دراين خصوص با يدالله طاهرنژاد، فعال سياسي اصلاحطلب گفتوگو كرديم كه در زير ميخوانيد:
ارزيابي شما از آرايش سياسي كشور پس از انتخابات رياستجمهوري چيست؟
چينش كابينه تاثيري بر آرايش نيروهاي سياسي كشور ايجاد نكرده است. از ابتدا هم انتظار اينكه آقاي روحاني يك كابينه اصلاحطلب داشته باشد، وجود نداشت. البته كسي هم تصور نميكرد كه كرسيهاي اصلاحطلب كابينه كاهش يابد. با توجه به وعدههايي كه آقاي روحاني در انتخابات داد و هزينه سنگين اصلاحطلبان براي موفقيت او به گونهاي بود كه تركيب كابينه چندان با انتظاراتشان هماهنگ نبود. در بخشي از نيروهاي اصلاحطلب سرخوردگي ايجاد شده است. اميد است كه با عملكرد مثبت كابينه و عمل به وعدهها اين مساله نيز كاهش پيدا كند و حمايت قاطع اصلاحطلبان از رييسجمهور و كابينه پشتوانهاي باشد تا دولت كارش را بهتر انجام دهد.
آيا فضاي تند نقد و تخريب دولت نسبت به پيش از انتخابات، كاهش پيدا كرده است؟
بله. فضاي تند نقد و تخريب كاهش يافته و دليل آن نيز روشن است. چينش كابينه عمده جريانهاي سياسياي را كه در نقد دولت تلاش ميكردند، راضي كرده است. به همين دليل الان خيلي انگيزه نقد دولت ندارند. تا حدود زيادي نظرشان تامين شده است. موافقين دولت نيز وظيفه خود ميدانند كه از دولت حمايت كنند. در مجموع بعد از شروع به كار كابينه دوازدهم، فضاي سياسي كشور آرامتر و منطقيتر شده است.
چنين فضايي ميتواند بستري براي پيگيري گفتوگوي ملي باشد؟
بحث گفتوگو يا تعامل، تفاهم و وحدت ملي از باب هم جهت شدن همه نيروهاي سياسي كشور در مقابله با تهديدهايي كه كشور را آزار ميدهد امر خوب و پسنديدهاي است اما اين به معناي نفي رقابت سياسي نيست. به هر حال رقابت در دنيا پذيرفته شده است و باعث تعالي و توسعه كشورها ميشود. نيروهاي خلاق و فعال جامعه را به تحرك بيشتر وا ميدارد. بنابراين اين رقابت سياسي بين دو جناح اصلي كشور يعني اصلاحطلبان و اصولگرايان ادامه خواهد داشت.
البته در يك فضاي آرام و منطقي دنبال خواهد شد. به طور طبيعي اين اتفاق در حال وقوع است. گفتوگو و تعامل به نوعي در حال شكلگيري است. تركيب دولت و مجلس همين مساله را نشان ميدهد. فعالان سياسي ذيل گفتمانهايشان با هم در حال تعامل هستند. در خانه احزاب جريانات عمده سياسي كشور با هم در حال تعامل هستند. به طور طبيعي فضاي گفتوگو بين جناحها شكل گرفته است و رو به جلو است. البته فكر نميكنم طرح دوباره اين موضوع كمكي كند. اين ضرورت وجود ندارد.
انتقادي از برخي اصلاحطلبان شنيده ميشد. اينكه آقاي روحاني در زمان انتخابات راهنماي چپ زد و از بدنه اجتماعي راي گرفت اما پس از روي كار آمدن و در انتخاب كابينه به راست حركت كرد. با اين مساله موافق هستيد؟
آقاي روحاني خيلي دستش باز نبود تا كابينه دلخواه خودش را معرفي كند. راي اعتماد مجلس هم نشان داد كه ارزيابي او از مجلس درست بوده است. مجلس به يك وزير پيشنهادي اصلاحطلب كه مورد اجماع اصلاحطلبان بود راي اعتماد نداد و وزير ديگر اصلاحطلب را نيز با كاهش شديد راي مواجه كرد. راي آقاي حجتي نسبت به دفعه قبل كاهش يافت در حالي كه وزير مناسبي بود. اين مساله نشان ميدهد كه آقاي روحاني ارزيابي دقيقي از مجلس داشت و متناسب با شرايط و مقتضيات و مقدورات كابينه خود را معرفي كرد.
اصلاحطلبان تا كجا بايد پاي آقاي روحاني بايستند؟
تا آخر بايد پاي آقاي روحاني بايستند. آقاي روحاني كانديداي اصلاحطلبان بوده و با حمايت آنها روي كار آمده است. آنها نميتوانند خود را از عملكرد آقاي روحاني جدا كنند. بايد نتيجه كار خود را بپذيرند؛ چه اين نتيجه مثبت باشد و چه منفي. بنابراين اصلاحطلبان بايد تلاش كنند تا دولت موفق باشد.
بركات ائتلاف با جريان اعتدالي بيشتر بود يا مشكلات و مضراتش؟
جريان اعتدالي را چندان در عرصه سياست كشور تاثيرگذار نميبينم. اصلاحطلبان ستون اصلي و پشتوانه آقاي روحاني را بر عهده داشته و دارند. ما در كشور دو جريان سياسي عمده داريم. جريان اعتدال هنوز داراي بدنه اجتماعي گستردهاي نيست كه به تنهايي بتواند حمايت از دولت را در برابر هجوم مخالفين به عهده گيرد. اصلاحطلبان بايد تمام قد از آقاي روحاني دفاع كنند تا دولت موفق شود به وعدههايش عمل كند. به هر حال مسووليت عملكرد آقاي روحاني و دولتش متوجه اصلاحطلبان خواهد بود. آنها نميتوانند خود را از اين موضوع كنار بكشند.
جديترين و مهمترين خواسته اصلاحطلبان از دولت چيست؟
اصلاحطلبان از دولت انتظاري براي خودشان ندارند. آنها ميخواهند دولت در حوزههاي مختلف اقتصاد، اشتغال و توليد، امنيت عمومي و توسعه سياسي موفق باشد. در اين صورت اصلاحطلبان به نتيجه دلخواه خود ميرسند.
- 15
- 2