این فقط عقال به روی سر بستن و در شبکه الجزیره نشستن و تحریک افکار عمومی علیه حاکمان کشورهای همسایه نیست که کشورهای عربی را عصبانی کرده است، شکایت از دخالت در امور داخلی پنج کشور شورای همکاری که اعلام کرده اند روابط خود را با قطر قطع کرده اند هم نیست. آن چه باعث این انفجار شد، خبری امنیتی بود که برگه های بازی را به هم زد.
رئیس جمهوری مصر اصرار داشت که تصاویر کیف هایی که این پول ها را به سودان و لیبی می رسانند، تهیه کند و به اطلاع این امرا برساند.
برای قطر مشکلی برای انتقال پول های نقد وجود ندارد، پول هایی که صرف سربازگیری تروریست ها در سینا علیه حکومت فعلی مصر می شود. رئیس جمهوری مصر همچنین موفق شد ثابت کند که ردی از قطر در تلاش ها برای سرنگونی پادشاهی بحرین وجود دارد.
اعلام قطع رابطه با قطر کاری برق آسا در یک روز آفتابی نبود. در تابستان ۲۰۱۴ نیز وقتی که شیخ تمیم جنبش اخوان المسلمین را سازمان آزادیبخش مشروع دانست، مصر موفق شد کشورهای عربستان و سه کشور عربی حوزه خلیج فارس را راضی کند که سفرای خود را از دوحه فرا بخوانند و دیپلمات های قطری را از خاک خود بیرون کنند. در حالی که اسرائیل اجازه داده بود که نماینده امیر قطر، محمد عمادی، پول هایی را برای بازسازی غزه جابه جا کند، اگر چه چهارچشمی مراقب بود که ببیند این پول ها کجا صرف می شوند.
رویارویی جدید که از حالا به بعد می توان به آن «زمین لرزه در خلیج فارس» لقب داد از ۱۰ روز پیش آغاز شد، بلافاصله بعد از پایان رقص شمشیر ترامپ در عربستان سعودی. از سوی دیگر، سعودی ها چیزی از تملق در برابر ترامپ کم نگذاشتند و وعده ایجاد «مرکز بررسی ها» برای مبارزه با تروریسم دادند.
از سوی دیگر، اطلاعات امنیتی که به دست ریاض رسید حکام خلیج فارس را دیوانه کرد. مصر بزرگان رسانه ها را به صف کرد تا به این امارت گازی اعلام جنگ کند و عربستان کاخ های امرا در دوحه را به باد ناسزا و دشنام گرفت.
چند شب پیش، عزمی بشاره، نماینده سابق بمب را منفجر کرد: مشاور مخفی حاکم جوان قطر، شیخ تمیم ۳۷ ساله، تصمیم گرفته است از جایگاه خود کناره گیری کند و مال و اموال و زندگی راحت در دوحه را وا گذارد و دست از نوشتن بردارد. بشاره فهمید که طوفانی وزیدن گرفته است. کسی مثل او خوب به یاد دارد که چگونه اطلاعاتی علیه او جمع شدند و او را از کنست بیرون کردند.
کسانی که اطلاعات را جمع کردند و در اختیار سازمان های امنیتی گذاشتند، هم محله ای های ما هستند، همان ها بودند که همه درها را به روی بشاره بستند و او به قطر گریخت.
«کوچک اندازه قوطی کبیرت اما می تواند یک تانک را هوا بفرستد»، این عبارتی است که یک بار مبارک در مسخره کردن قطر گفت. قطع روابط فقط یک مجازات دیپلماتیک نیست. محاصره دریایی – هوایی – زمینی اگر عربستان بر ادامه آن اصرار کند می تواند پایان کار امارت قطر باشد و شیخ تمیم مجبور شود از کاخ چشم گیرش در دوحه پرواز کند.
رسانه های عربی مخالف حکومت قطر، اصرار دارند به امیر یادآوری کنند که با این که قطر ثروتمندترین کشور در جهان است اما حکومتی که به شدت به آن چنگ زده می تواند هر لحظه او را نداشته باشد و او راه محمد مرسی را برود. اگر در سیاست هایش تجدید نظر نکند و اگر تعهد ندهد که دیگر از تروریسم حمایت نمی کند سرنوشتش به زندان ختم خواهد شد.
- 14
- 3
