن پهپاد آمریکا، با پاسخی متقابل روبرو خواهد شد؛ در واقع صحبت ترامپ مبنی بر اینکه ایران اشتباه بزرگی مرتکب شده، تفسیری غیر از این نداشت.

پس از اظهارات مقامات کاخ سفید و پنتاگون این اعتقاد جریان یافت که ایالات متحده به سمت ضربه محدود و با حجم و اهداف نظامی حساب شده پیش می رود؛ به نحوی که این پاسخ منجر به واکنش هایی در سطح یک جنگ گسترده نشود.

اما پس از حدود یک ساعت، لحن آمریکا تغییر کرد و رئیس جمهور این کشور دلایلی را برای این حادثه برشمرد، مبتنی بر اینکه چه بسا این اتفاق نتیجه اشتباه یک مسئول ناآگاه و بدون اطلاع تهران، بوده است. این استدلال تراشی، حکایت از یکی از این دو نکته دارد: یا تمایل ترامپ به سرد شدن آتش بحران و صرفنظر از گزینه نظامی را نشان می دهد و یا قصد رئیس جمهور آمریکا برای مشوش کردن خاطر طرف ایرانی و در ابهام فرو بردن آن نسبت به پاسخ احتمالی آمریکاست.

در نهایت، مشخص شد که کفه احتمال اول سنگین تر است؛ چرا که به گزارش نیویورک تایمز ترامپ در لحظات آخر ناگهان از دستوراتش عقب نشینی کرده و از جنگنده ها خواسته است که به پایگاههایشان بازگردند. رئیس جمهور آمریکا همچنین دستور توقف حرکت ناوهای دریایی که قرار بود برای قرارگیری در مکانهای مناسب و شرکت در عملیات علیه ایران آماده شوند را صادر کرده است.

تفسیرهای متعددی در مورد این تغییر موضع ترامپ وجود دارد؛ از جمله آنکه رئیس جمهور امریکا در نهایت به نظر رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، ژنرال جوزف دانفورد گوش کرده است که در موضوع دخالت کرده و ترامپ را از ادامه عملیات منصرف نموده است. و دیگر آنکه ترامپ اساسا چنین نیتی نداشته؛ و گرنه زودتر دستور منهدم شدن موشکهایی را می داد که این جنگنده آمریکایی را ساقط کرده بودند.

بازهای کنگره نظیر سناتور لیندسی گراهام، که روز جمعه با ترامپ دیدار کردند، وی را به سمت استفاده از گزینه نظامی سوق دادند؛ این در حالی است که دیگران، بویژه دموکراتها در مورد این تصمیم هشدار دادند.

تصمیم های سیاست خارجی دولت آمریکا به صورت اجمالی، باعث شرایط فعلی است. تیم ترامپ مناصب خالی زیادی دارد و از این موضوع رنج می برد. از شش ماه پیش یک وزیر دفاع باسابقه در این دولت حضور ندارد. همانطور که آمریکا سفیر اصیلی در سازمان ملل ندارد. در این شرایط است که امور منوط به حدس و گمانهای ترامپ و دو گانه بولتون و پمپئو است؛ که بدون هماهنگی با دیگر وزرا و مراکز مربوط به سیاست گذاری خارجی اتخاذ می شود. از این رو، پرونده های زیادی در بخش سیاست خارجی آمریکا با شکست مواجه شده است؛ از کره شمالی و ونزوئلا گرفته تا ایرانی که امروز زمام امر را در رویارویی علنی در دست گرفته است. در همین چارچوب سفر ناگهانی بولتون به اسرائیل انجام شد، تا علامت سوالهای بیشتری در مورد رابطه اسرائیل با موضوع و احتمال ایفای نقشی از سوی رژیم صهیونیستی در این بحران، مطرح شود.