زمان زیادی از جلسه رای‌اعتمادشان نمی‌گذرد. معلوم نیست از سر ذوق و شوق رای‌اعتماد مجلس است یا برای نمایش اینکه بگویند ما با بقیه فرق داریم؟ دلیلش هر چه باشد هنوز حکم وزارتشان خشک نشده، دستورهای عوام‌پسند صادر می‌کنند، چهره‌ای مردمی از خود نشان می‌دهند و نوید این را می‌دهند که قرار است چهارسال متفاوتی را رقم بزنند.
اینها همان وزرای دولت دوازدهم‌اند، اگرچه از میان ۱۵ وزیر رای آورده، ظاهرا چهار وزیر در این اقدامات مردم‌پسند(!) گوی سبقت از بقیه وزرا ربوده‌اند.
جالب اینکه از میان آن چهار وزیر، سه وزیر اولین باری است که سمت وزارت را تجربه می‌کنند و یک وزیر دیگر هم برای ابقا در دولت دوازدهم بسیار تقلا کرد.
این چهاروزیر عبارتند از: جهرمی وزیر جوان و تازه‌کار وزارت ارتباطات، آوایی وزیر غیرروحانی دادگستری که به‌جای پورمحمدی آمده، سیدعباس صالحی وزیر ارشادی که به جای صالحی امیری -وزیر اصلاح‌طلب قبلی -به روی کار آمده است و ربیعی وزیر کاری که کلی حرف و حدیث برسرماندنش در کابینه دوازدهم بود...
و اکنون هر یک از این چهار نفر راهی برای القای متفاوت‌بودن خود و تحولاتی که قرار است در چهار سال آینده به‌وجود آورند، برگزیده‌اند. راهکارهایی که مردم از آن خوششان می‌آید و کلام به تحسین وزرا برمی‌دارند...
تلفن غافلگیرانه وزیر برای تبریک تولد
تصور کنید که روز تولدتان از میان پیام‌های تبریک هر ساله و بعضا کلیشه‌ای وقتی گوشی تلفن را برمی‌دارید وزیر در پشت خط به شما زادروزتان را شادباش بگوید(!)
«امروز تلفنی از طرف آقای وزیر داشتم که خیلی غافلگیر شدم. گفتند آقای وزیر می‌خواهند تولدتان را به شما تبریک بگویند. تلفن وصل شد و پس از احوالپرسی آقای صالحی تولدم را تبریک گفتند. حتی جویای حال فرزندانم شدند و هر کدام را با نامشان (امیر، آزاده، آناهیتا) احوالپرسی کردند.
ابتدا فکر می‌کردم دوستی دارد با من شوخی می‌کند، چون تا به امروز هیچ شخصیت دولتی یا حکومتی تلفنی به من تبریک نگفته بود با اینکه من بارها از طرف بانک‌ها، سایت‌ها، دوستان و همکارانم پیام تبریک دریافت کرده بودم برایم این موضوع جالب و شنیدنی بود.»
این جملات گوهر خیراندیش، هنرپیشه پیشکسوت و البته محبوب تلویزیون و سینماست در وصف تماس تلفنی شخص عباس صالحی، وزیر ارشاد دوازدهم که یکم شهریور ماه به او زنگ زده و تبریک گفته، تازه با اسم کوچک اعضای خانواده خیراندیش را هم نام برده و از آنها احوالپرسی کرده(!) انگار که سال‌هاست از نزدیک آنها را می‌شناسد.
البته معلوم نیست وزیر ارشاد جدید قرار باشد این روند را ادامه بدهد شاید هم در تقویم کاری خود تولد تمام هنرپیشه‌های ایرانی را یادداشت کرده تا سر بزنگاه با آنها تماس بگیرد و با تبریک تولد و ابراز حس صمیمیت با آنها این هنرپیشگان را غافلگیر کند... مع‌الوصف، این اقدام آقای وزیر در عین جالب‌بودن یا عجیب و بی‌سابقه‌بودن می‌تواند نمایش خیلی خوب از این مسئله باشد که «عباس صالحی» آن چهره غیرهنری و امنیتی نیست که عده‌ای می‌پندارند؛ بلکه یاور و دوست هنرپیشگان، پشتیبان و هوادار فرهنگ است. آن هم به‌واسطه همین تماس تلفنی و سلام علیک با گوهر خیراندیش... لااقل آنکه در این چند روز بعد از این ماجرا چنین تصویر خوشایندی از او در ذهن مردم نقش می‌بندد.
دستور مردم‌پسند وزیر جوان
«دستور دادم شکایات مردم از کم‌فروشی اینترنتی رسانه‌ای شود»... این دستور از سوی همان وزیر ۳۶ ساله این روزهای ایران است، دستوری که می‌تواند جهرمی وزارت ارتباطات را که هنوز یک هفته از وزارتش نگذشته، شخصی نشان دهد که- برخلاف تصورات خیلی‌ها- مردی از جنس مردم است، کسی که دغدغه ارتباط و اینترنت مردم از نان شب برایش واجب‌تر است.
وزیر ارتباطات در پی این دستور ادامه می‌دهد: «مردم از کم‌فروشی اینترنتی گلایه دارند و به همین جهت باید تنظیم مقررات در استان‌ها نیز فعال شود و شکایات مردم را دریافت کند. این نیازمند این است که نظارت مردم بر مردم فعال شود. من گفتم روز شنبه تمام شکایاتی که در رابطه با کم‌فروشی اینترنت وجود دارد، به‌صورت رسانه‌ای منتشر شود تا روشن شود مردم از چه کسانی شکایت دارند.»
ظاهرا جهرمی می‌خواهد لیست فسادهای اینترنتی و کم‌فروشی‌ها را از جیب درآورد و افشا کند.او اما وعده‌های دیگری هم می‌دهد تا بیان کند که به‌دنبال تغییر و تحول و رویکرد نوین در مدیریت صنعت ارتباطات است.
پیگیری یک مطالبه مردمی از سوی وزیر
در این میان وزیر دادگستری جدید کشور هم حرف‌هایی زده که قبلا کمتر از یک وزیر آن هم در جامه وزیر دادگستری می‌شنیدیم. او چند روز پس از وزارتش اظهارکرده: «در صورت تقاضای دولت، آماده پیگیری خواسته کروبی از قوه‌قضائیه هستم.»
وی به ایسنا گفته: «اگر دولت چنین تقاضایی داشته باشد که موضوع را از قوه‌قضائیه پیگیری کنم حتما این کار را انجام می‌دهم، چون وظیفه من پیگیری همین موضوعات و هماهنگی میان قوه‌قضائیه و دولت در امور قضایی است.» آوایی هم خیلی خوب فهمیده راجع به چه موضوعی، چگونه صحبت کند.
دیه کامل معدن یورت و وزیر کار
۱۳ اردیبهشت ۹۶ بود که در معدن یورت استان گلستان و در روزهای رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری، ۴۳ معدنچی جان باختند. وعده رسیدگی به این معدن و خسارت‌دیدگان تا به امروز معلق بود و حالا بار رای‌اعتماد دوباره به ربیعی وزیر کار، از سر مسئولیت‌پذیری او یا شاید هم ذوق‌زدگی پس از رای‌اعتماد مجلس، او بحث پرداخت خسارت‌ها را عملی کرده است و رسما اعلام شد که دیه تمامی خانواده‌های جانباختگان حادثه معدن زمستان یورت آزادشهر پرداخت شده است.
مبلغی معادل ۹۰ میلیارد و سیصد میلیون ریال. این در حالی است که حادثه معدن یورت به پاشنه آشیل ربیعی تبدیل شده بود و می‌توانست همین مسئله او را از وزارت بیندازد. با این حال از قرار معلوم بعد از عبور ربیعی از سد قوه‌مقننه او معدنچیان یورت را در راس امور قراداده است.
وقتی پیام‌های مردم خواندنی شود
در کنار این چهار وزیر هستند وزرای دیگری که با مصاحبه‌های خود چهره‌هایی از خود نشان داده‌اند که حافظ منافع مردم هستند. نمونه‌اش بیژن زنگنه، وزیر نفت که برای بابک زنجانی و تیمی که در پرونده‌های نفتی کشور با او همکاری کرده‌اند خط و نشان کشیده و در مصاحبه‌اش اعلام کرده به‌دنبال حق و حقوق بیت‌المال است.
یا حتی ظریف که در مصاحبه اخیر خود بار دیگر نمادی مردمی از خود نشان داده یا واعظی که در سمت جدیدش - ریاست دفتر ریاست‌جمهوری – در پستی در صفحه خود با تاکید بر نقش شبکه‌های اجتماعی گفته مطالب و نظرات همه مردم را در پای پست‌هایش می‌خواند هرچند نتواند به همه آنها پاسخ دهد...
سه نگاه، یک نتیجه
از میان رفتارهای زودهنگام وزرا پس از رای‌اعتماد مجلس، چه در قالب دستورالعمل‌هایی که صادر کرده‌اند، چه در شکل مصاحبه‌هایی که عرضه داشته‌اند، چه در ارتباطی که تلاش داشتند با اقشار مردم برقرار کنند، سه برداشت می‌توان داشت، نخست شوق مسئولان جدید از دریافت پست‌های چهار ساله آتی است و انگار که وزرا از فرط خوشحالی به مردم سور داده و خواسته‌اند تا با اینگونه اعمال ملت را در ضیافت پس از وزارتشان شریک کنند.
در نگاه دوم؛ این اقدامات را می‌توان ناشی از حسن‌نیت وزرا ارزیابی کرد تا جایی که بتوان به مردم مژه داد دل در گرو این اقدامات زودهنگام، چشم امید به آینده روشن چهار ساله داشته باشند، چراکه این وزرا با عزمی راسخ پای در عرصه گذاشته و اولین گام‌ها در دولت دوازدهم را محکم‌تر از همیشه برداشته‌اند.
اما نگاه سوم می‌تواند نگاه بدبینانه‌تری به اصل اقدامات زودهنگام وزرا تلقی شود... و آن نگاه بدبینانه، تداعی‌کننده رفتارهای پوپولیستی دولت‌های نهم و دهم است. رفتارهایی که مانند یک داروی موقت برای جلب‌نظر مردم به کار گرفته می‌شود، بی‌آنکه درمان قطعی معضلات باشد و تنها مسکنی است
برای عوام‌فریبی.
امید که از این اقدامات نگاه دوم صحیح باشد و روزهای خوش آتی برای مردم ارمغان آورده شود.
- 9
- 6
