حسینعلی شهریاری: مسئولان از نجابت مردم سیستان‌وبلوچستان سوءاستفاده می‌کنند

اینکه يك قوم را به حرام خواری، آن هم با زبان روزه متهم کند به هیچ وجه بخشودنی نیست.

به نظرم استاد دانشگاهی که این توهین ها را مطرح کرده دارو مصرف کرده است.

استان سیستان و بلوچستان صاحب ندارد.

باید یک نفر در این نهادهای حاکمیتی باشد که درد دل مردم را به مسئولان برساند.

تنها کسی که هر از چند گاهی درباره این استان به مسئولان تذکر می‌دهد مقام معظم رهبری است.

دو حاشیه در استان سیستان و بلوچستان نگاه‌ها را به سمت این استان برگرداند. استانی با ظرفیت‌ها و توانایی های گوناگون در عرصه های مختلف که می‌تواند با قرارگرفتن در مسیر توسعه حواس ها را به خود جمع کند، فقط باید اتفاقی بیفتد که نگاه ها را به سمت خود برگرداند. در هفته ای‌که گذشت ابتدا پست اینستاگرامی یک خبرنگار صداوسيما باعث بروز حاشیه هایی در این استان شد؛ حسن شمشادی در یک پست اینستاگرامی که محتوای آن از سوی مسئولان استان سیستان و بلوچستان نیز تکذیب شد گفته بود که مردم درمناطق محروم سیستان گربه و کلاغ مرده می خورند!

پس از این اتفاق بود که موجی از اعتراضات به این فرد به دلیل عدم شناخت کافی از این منطقه به راه افتاد تا جایی که دادستان عمومی و انقلاب زاهدان علیه این فرد به دلیل آنچه تشویش اذهان عمومی خوانده شد، اعلام جرم کرد. اما این تنها حاشیه هفته گذشته در این استان نبود؛ فیلمی از یک استاد دانشگاه زاهدان در فضای مجازی منتشر شد که در این فیلم، وی توهین هایی را به هموطنان بلوچ و اهل سنت انجام داده بود؛ موضوعی که با اعتراضات گسترده حامیان وحدت در این استان روبه رو شد و بسیاری از چهره های استان طرح چنین موضوعات وحدت شکنانه ای را محکوم کردند.

البته بنا بر اخبار این استاد هم اکنون بازداشت شده است. اما چرا دائم از فقر و محرومیت در استان سیستان و بلوچستان سخن به میان می آید و برخی این فقر را با چنین موضوعاتی به زبان می آورند؟ آيا برخي تلاش دارند اين مردم غيور و نجيب كشورمان را عليه دولت تحريك كنند؟ برای بررسی این موضوع به سراغ حسینعلی شهریاری، نماینده مردم زاهدان که خود نیز اصالت سیستانی دارد رفتیم. شهریاری معتقد است عدم شناخت کافی نسبت به استان سیستان وبلوچستان و از طرفی گوش نکردن به صدای محرومیت مردم باعث بروز چنین حاشیه هایی در این استان می شود.

در ادامه مشروح گفت‌وگوي قانون با اين نماينده مجلس را مي‌خوانيد.

استان سیستان و بلوچستان استانی است با سرمایه ها و فرصت های سرمایه گذاری فراوان. اما در هفته ای که گذشته دو خبر باعث به وجود آمدن حاشیه هایی درباره مردم این استان شد. اتفاق اول به پست اینستاگرامی خبرنگار صدا و سیما بر می گردد. شما خودتان اهل سیستانید.آيا مردم سیستان وضعیت زندگی شان اینگونه است؟

شاید یک خبرنگار از سر دلسوزی و اینکه بخواهد محرومیت مردم یک منطقه از کشور مانند سیستان و بلوچستان را بیان کند و از آن طریق مسئولان را تحت فشار قرار دهد این کار را انجام داده باشد اما اینکه یک خبرنگار یک قوم را مورد هدف قرار دهد و آن ها را به حرام خواری، آن هم با زبان روزه در ماه مبارک رمضان متهم کند به هیچ وجه بخشودنی نیست.

فکر می کنید چرا باید یک نفر چنین تصوری از این منطقه داشته باشد؟

به نظرم بیان چنین موضوعاتی از عدم آگاهی این افراد نسبت به این منطقه به وجود می آید. فردی که نسبت به یک قوم شناخت ندارد نمی تواند درباره مردم آن منطقه نظر بدهد. شما اگر به تاریخ و کتاب مرحوم علی دوانی مراجعه کنید خواهید دید که قوم سیستان، اولین قومی بودند که به خون‌خواهی اباعبدا... حسین بلند شدند. این قوم وقتی مطلع شد که عبیدا...، اباعبدا....(ع) را شهید کردند و چون یکی از وابستگان عبید ا... حاکم سیستان بود، شبانه برای خونخواهی امام حسین(ع) اقدام کردند که این حاکم شبانه از منطقه فرار کرد.

این بيانگر رويكرد مذهبي مردم اين خطه است. در بعد تاریخی نیز كه سابقه اين خطه نيازي به بازگويي من ندارد. مردم ما از لحاظ پيشرفت علمي نيز رشد‌هايي داشته اند و باید بگویم که در این منطقه در چند سال پیش چشم مصنوعی تولید شده است و در بخش هنري نيز آن‌ها به راحتي اقدامات فرهنگي مانند توليد انیمیشن را در دستور كار دارند. وقتی کسی مردم ولایتمدار و با تاریخ غنی را نشناسد، مشخص است که چنین صحبت هایی را مطرح می کند.

بحثي که این شخص در متن خود منتشر کرده است وشما هم در تذکر خود در صحن به این موضوع اعتراض کردید این است که مردم در منطقه ای از سیستان و بلوچستان گربه می خورند. این موضوع صحت دارد؟

بیان چنین موضوعی مایه خجالت است. اینکه بگوید مردم این منطقه حرام خواری می کنند یا گربه می خورند نشانه عدم شناخت از این منطقه است. مگر در آن منطقه گربه ای وجود دارد که بخواهد چنین صحبتی را مطرح کند؟اینکه من تذکر دادم نیز دلیلش این است که در چند روز گذشته این موضع در رسانه های مختلف و شبکه های اجتماعی مانند بمب سرو صدا کرد و به طور مشخص باید بگویم تغییر این نگرش که مردم این منطقه کلاغ یا گربه می خورند به آسانی صورت نخواهد گرفت. افراد نمی توانند در رسانه ها یا در شبکه های اجتماعی هرچه دل‌شان خواست بگویند و به عواقب اجتماعی و فرهنگی آن موضوع فکر نکنند.

دلیل این القای محرومیت، شاید به محرومیت واقعی که در استان شما وجود دارد، برگردد. شما نيز در تذکر خود به این فقر اشاره کردید. چرا باید استانی مانند سیستان و بلوچستان با این حجم از ثروت فقير باشد؟

دلیل این امر بی عرضگی مسئولان کشور بعد از گذشت ۴۰ سال است. محرومیت یک روزه و چهارساله به وجود نیامده است. همه دولت‌ها از ابتدا تا کنون نسبت به این منطقه بی تفاوت بوده اند. براي مثال در این همه سال دولتمردان و به خصوص وزارت خارجه نتوانسته حقابه منطقه سیستان را که در موافقت نامه بین المللی در سال ۱۳۵۰ شمسی امضا شده است از افغانستان بگیرد. این موضوع باعث می شود که مردم سیستان و بلوچستان که چند ماه پیش مسئولان استان به آن ها قول دادند که شما کشت را آغاز کنید و ما آب را به شما خواهیم رساند. هرچه داشتند فروختند تا بتوانند زمین‌ها را برای کشت آماده کنند اما این آب به سیستان نرسید و وقتی آب به منطقه نرسید همه زمین ها خشک شد.

این یک نمونه برای به وجود آمدن فقر است. متاسفانه مسئولان نیز به روی خود نمی آورند و این موضوع را پیگیری نمی کنند و از نجابت مردم سیستان سوء استفاده می کنند. مردم سیستان در طول انقلاب همیشه همراه انقلاب و نظام بوده اند و در ۴۰سال گذشته بیش از دوهزار شهید تقدیم انقلاب و کشور کرده اند. مردمی با این پیشینه مظلومند و براي همين کسی به آن ها توجه نمی کند و از طرفی به آن ها توهین نیز می شود.

اگر مسئولان حاضر باشند در کل کشور و حتی در كنار گوش‌شان مناطقی را به آن ها معرفی خواهم کرد که محرومیتش دل آدم را به درد آورد. محرومیت مختص استان سیستان و بلوچستان نیست. مسئولان باید فکری به حال این موضوع کنند. اینکه آقای فتاح، رییس کمیته امداد در مشهد می گوید ما در کشور فقر مطلق نداریم بسیار عجیب است. شاید این صحبت ها به این دلیل است که مسئولان تابه حال یک شب سر گرسنه بر بالش نگذاشته اند.

همزمان با این اتفاق یک استاد دانشگاه توهین هایی را به قوم بلوچ و اهل سنت کرده که با اعتراض بسیاری از مردم روبه رو شده است. آرامش سال هاست به استان سیستان و بلوچستان برگشته است. فکر نمی کنید طرح چنین موضوعاتی درباره قوم بلوچ یا سیستانی ها باعث بروز اختلافاتی در بین مردم این مناطق شود؟

این استاد مدرک دکترا دارد و ۱۸ سال است به تدریس ادبیات در دانشگاه زاهدان مشغول است. اما ادبیاتی که او در فیلم هایش به کار برده به یک استاد ادبیات نمی‌خورد. من خودم وقتی این کلیپ ها را دیدم ضمن اینکه شرمنده شدم که یک استاد دانشگاه این چنین ادبیاتی از دهانش خارج می شود، برداشتم این بود که این استاد در یک حالت عادی نیست! به نظر می رسد که این فرد دارو یا ماده‌اي مصرف کرده است چون یک آدم عاقل چنین صحبت هایی مطرح نمی‌کند. جالب اینجاست که این فرد همسرش از هموطنان اهل سنت بلوچ ماست و طرح چنین موضوعی به نظرم نه از عدم شناخت که از یک حالت غیر عادی روایت دارد. امیدوارم دیگر شاهد چنین موضوعاتی در استانی با تاریخ و فرهنگ غنی مانند سیستان و بلوچستان نباشیم.

به موضوع محرومیت اشاره کردید؛ یک سوال درباره یک منطقه مهم در استان پیش آمد. استان سیستان بلوچستان از یک سو به مرز دو کشور و از یک سو به دریای آزاد راه دارد. سواحل مکران یکی از فرصت های مهمی است که این استان نتوانسته از آن برای جذب سرمایه استفاده کند. در مجمع نمایندگان استان در رابطه با برداشت از این منطقه بحثی نشده است؟

نمایندگان قدرت اجرایی ندارند. وظیفه ما این است که مطالبات مردم را با مسئولان در میان بگذاریم اما اشکال این است که استان سیستان و بلوچستان صاحب ندارد. این موضوع را من بارها گفته ام و به مسئولان نیز برخورده است.بسیاری از استان ها افرادی را در دولت ها داشته اند اما از این استان هیچکس در دولت حضور ندارد. علاوه برآن در مجمع تشخیص مصلحت نظام، شواریعالی انقلاب فرهنگی و سایر نهاد ها و دستگاه های تصمیم ساز نیز کسی از این استان وجود ندارد.

باید یک نفر در این نهادهای حاکمیتی باشد که درد دل مردم را به مسئولان برساند. به همین دلیل ما مشکلات را دائم می توانیم از تریبون مجلس به شکل تذکر، اخطار، خواهش و اشکالی دیگر به مسئولان برسانیم که شكرخدا در این مملکت گوش شنوایی نیز برای شنیدن صدای محرومیت مردم نیست. تنها کسی که هر از چند گاهی درباره این استان به مسئولان تذکر می دهد مقام معظم رهبری است که ایشان نیز به دلیل شناخت کافی که از منطقه دارند درد مردم این منطقه را به خوبی می دانند و از لفظ تنگه احد درباره این استان استفاده کرده اند. موضوع مکران یک مساله مورد طرح در استان است. محور شمال به جنوب و برعكس در این استان پر از فرصت های سرمایه گذاری است.

براي مثال با سرمایه گذاری در حوزه گردشگری این استان می توان سالانه میلیون ها گردشگر به این استان وارد کرد. استان ما پر از فرصت است. از مسئولان می خواهیم که به این استان فرصت عرض اندام بدهند. مردم نیز با اتحاد یکدیگر این فرصت ها را به نحو احسن استفاده خواهند کرد که دیگر شاهد اتفاقاتی مانند توهین به مردم اقوام مختلف در این استان نباشیم.