دیپلماسی ایرانی، امروز اولین سالگرد تلاش برای کوتای در ترکیه است. دقیقا یک سال پیش، میلیون ها شهروند ترک فارغ از اختلافات سیاسی، فرهنگی و قومی در کنار هم قرار گرفتند تا جبهه ای متحد در برابر صحنه سازانی ایجاد کنند که برای توقف قانون اساسی کشور تلاش، به شهروندان بی گناه حمله و مجلس را بمباران کردند.
در این حمله منزجر کننده، ۲۵۰ نفر جان خود را از دست دادند و ۲۱۹۳ نفر زخمی شدند. تلاش های دامنه دار دولت من برای برقرای عدالت در برابر فتح الله گولن و پیروانش، که شواهد حکایت از دست داشتن آنها در پشت پرده کودتای ناکام دارد، نه تنها برای ترکیه بلکه برای دموکراسی در همه جای جهان مهم است.
بین سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۹۷، حداقل ۴ دولت منتخب توسط نیروهای ارتش سرنگون شدند. برای دهه ها مقامات رسمی طعم آزادی را نچشیدند. ملت نیز از بدرفتاری با نمایندگان منتخب خود رهایی نیافتند. از همه بدتر اینکه کودتاهای نظامی به شدت اعتماد مردم ترکیه به نهادهای دولتی را تضعیف کردند.
از زمان به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در سال ۲۰۰۲، که من آن را رهبری کردم، اصلاحاتی به منظور تقویت مقامات منتخب به نفع گروه های خاصی در ارتش انجام شد. با این کار ما توانستیم اعتماد مردم ترکیه به نهادهای دولتی را بازگردانیم. آنهایی که اسلحه های خود را در ۱۵جولای به سمت مردم بی گناه گرفتند به دیواری بتونی از یک دهه پیشرفت در سیاست، اقتصاد، مراقبت های بهداشتی، عدالت، سیاست خارجی و حقوق اساسی، برخورد کردند. این ارتباط میان مردم و دولتشان، نشان دهنده نهایت انعطاف پذیری دموکراسی ماست که با قدرت بقای آن را تضمین می کند.
خنثی سازی کودتا نقطه عطفی در تاریخ دموکراسی ما بود. این منبع امید و الهام برای همه افرادی است که زیرنظر دیکتاتورها زندگی می کنند. متاسفانه متحدین ترکیه، به ویژه دوستان ما در غرب، به طور کامل قادر به درک اهمیت اتفاقی که افتاده است نشدند. برخی از دولت ها و نهادهای غربی به جای ابراز همبستگی با هموطنان من، تصمیم گرفتند که منتظر بمانند و ببینند که سرنوشت بحران چه می شود. ریاکاری و استاندارهای دوگانه آنها عمیقا مردم ترکیه را آزار داد؛ مردمی که همه چیز خود را در دفاع از آزادی به خطر انداختند.
این واقعیتی است که تلاش های ترکیه برای شناسایی و اخراج مقامات دولتی وفادار به گولن ـ وفادارن آمریکایی با اصالت ترک ـ زیر آتش است. آتشی که همان گروه هایی به پا کرده اند که دموکراسی و امنیت کشور من را زیر سوال می برند. با نمک پاشیدن به این زخم، بسیاری از رهبران ارشد فتو، سازمانی که توسط گولن هدایت می شود، توسط دوستان و متحدان خود در کشورهای غربی پناهندگی گرفتند. مساله ای که با روابط دوجانبه و ارزش های اساسی ناسازگار است. امروز رهبران غربی باید بین ایستادگی و همبستگی با تروریست ها یا تمایل به منافع مردم ترکیه، یکی را انتخاب کنند.
پذیرش این انتقادات در زمانی که ترکیه اعلام وضعیت اضطراری کرده بود ممکن نیست درحالی که چنین کشورهایی در زمان مواجهه با تهدیدات امنیتی نسبتا جزئی، انجام چنین کارهایی را توجیه می کنند. در طول این سال ها حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) مسئول جان تقریبا ۵۰هزار نفر است.
مبارزه با سازمان بسیار محرمانه ای همچون فتو، که اعضای آن به طور سیستماتیک در طول دهه ها در نهادهای عمومی ترکیه نفوذ و صفوف خود رافشرده کرده اند، آسان نیست. آنها اکنون تلاش می کنند تا روند دادرسی ها را کند کنند، حتی در مواردی که شواهدی مشخص از جمله فیلم های ویدویی آنها را متهم می کند.
ما به عدالت متعهد باقی خواهیم ماند. ترکیه کمیته ای مستقل را برای بررسی مواردی که مقامات دولتی سابق نسبت به اخراج خود معترض بودند، تشکیل داده است. هدف ما این است که مجرمان را با تعهد کامل به قانون محاکمه کنیم درحالی که مقاومت کشورمان را در برابر حملات آتی حفظ خواهیم کرد
- 15
- 2