وزیر کشور در پاسخ به این‌که اگر وزیر باقی بماند چه سر فصل‌هایی را دنبال خواهد کرد، توجه به سیاست داخلی کشور را اولویت اصلی وزارت کشور دانست و تاکید کرد که قصد دارد سطح مشارکت احزاب، گروه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد را افزایش دهد و توجه به ایجاد امنیت در کشور، ساماندهی بحث آسیب‌های اجتماعی و در نهایت توجه به اقتصاد مقاومتی را در اولویت‌های کاری‌اش بگذارد تا در صورت ادامه حضورش در کابینه به آن جامه عمل بپوشاند.
بخش اول از گفت‌وگو با وزیر کشور هفته گذشته به چاپ رسید که بازتاب گسترده‌ای داشت. بخش دوم این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
به اعتقاد کارشناسان، حادثه تروریستی تهران این خوبی را داشت که برخی خلأهای امنیتی را نشان داد. آیا آسیب‌پذیری‌های احتمالی، رفع شده است؟
ما بیش از ۸۰ مورد عملیات در مقابله با تروریست‌ها در سال قبل داشتیم که این رقم خیلی بالاست و تیم‌های تروریستی قصد داشتند وارد کشور شوند اما نیروهای امنیتی، نظامی و انتظامی در کشور با آنها برخورد کردند. البته حادثه تلخی در تهران به دلیل سهل‌انگاری و کم‌دقتی رخ داد اما این به معنای نادیده گرفتن زحمات نیروها نیست و این اتفاق باعث شد که ما از این موضوع عبرت بگیریم.
بعد از این حادثه، چهار بار در شورای عالی امنیت جلسه گذاشته و موضوع مطرح شد و وزارت کشور مسئولیت پیدا کرد که نگاه جدیدی به دستورالعمل‌ها داشته باشد و آنها را تغییر دهد. بر این اساس شرایط خاص را به مراکز، اماکن و تاسیسات مهم ابلاغ کردیم و سطح هوشیاری را بشدت بالا بردیم و این حادثه برای ما درس‌آموز بود.
عده‌ای می‌گویند برخی موازی‌کاری‌ها میان نیروهای انتظامی و امنیتی، باعث تشدید بحران در حادثه تروریستی مجلس شد. چقدر با چنین اظهاراتی موافقید؟
نمی‌توانیم بگوییم عامل تامه و اصلی برای این حادثه موازی‌کاری بوده است، اما برخی جاها بلاتکلیفی برای عملیات وجود داشته و یکی از موردها همین بوده که برای امنیت بین محوطه داخل و محوطه بیرون مجلس (در داخل خیابان) اختلاف نظر بوده است.
نیروی انتظامی مسئول امنیت بیرون مجلس و سپاه، مسئول امنیت محوطه داخل مجلس بوده و عدم هماهنگی بین بیرون و داخل محوطه، سرعت عملیات نیروها را کم کرده است. اگر تعداد دوربین‌ها به اندازه کافی بود یا ورود نیروهای عملیاتی به صحنه که می‌توانستند قوی‌تر عمل کنند، سریع‌تر بود، چنین اتفاقی رخ نمی‌داد اما حالا این اتفاق افتاده و حتما باید خلأها جبران شود.
امنیت مرزها از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به مرز طولانی کشور با پاکستان و افغانستان که هر دو بی‌ثبات هستند، چطور می‌توانیم مرزهایمان را حفظ کنیم و از عملیات‌های تروریستی در کشور جلوگیری کنیم؟
هر کشوری مسئول امنیت مرز خودش است. بنابراین وقتی یک کشور با کشور دیگر هم‌مرز است، باید طرف خودش را امن نگاه دارد. در شرق کشور افغانستان و پاکستان و در غرب عراق، به دلیل شرایط خاص داخلی، متاسفانه نتوانستند نسبت به حفاظت مرزهایشان به صورت مطمئن اقدام کنند.
البته ما مذاکرات بسیار، جلسات متعدد و همکاری‌های خوبی داشتیم اما همچنان در این مناطق خلأ داریم و این خلأ از طرف ما نیست ولی بار حفاظت و امنیت مناطق مرزی کشورهای همسایه هم بر دوش ما افتاده است.
یعنی هم طرف خود و هم طرف آنها را باید کنترل کنیم اما در طرف آنها آزادی عمل نداریم که ورود به عمق مرزهای آنها کرده و عملیات انجام دهیم چون پروتکل‌های بین‌المللی اجازه این کار را نمی‌دهند، لذا باید هرچه می‌توانیم استحکامات مرزی طرف خود را منسجم کنیم.
ما سه میلیون مهاجر داریم که وطن خود را ترک کرده‌اند و در ایران به سر می‌برند که هروقت ناامنی شود، تعدادشان بیشتر می‌شود. ما در این زمینه با ورود غیرمجازها به کشور برخورد می‌کنیم و براین اساس در سال ۹۵ بیش از ۷۴۰ هزار نفر از اتباع افغانی را با هماهنگی دو کشور، به کشورشان عودت دادیم ولی مجددا از مراکز مرزی با توجه به شرایط خاص طبیعی و حضور قاچاقچیان انسان بازمی‌گردند.
چگونه می‌شود بیشتر از ظرفیت‌های مردمی برای امنیت مرزها استفاده کرد؟
باید ظرفیت‌‌سازی برای اشتغال و کارکردن نیروهای بومی در مرزها انجام شود که دولت و بنده به آن معتقد هستیم.
نظام برنامه‌ریزی، بودجه‌ریزی، اداری و بانکی ما به گونه‌ای نیست که عملکردشان بتواند موجب توازن و تعادل‌های منطقه‌ای بشود و عملکرد غلط این نظامات باعث عدم توازن و تعادل در توزیع جمعیت شده و موجبات مهاجرت را فراهم کرده است.
بنابراین وقتی منابع، امکانات و فعالیت‌ها در جاهای خاص متمرکز شود، جمعیت برای این‌که به این منابع دسترسی و بتواند شغلی داشته باشد، به شهرهای برخوردار می‌آید که این امر شرایط مهاجرت را فراهم می‌کند و این همان بلایی است که سر تهران، اصفهان و مشهد آمده و باید به آن نگاه عمیق‌تری کرد.
بر این اساس نمایندگان محترم می‌توانند با تقنین قوانین در مجلس کمک کنند که اتفاقات مناسبی روی دهد و ما هم در دولت پیگیر هستیم.
البته اقدامات خوبی در دولت یازدهم شد و توانستیم صد اختیار را از دولت بگیریم و به استان‌ها بدهیم. سفرهای رئیس‌جمهور از مناطق مرزی شروع شد و در سیستان و بلوچستان شاهدیم که به اندازه ده سال در این چهار سال سرمایه‌گذاری شد، اما حرکت اصلی در تامین نظام برنامه‌ریزی، بودجه‌ریزی و اداری بانکی است و تا این شرایط مهیا نشود، تمام حرکت‌ها مقعطی است و شاید نتواند سرعت عدم توازن و تعادل را در توزیع امکانات پاسخگو باشد.
در سراسر کشور بحث اتفاقاتی که برای برخی موسسات مالی اعتباری افتاده، زبانزد شده است. وزارت کشور در این زمینه چه مدیریتی دارد؟
در این دولت با پدیده‌ای مواجه شده‌ایم که علتش به دولت‌های قبل که مجوزهایی دادند برمی‌گردد. به برخی موسسات مجوزهایی داده شد که به صلاح و مصلحت نبود و کنترل و نظارت خوبی بر آنها نشد و نتیجه این شد که مردم در بعضی جاها سرمایه‌گذاری‌هایی انجام دادند و عدم تعهدات موسسات باعث ناراحتی و تجمعات شد.
ما به عنوان وزارت کشور، مسئولیت مستقیمی در این موضوعات نداریم مگر در بعضی جاها مثل پدیده شاندیز یا موسسه میزان که دولت مسئولیت را به وزارت کشور داد،ما با همکاری بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارایی و در نهایت همکاری همه دستگاه‌ها از جمله بانک مرکزی و بانک صادرات به لطف خدا مشکل را حل کردیم.
بحمدالله موضوع موسسات مالی اعتباری، امنیتی نیست و فقط بحث انتظامی است و مردم در خیابان تجمع و اعتراض می‌کنند که ما باید براین تجمعات نظارت داشته باشیم تا این موضوعات به ناراحتی و نگرانی منجر نشود. وزارت کشور وظیفه خود می‌داند که با اعمال خویشتنداری، تحمل، مدیریت و هدایت درست نیروی انتظامی انجام وظیفه کند، البته در شورای امنیت نیز مطرح کردم تجمعات و اعتراضات زیاد شده و باید نیروی انتظامی و قوه قضاییه به گونه‌ای عمل کنند که تجمعات سازمان‌یافته‌تر و مدیریت‌شده‌تر در جاهای خاص برگزار شود و مردم در وسط خیابان نیایند تا موجب ناراحتی و نگرانی برای دیگران شوند.
امیدواریم نیروی انتظامی با تصمیم جدید نیروی انتظامی به گونه‌ای موضوع را هدایت کند که اگر تجمعی می‌شود در نقطه خاصی باشد و راهپیمایی‌ها در خیابان صورت نگیرد و اعتراض مردم شنیده شود بدون این‌که موجب ایجاد ترافیک و ناراحتی برای عموم جامعه شود.
شما در فضای مجازی چقدر فعالید؟
من فقط از تلگرام استفاده می‌کنم و از زمان انتخابات وارد آن شدم؛ البته نه از انتخابات ریاست جمهوری، بلکه از زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی، چون اخبار زیاد بود و لازم بود از آنها مطلع باشم و دوستان پیشنهاد کردند که اگر در تلگرام عضو شوید همه اخبار را از همه کشور برایتان ارسال می‌کنیم من هم عضو شدم.
پس شما خبرها و اطلاعاتتان را بیشتر از فضای مجازی دریافت می‌کنید تا بولتن و خبرگزاری‌ها؟
سریع‌ترین و در دسترس‌ترین اطلاع من از خبرها از طریق تلگرام است البته حوزه‌ای که خودم باز کردم و برایم می‌فرستند.
در کابینه یازدهم با کدامیک از وزرا، رابطه دوستانه‌تری داشتید و بهترین کسی که شما را در کابینه یازدهم همراهی کرد و توانست به شما مشاوره بدهد کیست؟ آیا با هیچ‌یک از وزرا ارتباط خانوادگی دارید؟
من با هیچکس در دولت ارتباط خانوادگی ندارم چون از صبح تا شب کار می‌کنیم. اما رفاقت و دوستی با همه اعضای کابینه دارم چون وزارت کشور جزو جاهایی است که همه با آن سر و کار دارند. اما اجمالا با همسایگان باید بیشتر سروکار داشته باشیم که همسایه ما در هیات دولت آقای زنگنه است که بالاخره رفاقتمان بیشتر است؛ البته آقای واعظی هم همین‌طور.
با آقای دکتر هاشمی وزیر بهداشت هم که همشهری هستیم و رفاقت قدیمی داریم و با آقای نهاوندیان از صدا و سیما با هم همکاریم. آقای جهانگیری در این دوره بیشترین کمک را به وزارت کشور و بنده به عنوان معاون اول داشته و انصافا هر موقع کاری بوده و به ایشان ارجاع شده قضیه را پیگیری کرده‌اند.
تلویزیون می‌بینید؟
فقط خبر می‌بینم.
موسیقی گوش می‌دهید؟
بله گوش می‌کنم.
چه نوع موسیقی می‌پسندید؟
موسیقی سنتی بیشتر می‌پسندم. همین‌ها که معروف هستند.
در حوزه فرهنگ، سینما و کتاب؟
کتاب بیشتر. البته موسیقی زیاد گوش نمی‌کنم گوشم اذیت می‌شود. خواننده‌هایی که معروف هستند. شجریان و ناظری؛ جوان‌ها هم الحمدلله خوب رشد کردند. آقای سراج را گوش می‌کنم. من مشتری پر و پا قرص برنامه معرفت در شبکه چهار هستم.
۴۳۰ سخنرانی استاد دینانی را در برنامه معرفت روی فلش ریختم و توی ماشین و همه جا گوش می‌کنم و در خانه روزی یک ساعت گوش کرده و نت‌برداری می‌کنم. همه کتاب‌های آقای دینانی را دارم و هدیه می‌دهم؛ البته آقای دینانی را تا الان ندیده‌ام. دوم این‌که به تفسیر آقای محمدعلی انصاری علاقه‌مند هستم و خود را مقید کرده‌ام روزی یک ساعت تفسیر ایشان را گوش کنم.
البته نه آقای انصاری حضوری بنده را دیده‌اند و نه آقای دینانی، ولی در تفسیر آقای انصاری در ماه مبارک رمضان و محرم که ایشان به تهران می‌آیند در آخر جلسه می‌نشینم و به تفسیرگوش می‌کنم ولی ایشان حضورا من را تا الان ندیده‌اند.
- 18
- 3
