مکرون جای خالی ترامپ و می و مرکل را پر می کند

امانوئل مکرون، ۷ ماه بعد از رسیدن به قدرت، تبدیل به یک رهبری جهانی شده است. دونالد ترامپ، رهبری امریکا بر دنیا را از دست داده و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز از اختلافات سیاسی پیچیده در آلمان رنج می برد، در حالی که ترزا می، نخست وزیر بریتانیا بر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تمرکز کرده است.

جنایتکار جنگی، بنیامین نتانیاهو، مذاکراتی را با رئیس جمهور مکرون در پاریس انجام داد و از او بار دیگر شنید که فرانسه مخالف اجرای یک جانبه انتخاب بیت المقدس به پایتختی اسرائیل است برای این که این شهر باید هم پایتخت فلسطین و هم پایتخت اسرائیل باشد. پایتخت فلسطین بیت المقدس است، اما پایتخت اسرائیلی بعضی مناطق اطراف آن است.

رئیس جمهور مکرون میزبان دومین نشست سالانه تغییرات آب و هوایی است و گفت که دنیا می رود تا درگیری آب و هوایی را ببازد. او همچنین گفت که تصمیم ندارد عملیات صلحی را به جای عملیاتی که ترامپ می خواهد، ارائه دهد.فرانسه از تصمیم ترامپ با انتقال سفارت امریکا به اسرائیل انتقاد کرد و انتقاد خود را در شورای امنیت نیز تکرار کرد.

به اعتقاد من مکرون بی طرفی به شیوه لبنانی را در پیش گرفته است، از این روش مدیاهای امریکایی خوششان نمی آید که دنبال خبر می گردند یا اگر خبر نبود آن را اختراع می کنند، در همین چارچوب بود که در مدیای آنها خواندم که مکرون تلاش می کند بعد از این که جایگاه ایالات متحده کاهش یافت، نقشی در خاورمیانه ایفا کند.

از جاهای بسیاری شنیدم که مکرون در لبنان دخالت می کند تا استقلال کشور حفظ شود و از تقسیم بندی های داخلی آن یا دشمنی اسرائیل علیه آن جلوگیری شود. سعد الحریری، نخست وزیر لبنان در حالی که در ریاض بود استعفا داد، بعد رئیس جمهوری فرانسه او را به پاریس دعوت کرد که در آن جا مذاکراتی برای دفع خطر از لبنان انجام شد، بعد از آن او در بیروت از استعفای خود منصرف شد.

مدیای امریکا غافل یا کسالت آور است، شاید هم به نوعی هر دو را با هم جمع کرده باشد، مدیاهای امریکایی دائما القا می کردند که اقتصاد لبنان وابسته به عربستان است و برای همین در معرض خطر است. خطر برای کیست؟ اسرائیل؟ از زمانی که بزرگ شدم و دنیا را درک کردم من می دانم که هزاران لبنانی در عربستان کار کرده اند و موفق شده اند، عربستانی ها هیچ گاه از لبنان دست نشستند حتی در آن روزهایی که همه چیز خوب بود و همه در صلح و صفا بودند، و همچنان هم به آن باز می گردند همان طور که قبلا می رفتند. در جایی خواندم که بدهی ملی در لبنان ۱۴۴ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور شده است. عربستان همیشه به لبنان کمک کرده اند.

ایالات متحده در گذشته نقش مهمی در لبنان ایفا می کرد، اما نقشش به تدریج کاهش یافت تا آن جا که با آمدن ترامپ به کاخ سفید حتی اثری از آن در سیاست خارجی امریکا دیده نمی شود. او مدعی صداقت با عربستان سعودی و امارات متحده عربی و مصر و دیگر کشورهای عربی است. اما این کشورها همگی با عبارت های گوناگون و به صراحت تصمیم او را در انتقال سفارت امریکا از تل آویو به بیت المقدس محکوم کردند. مدیای عربی شدیدترین حملات را متوجه ترامپ و سیاست های او کرده است. همین بس که به تصمیم اتحادیه عرب در برابر انتقال سفارت بنگریم تا عمق اختلافات فعلی عربی – امریکایی را درک کنیم.

جنایتکار جنگی نتانیاهو فلسطینی ها را نصیحت کرد که تصمیم ترامپ را بپذیرند. به او می گویم که او نمی داند چقدر اسرائیل و سیاست های آن در تک تک کشورهای عربی مورد نفرت است. با دوستانم در خان الخلیلی بودم که یکی از گردشگران تاجر اسرائیلی وارد شد، با آمدن او یک مغازه دار شعار «الله اکبر» سر داد و همسایه هایش وارد عمل شدند از ترس این که مبادا اسرائیلی ها چیزی از او بدزدند. این احساس هر مصری است با وجود این که مصر معاهده صلح با اسرائیل دارد، همان طور که هر اردنی و هر عرب و هر مسلمان در هر کشوری چنین احساسی دارد.

الآن مکرون تلاش می کند که به لبنان کمک کند و تجاوزات ترامپ را رد می کند، در نتیجه مدیای امریکایی طرفدار اسرائیل را عصبانی می کند همان طور که در آنها خواندم که از او در برابر آن چه در دنیا می گذرد انتقاد می کردند و می گفتند که او با فرانسوی ها صحبت نمی کند. این حرف کاملا دروغ است، اوضاع داخلی او در فرانسه خیلی خوب است، او به قضایای جهانی به همراه قضایای کشورش توجه می کند، در حالی که مرکل یا می نمی توانند کاری از پیش ببرند و در کار خارجی پیشرفتی نداشته اند.

آنها معتقدند که مکرون برای نجات سعد حریری دخالت کرد، در حالی که این حرف صحیح نیست. الآن حرف هایی شنیده می شود مبنی بر این که اسرائیل ممکن است درصدد تجاوز دیگری به لبنان با هدف ضربه زدن به قدرت حزب الله باشد. اسرائیل در گذشته سه بار جنگید و پیروز نشد، در حالی که جنگ هایش را با تعادل به پایان رساند. الآن حزب الله بسیار قدرتمندتر از تابستان ۲۰۰۶ است، و اگر اسرائیل بخواهد حمله ای به لبنان انجام دهد، هزینه سنگینی پرداخت خواهد کرد.

به امانوئل مکرون بر می گردم، تلاش های خارجی اش را تایید می کنم، به خصوص در کشورهای ما و به طور خاص در لبنان، احساس می کنم که او نیت خیری دارد. همین که مکرون هزار بار از دونالد ترامپ بهتر است، کفایت می کند.