روز گذشته دونالد ترامپ، رئيس‌جمهوري آمريکا براي نهمين بار پدر بزرگ شد. نام اين نوزاد را لوک گذاشتند. براي همه مردم جهان، به‌ويژه نسل دهه ۶۰ ، نام لوک، يادآور کارتون و فيلم خاطره‌انگيز «لوک خوش‌شانس» يا «لاکي لوک Lucky Luke» است. اين تشابه هيچ غريب نيست. لوک خوش‌شانس کابوي آمريکايي دنياي غرب وحشي بود که هميشه با خوش‌شانسي و مهارت در تيراندازي خلافکاران را به دام مي‌انداخت. حالا کابوي رئيس‌جمهوري دنياي امروز نياز به خوش‌شانسي زيادي دارد تا با اتهامات زيادي که به او زده شده و فشارهاي زيادي که رويش قرار دارد، بتواند دفتر بيضي کاخ سفيد را حفظ کند.
آيا لوک سفير اين خوش‌شانسي خواهد بود؟ خود ترامپ که به شدت به اين مسئله اعتقاد دارد. رئيس‌جمهوري آمريکا علاقه زيادي دارد که درباره ژن‌هاي خوبش فخر بفروشد. او در طول يک سال اخير بارها به اين مسئله اشاره کرده و فرزندانش را بابت حمل کردن ژن‌هاي او خوش شانس دانسته است. ترامپ بار ديگر در مصاحبه نيويورک تايمز از نقش تأثيرگذار ژن خود در سلامت و موفقيتش گفت و مدعي شد فرزندان و نوه‌هايش نيز از اين ژن خوب بهره‌مند مي‌شوند و نفع مي‌برند.
زماني‌که در طول مصاحبه نوه ديگر او آرابلا صحبت‌هايش را قطع مي‌کرد ترامپ خطاب به خبرنگار گفت که نوه‌اش در حال يادگيري زبان چيني است: «اون غير‌قابل باوره، درسته؟ ژن باهوش خوب!» البته در اظهارنظرهاي دونالد ترامپ درباره تأثيرگذاري ژن خوب در موفقيت‌هاي تجاري نقاط مبهم زيادي وجود دارد. بررسي دانشمندان نشان مي‌دهد اگرچه ژن‌ها مي‌توانند به توانايي ورزشکاران کمک کنند و در اين زمينه تأثيرگذار باشند اما به‌طور کلي ژن به عنوان عامل تعيين‌کننده‌اي در موفقيت در کسب‌وکار يا هرجايي و رشته‌اي شناخته نمي‌شود. خب اما اين ترامپ است و او مي‌تواند همه چيز را انکار کند، درباره همه چيز دروغ بگويد، لاف بزند و سوتي بدهد.
از آخرين سوتي ترامپ شب گذشته رونمايي شد. شرکت اپل طي مراسمي از محصولات جديد خود رونمايي کرد. آيفون‌هايي که به عقيده کارشناسان همچنان به موفقيت‌هاي اپل در بازار جهاني تداوم خواهند بخشيد. ترامپ اما سال ۲۰۱۳ گفته بود: «باورم نمي‌شود که اپل آيفوني با نمايشگر بزرگ‌تر معرفي نکرد. سامسونگ در حال دزديدن کسب‌وکار آنهاست. تن جابز در گور مي‌لرزد.» مصاحبه ژن خوب ترامپ تنها مصاحبه عجيب و غريب ترامپ نيست و براي ديدن سوتي‌هاي او نياز نيست به سال‌ها پيش برگرديد، سي‌ان‌ان مصاحبه‌هاي هفت‌ماه اخير ترامپ را بررسي کرده و اين مثال‌هاي ناب را از آنها درآورده است: مصاحبه با سي‌ان‌ان: «سشنز نبايد هيچ‌وقت خودش را درگير مي‌کرد.
اگر مي‌خواست خودش را درگير کند بايد به من مي‌گفت. آن موقع من کس ديگري را براي اين شغل انتخاب مي‌کردم.» مگر ترامپ نمي‌داند درباره چه کسي صحبت مي‌کند؟ جف سشنز، دادستان کل آمريکاست. اين بخشي از وظيفه اوست. او بايد تکليف شايعات و اتهامات را روشن کند اما ترامپ در مصاحبه‌ها و همچنين به‌واسطه دستياران ارشد خود آشکارا از کناره‌گيري جف سشنز از روند تحقيقات «اف‌بي‌آي» پيرامون مداخله ادعاي روسيه در انتخابات رياست‌جمهوري ۲۰۱۶ آمريکا ابراز ناخرسندي کرد. مصاحبه با فاکس نيوز: «خب، تحقيق درباره روسيه. اين تحقيق نيست. اين درباره من نيست.
مي‌دانيد آنها دنبال خيلي چيزها هستند.» بالاخره اين تحقيق هست يا نيست آقاي رئيس جمهور؟ ترامپ در تمام مصاحبه‌هايش با وسواسي غريب سعي دارد تا نشان دهد که تحقيقات پيرامون روسيه هيچ ربطي به او ندارد و درباره او نيست. او جايي ديگر درباره تحقيقاتي که در مورد جلسه پسرش با روس‌ها انجام شده، مي‌گويد: «هيچکسي درباره اين جلسه به من نگفت. من نمي‌دونستم. مهم نبود. به نظر جلسه خيلي مهمي نمي‌آمد.» بالاخره ترامپ درباره اين جلسه مي‌دانست يا نه؟ دونالد جونيور ترامپ هدف از اين جلسه را تخريب چهره هيلاري کلينتون اعلام کرده است.
چطور چنين جلسه‌اي درباره رقيب مستقيم ترامپ در انتخابات رياست‌جمهوري تا اين اندازه براي ترامپ بي‌اهميت بود. اگر بي‌اهميت بود چطور اين مقدار زمان و احتياط براي مخفي نگه‌داشتن جلسه پسر او با روس‌ها صرف شد. ترامپ در ادامه مصاحبه درباره رقيب انتخاباتي‌اش گفت: «چيز بدتري درباره کلينتون نبود که بتوانم بگويم و تا‌به‌حال نگفته باشم.» اين خط از مصاحبه بود که مگي هابرمن را به خنده انداخت. ترامپ مي‌گويد که از جلسه درباره کلينتون هيچ اطلاعي نداشته اما مي‌داند که چيز منفي بدتري در چنته او و تيم انتخاباتي‌اش براي گفتن درباره کلينتون نبود. سي‌ان‌ان به مصاحبه‌هاي سياست خارجي ترامپ هم پرداخته است.
ترامپ در گفت‌وگو با واشنگتن پست مي‌گويد: «سخنراني من در لهستان بهترين سخنراني يک رئيس‌جمهوري در خارج از کشور بود.» واقعا؟ معيار اين بهترين بودن چيست؟ ترامپ درباره حضورش در فرانسه گفت: «پسر باحالي بود. باهوش. قوي. گرفتن دست‌هاي او را دوست داشتم.» ترامپ درباره رئيس‌جمهوري فرانسه امانوئل ماکرون اين حرف‌ها را مي‌زند و گرفتن دست‌هايش را دوست دارد. آن‌هم درحالي که دست دادن‌هاي ترامپ در خارج از کشور و امتناع ازدست دادن با او سوژه هر روز رسانه‌ها بود. ترامپ ادامه مي‌دهد: «مردم نمي‌فهمند او دوست داشت دست‌هاي من را بگيرد و تاجايي که ادامه يافت اين دست دادن خوب بود.
او رئيس‌جمهوري خيلي خوبي خواهد شد ولي خب گرفتن دست‌هاي من را دوست داشت.» در آخر ترامپ نقل‌قول مي‌کند که «ماکرون به من گفت در فرانسه همه من را دوست دارند.» در اين صحبت‌هاي غريب و اين کلمات آشنا ما تنها نيستيم. انگار در همه جاي جهان اين مدل حرف زدن طرفدار دارد. راستي آدم ياد اين تکيه‌کلام بوشوگ سگ لوک خوش‌شانس مي‌افتد که درباره دشمنان لوک مي‌گفت: «آخ جون چه آقاي مهربوني!»
روزبه آرش
- 15
- 4
