روزنامه هم‌میهن نوشت: در میان سیاسیون ایرانی آقای قالیباف عجیب‌ترین است. هیچ‌گاه نتوانسته است نوعی ثبات و پایداری که لازمه سیاست‌ورزی موثر است را از خود نشان دهد. عجیب‌تر اینکه این کار را نه یک بار که چند بار انجام داده است.
گویی باید از یک سوراخ چند بار گزیده شود. افق بلندمدتی ندارد؛ لذا درگیر مسائل جزیی و تاکتیکی می‌شود. کافی است نگاهی به سیاستمداران دیگر بیندازد تا ثبات رفتاری را بیاموزد و این‌همه سرمایه سیاسی خود را تلف نکند. شاید دلیل اصلی آن نداشتن مشاورانی امین و خیرخواه است. به‌جایش مشاورانی هستند که منافع خود را بر مصالح ایشان ترجیح می‌دهند.
این اشتباه‌ها از انتخابات سال۱۳۸۴ که تا حالا ۲۰سال گذشته همواره تکرار شده است. در سال‌های ۱۳۸۴، ۱۳۹۲، ۱۳۹۶، ۱۴۰۲، و حتی ۱۴۰۳ تکرار شده است. در همه موارد نتوانست دوست و دشمن سیاسی خود را بشناسد و در دام افتاد و مکرر شکست خورد؛ درحالی‌که در همه موارد شانس‌های قابل‌توجهی داشت. او همیشه از خودش شکست خورد و اکنون دوباره در حال تکرار این اشتباه است.
او که رقبای درون‌گروهی‌اش در انتخابات سال گذشته و در غیاب اصلاح‌طلبان چنان رفتاری با او کردند که آرای او در تهران و در سال۱۴۰۲ نسبت به ۱۳۹۸ حدود ۷۰درصد کاهش داشت و از رتبه اول به چهارم سقوط کرد، نه‌تنها درس نگرفت که در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمد و شعار جبهه انقلاب را داد، ولی در هفته آخر انتخابات رفقای انقلابی او چنان کاری با او کردند که احتمالاً از نامزدی پشیمان شد.
او که بهترین و آخرین فرصت را برای ریاست‌جمهور شدن داشت، با حدود ۱۴درصد رای سوم و حذف شد. درحالی‌که همه ستادهای او به‌سوی پزشکیان آمدند، خودش را مجبور به حمایت از جلیلی کردند. کوشش‌هایی که حتی پیش از این برای انداختن او از ریاست مجلس شد بر کسی پوشیده نبود. واقعاً نوبر است که با ادعای سیاستمداری، کسی بتواند با این رفتار متحد پابه‌کاری در جامعه و مردم پیدا کند.
اکنون مواضع وی درباره ظریف و اینکه انتصاب قانونی نیست؛ روی دیگر این بی‌ثباتی را نشان می‌دهد. اول اینکه نیاز نبود سه‌ماه بگذرد که چنین صحنه‌ای را رقم بزنند. ایشان جلسات زیادی با آقای پزشکیان داشته‌اند. می‌توانستند و می‌بایست همان‌جا و با حضور رئیس قوه‌قضاییه مسئله را حل‌وفصل می‌کردند.
واقعاً باید به حال سیاست‌ورزی در ایران گریه کرد که در چنین شرایط بحرانی کشور که در تاریخ بی‌سابقه است؛ مسئله‌ای را که یا نباید به‌وجود آید یا با چند جمله درون‌ساختاری حل‌وفصل می‌شود، از جانب قدرت‌طلبان بی‌مسئولیت فقط به دلیل کینه‌ورزی و نفرت‌پراکنی این جماعت تبدیل به مسئله اصلی کشور شود و رئیس مجلس را هم به دنبال خود بکشاند.
دوم اینکه از کی تا حالا آقایان مدافع حاکمیت قانون شده‌اند که این دومین مورد آن باشد؟ جناب آقای قالیباف! دو سال است که برخی رفتارهای غیرقانونی با زنان شده که حقوقدانان و حتی دادگاه‌ها آنها را نپذیرفته‌اند؛ ولی تاکنون حتی یک جمله انتقادی یا اقدام عملی از سوی شما و مجلس با این رفتارها دیده نشده است؛ حالا چرا باید خود را دوباره در تور و بازی این جماعت گرفتار کنید؟ انواع تخلفات از بودجه مصوب در گذشته را رسیدگی می‌کردید؛ شاید این مورد را هم به‌عنوان مصداق قانونگرایی شما باور می‌کردیم.
عقل متعارف پاسخی برای این رفتار آقای رئیس مجلس ندارد مگر ارجاع به تغییر یا عزل رئیس صندوق بازنشستگی کشور شود. صندوقی که باید به وضع بغرنج بازنشستگان برسد و نه اینکه حیاط خلوت این و آن باشد. شما خیلی خوب می‌دانید که اگر متحد شما در جبهه انقلاب رئیس‌جمهور شده بود، تا حالا همه دوستان‌تان از کار برکنار شده بودند.
همان کاری که در شهرداری با دوستان‌تان کردند. ولی دولت پزشکیان نه‌تنها چنین نمی‌کند، بلکه کوشیده است افراد شایسته حتی منسوب به شما را به کار گیرد.
ولی قرار نیست هر فرد بی‌صلاحیتی به دلیل حمایت شما یا وابستگی به شما همچنان در مصدر کار بماند. بهتر است خودزنی سیاسی را پایان دهید و از مشاورانی امین و دارای صلاحیت استفاده کنید.
- 9
- 1
