آثار خروج آمریکا از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای

«سیدعلی خرم» تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به تنش آمریکا و روسیه بر سر خروج ایالات متحده از پیمان منع استفاده از موشک‌های هسته‌‌ای در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: قبل از آن که منشاء درگیری لفظی و دیپلماتیک روسیه و آمریکا بر سر پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد را مورد بررسی قرار دهیم باید به این مساله توجه داشته باشیم که پیمان مذکور توسط رونالد ریگان و میخائیل گورباچف (روسای جمهوری اسبق آمریکا و روسیه) به امضاء رسید اما دلایل امضای این پیمان توسط دو قدرت شرق و غرب بسیار مهم است. در آن زمان فروپاشی شوروی صورت گرفته بود و دنیا شاهد ادامه مسابقه تسلیحاتی میان دو قدرت بود و به نوعی می‌توان گفت که این رقابت تسلیحاتی به اوج خود رسیده بود.

وی ادامه داد: رقابت تسلیحاتی واشنگتن و مسکو به حدی افزایش پیدا کرد که لقب «جنگ ستارگان» به آن داده شد و در این بین  شوروی به دنبال خودنمایی هرچه بیشتر بود اما نهایتاً طرفین به این نتیجه رسیدند که برای خروج از از خطر مذکور باید پیمانی را جهت هماهنگی با یکدیگر در موضوع منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد به امضاء برسانند که نهایتاً در سال ۱۹۸۷ این پیمان به امضاء رسید. با عبور از این مقدمه دلیل و منشاء اصلی تنش‌های فعلی را باید مواضع سفیر آمریکا در ناتو بدانیم، وی اخیراً اعلام کرد روسیه به دنبال تولید موشک‌های کروز است و قرار است این موشک‌ها را در مرز اروپا مستقر کند که از نظر ایالات متحده این موضوع یک تهدید خطرناک برای دنیا خصوصاً آمریکا، اروپا و ناتو به حساب می‌آید. لذا منشاء این درگیری‌ها کاملاً واضح است.

خرم افزود: پس از خبر خروج احتمالی آمریکا از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد، بسیاری از عوام و حتی خواص از شنیدن این خبر تعجب کردند اما باید توجه داشته باشیم که ترامپ مردِ خروج از عهدنامه‌ها و پیمان‌های بین‌المللی است و شک نکنیم که این آخرین قراردادی نخواهد بود که آمریکای ترامپ از ان خارج می‌شود. بسیاری در اوایل معتقد بودند که ترامپ چین، ایران، روسیه و کلاً کشورهایی که در ادبیات سیاست خارجی آمریکا به عنوان کشورهای هدف مورد نظر هستند را مورد هجمه قرار خواهد داد اما تا به امروز به جهانیان و دولتمردان ثابت شده است که او همه کشورها را در فهرست اهداف خود قرار داده است.

سفیر اسبق ایران در مقر اروپایی سازمان ملل در تشریح آثار امنیتی و سیاسی تنش جدید آمریکا و روسیه، گفت: تزریق خون جدید در مسابقه تسلیحاتی مسکو و واشنگتن به راحتی می‌تواند طرفین را مجددا به سمت تقابل با یکدیگر پیش ببرد و اگر حمله‌ای از سوی هر طرف (ولو به اشتباه) صورت بگیرد، پاسخ آن کره زمین را در بر خواهد گرفت. درست است که بسیاری از تحلیلگران داخلی و خارجی بحران موشکی کوبا را اوج خطر و تهدید هسته‌ای دنیا می‌دانند اما واقعیت این است که اگر تنش فعلی بیش از حد افزایش پیدا کند بدون تردید اهمیت بحران کوبا به پائین‌ترین سطح تقلیل پیدا می‌کند.

خرم تصریح کرد: واقعیت این است که از گذشته تا امروز قراردادهای متعددی در مورد موضوع منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد توسط آمریکا و روسیه به امضاء رسیده، اما قدرت دو طرف در این خصوص کم نشده است. درست است که گورباچف و ریگان این پیمان را به امضاء رساندند اما باید توجه داشت که از تعداد تسلیحات کم شده و به کیفیت آن اضافه شده است. به عنوان مثال اگر یکی از طرفین ۱۵ هزار موشک خود را به هفت هزار موشک تقلیل داده، دلیل نمی‌شود که کیفیت آنها همانند گذشته باشد؛ بلکه موشک‌های جدید دقیق‌تر، قوی‌تر و قدرت تخریب آنها هم چندین برابر شده است. لذا باز هم به خانه اول برگشته‌ایم.

وی در پایان خاطر نشان کرد: یکی از بازیگرانی که در تنش موشکی روسیه و آمریکا نباید از قلم بیافتد، «چین» است. پکن بی‌سر و صدا در حال تولید موشک‌هایی است که به جرات می‌توان گفت دقیق‌تر و قوی‌تر از موشک‌های روسیه و آمریکا به شمار می‌رود. یکی از سیاست‌هایی که چین در این خصوص در دستور کار قرار داده، بحث پنهان‌کاری در اعلام سیاست‌های نظامی است. آنها همانند ایران بُرد موشک‌هایشان را اعلام نمی‌کنند و بی‌سر و صدا کارشان را پیش می‌برند و همین راهبرد باعث شده تا آمریکا به صورت دقیق نتواند برآورد خود در مورد چین را ارائه کند. از سوی دیگر باید دقت داشت که اگر پکن و مسکو در موضوع مسائل موشکی و هسته‌ای با یکدیگر متحد شوند می‌توانند آمریکا را تحت فشار بگذارند و همین موضوع است که ترامپ را به تکاپو انداخته است.