به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، یک مرد مسلح با یک سلاح نیمه خودکار طی یک پخش زنده در فیسبوک مسلمانانی را که در روز ۱۵ مارس برای نماز خواندن در کرایست‌چرچ حاضر شده بودند مورد هدف قرار داد و پنجاه نفر آنها را به قتل رساند و تعدادی نیز زخمی شدند.
این مرد "برنتون تارانت" ۲۸ ساله بود که به امنیتی‌ترین زندان نیوزیلند در "اوکلند" منتقل شده و توسط لینکی ویدئویی در دادگاه کرایست‌چرچ حاضر شد.
او قرار است تا ۱۴ ژوئیه در حبس بماند.
"کامرون مندر" قاضی دادگاه عالی نیز در این مورد گفت که تهیه دادخواست توسط تارانت در دادگاه بعدی‌اش بسته به وضعیت سلامت روانی او و "هر پیشرفت" دیگری است.
کارشناسان حقوقی اعلام کردند که دو متخصص سلامت اعصاب به ارزیابی تارانت میپردارند، این در حالی است که پلیس نیز به تحقیقات خود در مورد وحشتانک‌ترین قتل عام تاریخ نیوزیلند ادامه می‌دهد.
مقامات زندان اعلام کردند که تارانت تحت نظارت ۲۴ ساعته است و هیچ گونه دسترسی‌ای به رسانه‌ها از قبیل پایگاه‌های خبری ندارد.
او در حالی در تماس ویدیوئی دادگاهش حاضر شد که دستبند به دست داشت و با لباس خاکستری زندان نشسته بود. دادگاه او حدود ۲۰ دقیقه به درازا کشید.
همچنین تعدادی از خانواده‌های قربانیان و بعضی از شاهدان در دادگاه حاضر بودند.
یکی از حاضران که روز حادثه در مسجد بود و در دادگاه نیز حضور داشت، گفت: آن مرد هیچ احساسی نداشت.
رسانه‌ها گزارش کردند که تارانت اما همچنان قصد تبلیغ عقاید ایدئولوژیک خود را دارد.
اگرچه روزنامه‌نگاران در دادگاه حاضر شدند و یادداشت‌هایی کردند اما فرآیند دادرسی دارای محدودیت پوشش بود و رسانه‌ها تنها قادر بودند تا عکس‌هایی از صورت تارانت را به صورت تار و شطرنجی نشان دهند. دادگاه همچنین نام افرادی را که تارانت به قتل آنها متهم شد ذکر کرد.
جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند بعد از این حادثه به سرعت آن را یک اقدام تروریستی نامید و قانونی مبنی بر ممنوعیت سلاح‌های نیمه خودکار تعیین کرد.
مسلمانان در سراسر جهان نیز اقدام سریع نیوزیلند را تحسین کردند. آنها همچنین از اقدام آردرن مبنی بر پوشیدن روسری هنگام ملاقات با خانواده‌های قربانیان و درخواست از کشور برای اتحاد با شعار "ما یکی هستیم" استقبال کردند.
"اسرافیل حسین"، مؤذن مسجد النور گفت: هزاران بازدید کننده به مسجد النور، جایی که ۴۲ نفر در آن کشته شدند، آمدند و با اعلام تسلیت تصمیم به یادگیری بیشتر در مورد اسلام گرفتند.
او گفت: آنها با اینکه هیچ کاری با ما نداشتند از راه‌های خیلی دوری تنها برای ابراز تأسف‌شأن میایند.
یک راهبه نیز در این مورد گفت: هر کس مشکل خود را دارد و آنها عقاید خود در مورد دین را دارند و این اصلاً هیچ ایرادی ندارد و ما همه چنین چیزی داریم. ما همگی با یکدیگر فرق داریم. اما ما همگی انسان هستیم و این مهمترین چیز است، انسانیت ما.
- 18
- 4
