علت اصرار اصولگرایان بر استعفای روحانی؛ انحراف افکار عمومی!

این دومین بار است که می خواهند طرح عدم کفایت سیاسی روحانی را به نتیجه برسانند و استیضاحش کنند. بار قبل در مجلس نیمه اصلاح طلب نیمه اصولگرای دهم بود که امضاها را هم جمع کرده بودند؛ اما احتمالا با اشاراتی از بیرون، عدم همراهی طیف عقلای اصولگرای درون و بیرون مجلس و طبعا مخالفات طیف اصلاح طلب طرح مختومه شد. اکنون دوباره در مجلس یازدهم به راه افتاده اند تا طرح عدم کفایت را در سال آخر ریاست جمهوری حسن روحانی به نتیجه برسانند.

به نظر می رسد این بار هم این طرح سرانجامی مشابه بار قبل خواهد یافت. جواد نیک بین ، نماینده کاشمر، خلیل آباد و بردسکن از استان خراسان رضوی در مجلس، از جمع آوری امضاء برای ارائه« طرح عدم کفایت رئیس جمهور » خبر داده و در توییتی نوشته است:« براساس اصل ۸۹ قانون اساسی و ماده ۲۲۹ قانون آیین نامه داخلی ‎مجلس شورای اسلامی ما نمایندگان ملت شریف ایران به ۱۸ دلیل خواستار طرح ‎استیضاح و اعلام عدم کفایت رئیس جمهور جناب حسن روحانی می باشیم». این در حالی است که مسئله طرح عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری چیزی فراتر از یک بازی و دعوای جناحی است. تبعات امنیتی سیاسی آن به حدی است که برخی چهره های معتدل یا زعمای اصولگرا اصولا تمایلی برای ورود به این ماجرا ندارند تاجایی که محمدرضا باهنر، نماینده اصولگرای چند دوره مجلس و دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین، پیش تر با اشاره به تعبات سیاسی عزل بنی صدر گفته بود امیدوار است هیچ وقت در جمهوری اسلامی مشابه آن رخداد پیش نیاید.

بااین حال گویا تاکنون ۱۵ نفر درخواست عدم کفایت حسن روحانی را در مجلس امضا کرده اند اما فقط نام یک نفر از آنها مشخص است و اسامی بقیه اعلام نشده است. موضوع جمع آوری امضا برای طرح بی کفایتی رئیس جمهور در حالی مطرح می شود که روز ۱۵ تیر، طرح سؤال از رئیس جمهور با ۱۳۴ امضاء تقدیم هیئت رئیسه شد. در این طرح نمایندگان پنج سؤال با محوریت مسائل اقتصادی را مطرح کردند. در مجلس قبلی هم طرح عدم کفایت حسن روحانی به امضای ۲۳ اصولگرا رسیده بود که برخی از آنها در مجلس فعلی هم حضور دارند. نیک بین ، طراح استیضاح روحانی، گفته من قائلم به اینکه همان دلایلی که باعث شد بنی صدر عزل شود، همان دلایل الان وجود دارد و این دولت باید استیضاح و عزل شود؛ بنابراین می خواهیم روحانی را مانند بنی صدر عزل کنیم. او گفته غالب مسائلی که درحال حاضر با آن دست و پنجه نرم می کنیم، مثل نرخ بی کاری ، نرخ تورم، بالارفتن نرخ ارز، بالارفتن نرخ مسکن و... به جهت سیاست های غلط این دولت است.

نیک بین در واکنش به احتمال سقوط دولت در صورت استیضاح روحانی گفته رئیس جمهور جابه جا می شود، هیئت دولت طبق نظر رئیس جمهور موقت تا انتخابات معرفی می شوند و به کارشان ادامه می دهند. او گفته« تاجایی که من اطلاع دارم، ۱۵ امضا برای استیضاح رئیس جمهور جمع شده است. البته ممکن است بیشتر هم شده باشد. در موقع لازم درباره استیضاح اطلاع رسانی می کنیم». اصولا اما اصولگرایان با ماجرای ماندن یا رفتن روحانی برخوردی دوگانه داشته اند. بار قبل در مجلس پیشین طرح عدم کفایت سیاسی روحانی از سوی فراکسیون ولایی مجلس وقت دنبال می شد که استقبال رسانه های اصولگرا را به دنبال داشت. نایب رئیس کمیسیون ولایی مجلس گفته بود:« اگر واقعا احساس می کند نمی تواند کشور را اداره کند، باید کار را به اهلش بسپارد». رئیس فراکسیون مبارزه با مفاسد اقتصادی نیز گفته بود:« ما ۱۰ تا ۱۵ روز به دولت فرصت می دهیم تا برنامه های خود را برای مقابله با توطئه های دشمن در جنگ اقتصادی به مجلس ارائه کند و اگر نتواند، ما استیضاح وزرای اقتصادی دولت و موضوع عدم کفایت رئیس جمهور را در مجلس کلید خواهیم زد». یحیی رحیم صفوی نیز گفته:« گاهی به نظر می رسد اگر دولت نباشد، کشور بهتر اداره خواهد شد.

بخشی از این نارضایتی ها، به دلیل ناکارآمدی مسئولان است». آن زمان حتی برخی جریان ها و چهره ها از بیرون مجلس به استقبال آن رفته بودند و خود را برای جانشینی او آماده می کردند. اسدالله بادامچیان، دبیر کل فعلی حزب مؤتلفه، گفته بود به یک حزب سالم، قوی و پاک نیازمندیم تا مسئولیت[ دولت] را بر عهده بگیرد. هرچه به دولت ضعیف کمک کنیم، چون ناکارآمد است، نمی تواند پیش برود». او حزب متبوع خود را به عنوان حلال مشکلات معرفی کرده و گفته بود:« مگر مؤتلفه اسلامی را نداریم؟ یکی از آن احزاب، مؤتلفه است. این همه حزب داریم، همه آنها که بد نیستند». وقتی عباس عبدی و پیش از او سعید حجاریان هم در یادداشتی بحث استعفای روحانی را مطرح کردند، جریان اصولگرایی به اعتراض برخاستند و آن را یک توطئه علیه روحانی دانستند و نوشتند که استعفای یک مقام مسئول در شرایطی که افکار عمومی در انتظار شنیدن پاسخ های اوست، نوعی فرار از پاسخ گویی است. عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان، با انتشار مطلبی در توییتر تحلیل کرده بود:علت اصرار همراهان روحانی بر استعفا، فاصله گذاری تصنعی برای انتخابات به خاطر دستان خالی است.

راهبرد بی دولت سازی کشور در شرایط موجود مشکوک است. او با بیان اینکه انقلابیون به دنبال قهرمان سازی از بازندگان نیستند، نوشته بود:استعفای روحانی مطالبه انقلابیون نیست. اگر مردم رأی دهنده به مزایا و معایب دولت ناشی از رأی خود برسند، در انتخاب بعدی ریل را عوض می کنند. تغییر مردم سالاری باید این گونه محقق شود. خبرگزاری اصولگرای دانشجو هم نوشته بود که اگر روحانی استعفا دهد، تبعات آن چه خواهد بود و آیا مشکلات حل خواهد شد؟ این خبرگزاری در گزارشی نوشته بود:« پشت پرده پیشنهاد استعفای روحانی هرچه هست و هر دستاورد و یا ضرری برای آن متصور باشیم، اما به نظر می رسد در آینده باید شاهد طرح موارد بیشتری از این دست پیشنهاد ها باشیم، چراکه اگر چنین پیشنهادی محقق شود، همان طورکه گفته شد می تواند منافعی برای برخی حامیان پیشین دولت روحانی داشته باشد و اگر هم محقق نشود، حداقل منفعت آن این است که برای مدتی افکار عمومی را به خود مشغول کرده و از مسائل اصلی کشور منحرف می کند.

بااین حال رهبر انقلاب در تابستان سال گذشته که در آن مقطع نیز مباحثی نظیر استعفای روحانی مطرح شده بود، آب پاکی را روی دست ارائه کنندگان چنین پیشنهاد هایی ریختند. ایشان در سخنان خود در آن مقطع فرمودند:بعضی ها جوری حرف می زنند، جوری اقدام می کنند که به اسم اینکه می خواهیم اوضاع را درست کنیم... در نقشه دشمن کار می کنند، خودشان ملتفت نیستند. اینهایی که خطاب می کنند به دولت که بایستی دولت برکنار بشود و از این قبیل حرف ها، اینها دارند در نقشه دشمن کار می کنند. حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند:نخیر، دولت باید با قوّت سرِ کار بماند، کار ها را باید این دولت انجام بدهد». بهتر است این روزها که دوباره بحث طرح عدم کفایت سیاسی روحانی مطرح شده، آنها بار دیگر گزاره های چنین گزارشی را مرور کنند و این سؤال را هم بپرسند که مسئله در رفتن روحانی است یا چگونه رفتنش؟