پژمانفر: گرانترین و ناامن‌ترین اینترنت دنیا را داریم

به گزارش ایسنا، رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس با حضور برنامه "دست خط" گفت:گرانترین و ناامن‌ترین اینترنت دنیا را داریم.

متن این گفت وگو به این شرح است:

چطور به کمیسیون اصل ۹۰ آمدید و بعد رئیس کمیسیون اصل ۹۰ شدید؟ جایی که بزرگانی همچون آیت الله فاکر (ره) بودند که ایشان هم نماینده مشهد بودند.

بله. با توجه به ۸ سالی که در مجلس بودم در حوزه نظارت ضعف‌های جدی را شاهد بودم و خیلی از دستگاه‌ها همراهی خوبی برای اجرای قانون ندارند، لذا انگیزه من در حوزه مسائل فرهنگی کم نشده است. اولویت اول من هنوز مسائل فرهنگی است، اما در این قالب، مسائل متفاوت را پیگیری می‌کنم که یک بخشی‌اش مسائل فرهنگی کشور است. الان هم ارتباط ما با کمیسیون فرهنگی برقرار است.

به نظر می‌رسد خیلی از نمایندگان علاقه‌مند به کمیسیون فرهنگی نیستند. چون در همین مجلس یازدهم تا جایی که اطلاع دارم آخرین کمیسیونی بود که شکل گرفت و حتی چند نفر کم داشت.

البته کمیسیون فرهنگی به دلیل پیچیدگی‌ها و مهم بودن حوزه فرهنگ و اینکه مشت پرکن نیست به حساب این که عدد و رقم نشان دهد، انگیزه خیلی‌ها کمتر است، اما من با اعتقاد هم در مجلس نهم و هم در مجلس دهم وارد این کمیسیون شدم. در مجلس دهم که اتفاقاً تنها کسی که اولویت اول و دوم خود را کمیسیون فرهنگی انتخاب کرد من بودم. البته کمیسیون اصل ۹۰ سابقاً همین طوری بود.

از پرونده سرمربی تیم ملی فوتبال چه خبر؟ استارتی زده شد و از وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال دعوت کردید و توضیحات آن‌ها را شنیدید و قدری با قاطعیت بیان کردید که وزارت ورزش مقصر است، چون نظارت نکرده است و بقیه به کجا رسیده است؟

در قانون اساسی اصل ۹۰ یک ماموریت فراقوه‌ای را به مجلس داده است. آن ماموریت فراقوه‌ای این است که مجلس به طرز کار هر سه قوه و اصلاح طرز کار هر سه قوه ورود پیدا کند. من وزیر را دعوت کردم و با ایشان این موضوع را مطرح کردیم که بالاخره طرز کار وزارت در خصوص قراردادهایی که با افرادی که با آن‌ها قرارداد خارجی دارند، بیان شود چراکه اشکالاتی فراوانی در آنجا وجود داشت.

آن چیزی که من به آن رسیدم و الان هم داریم پیگیری می‌کنیم، این بود که وزارت ورزش و جوانان در این موضوع ورود درستی نداشته است. این مربی بنا بر برخی گزارشات، مربی در این سطح نبوده که این قرارداد را با او ببندند. این یک بخشی از کار است یعنی باید تائیدیه را نسبت به این موضوع داشته باشند. دوم اینکه کسی که با آن قرارداد می‌بندند باید کنترل کنند یعنی واحد حقوقی باید نظارت کند که این قرارداد دقیقی باشد و منافع ما حفظ شود و خطراتی متوجه طرف ما نشود.

این موارد وظایفی است که وزارت ورزش و جوانان باید داشته باشد و احراز کند و مهر تائید در این موضوع بزند. امروز بعد از اینکه این موضوع را بررسی کردیم الان به تمامی اقداماتی که وزارت ورزش و جوانان در حوزه فدارسیون‌ها انجام می‌دهد، گفته ایم پیشنهاداتتان را بیاورید تا قانون آن را تصویب کنیم، یعنی از این به بعد جلوی این خطای صورت گرفته، گرفته شود.

به صورت متعدد در سطح باشگاهی شاهد هستیم مربیان خارجی، بازیکنان خارجی و شکایت‌هایی که می‌شود و هزینه‌هایی که متحمل می‌شویم، چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ تحریمی و محروم شدن باشد.

بله، در آن جلسه اعلام کردم که به مواردی رسیده‌ایم؛ مثلاً با بازیکنی قرارداد بسته اند که این بازیکن اصلاً سلامت نداشته است و وقتی وارد کشور شده، رباط پای او پاره بود و مستقیم به بیمارستان برده شده و در یک سالی که در ایران بوده، بیشتر در بیمارستان بوده است. یک سال آمده، پولی گرفته و قراردادی بسته و بعد چندین عمل کرده و هزینه‌های متفاوت پرداخت شده و بعد به کشور دیگری رفته و بازی کرده است. این‌ها ضعف‌هایی است که در حوزه نظارت وجود دارد؛ باید این‌ها را انجام داد.

فکر می‌کنید جمع‌بندی شما چه زمانی نهایی می‌شود؟

ما خودمان جمع‌بندی‌مان را در این حوزه انجام داده‌ایم. اقداماتی که ما انجام می‌دهیم، این است که قوانینی که باید در این راستا وجود داشته باشد را جمع بندی می‌کنیم. پیشنهاداتی در مجلس داریم، پیشنهاداتی را برای وزارت ورزش و جوانان داریم و مسائلی از گزارش‌ها داریم که به دستگاه‌های دیگر می‌دهیم.

نکته دیگری که در کمیسیون اصل ۹۰ با جدیت پیگیری می‌شود بحث شبکه ملی اطلاعات و پیام رسان‌ها است.

خدماتی که امروز در فضای مجازی مردم ما دریافت می‌کنند واقعا قابل دفاع نیست. یعنی من نمی‌گویم کشورهای اروپائی و کره جنوبی را نگاه کنید که چه خبر است بلکه می‌گویم کشورهای اطراف ما اعم از عراق، افغانستان و ... نگاه کنیم و آن خدماتی که آن‌ها به مردم خود ارائه می‌دهند با اینکه سابقه‌ای در مقایسه با ما نداشته‌اند، ببینیم قابل مقایسه هست یا خیر.

ما امروز گرانترین اینترنت را به مردم ارائه می‌دهیم. هزینه‌ای که در موضوع اینترنت مردم پرداخت می‌کنند در مقایسه با دنیا و حتی در مقایسه با کشور افغانستان اینترنت گرانی است و ناامن‌ترین خدمات را ارائه می‌کنیم که مسائل مختلف دارد. کافی است کار کسی به پلیس فتا بیفتد، تا بداند چه خبر است و چه اجحافاتی رخ می‌دهد.

خدمات دولت الکترونیک در کشورهای دیگر چطور است؟ برخی از کشورها که همزمان با ما شروع کرده‌اند، به عنوان یک کارشناس در این زمینه بیان می‌کنم، در کره با ما شروع شده، اما امروز خدمات دولت الکترونیک کره را ببینید چه خدماتی به مردم خود در مسائل آموزشی، بهداشت و درمان، خدمات بانکی، خدمات مسافرتی و هر چیزی که امروز در مخیله برخی از مردم ما نمی‌آید که می‌توانند چنین خدماتی را داشته باشند در کره ارائه می‌شود.

امروز چه خدماتی در این زمینه به مردم ارائه می‌دهیم؟ علتش این است که یکسری منافعی است که برخی نمی‌خواهند دست از این منافع بردارند. یکی دولت است. دولت‌ها دائماً در ارتباط با این موضوع که بتوانند بالاترین دست را در جیب مردم کنند و این منافع را داشته باشند، نقش‌آفرینی دارند که قصد داریم این را کنترل کنیم.

این درست است که می‌گویند بعد از وزارت نفت، وزارت ارتباطات بیشترین درآمد را دارد؟

بله. درآمد قابل توجهی در این موضوع دارد. این درآمدها هم باید در ارائه خدمات باید هزینه شود. امروز اینطور نیست که از مردم پول دریافت می‌کنیم به ازای آن خدمات به مردم ارائه می‌کنیم. در فضای مجازی شاید سالانه بالای ۸ - ۹ هزار میلیارد بلکه تا ۱۰ هزار میلیارد این پول را وزارت ارتباطات دریافت می‌کند. این پول کجا می‌رود؟ باید بخشی به این سمت بیاید که به مردم توسعه زیرساخت بدهد.‌ می‌گویند توسعه زیرساخت انجام می‌دهیم؛ یعنی فیبر نوری می‌کشیم و یکسری کابل و سیم انجام می‌دهیم؛ اینکه شبکه ملی اطلاعات نیست. شبکه ملی اطلاعات یعنی حاکمیت و همه این موارد. بعد می‌گویند ما وزارت زیرساخت هستیم و باید زیرساخت‌ها را تامین کنیم؛ تولید محتوا کار دیگری است. می‌گوییم شما مقصر هستید که نتوانسته‌ایم تولید محتوا داشته باشیم.

امروز در فضای مجازی تولیدکننده محتوا و مصرف کننده محتوا هر دو پول پرداخت می‌کنند. مثلاً من عکاس حرفه‌ای هستم؛ من ۵ عکس حرفه‌ای می‌گیرم و این تعداد را می‌خواهم در فضای مجازی بارگذاری کنم. باید پولی پرداخت کنم و اینترنت بخرم و این عکس‌ها را بارگذاری کنم. شما هم به عنوان کسی که علاقه‌مند به این عکس‌ها هستید پول می‌دهید و اینترنت می‌خرید، عکس‌ها را می‌بینید. پس هم تولیدکننده و هم مصرف کننده پول پرداخت می‌کند.

خب طبیعی است کسی در این فضا رغبتی برای تولید ندارد. در این طرحی که پیش‌بینی کرده‌ایم گفته‌ایم در ارتباط با این موضوع درآمدی که کسب می‌شود درصدی از آن را به تولیدکننده بدهید. وقتی این کار را کردند من به جای اینکه ۵ عکس بارگذاری کنم ۵۰۰ عکس در این فضا بارگذاری می‌کنم برای اینکه بتوانم کار کنم.