به گزارش تسنیم،۶۳ سال سن دارد... هرچند که گذشت ایام و فشار کاری و به قول خودش، ۴۰ سال مدیریت، خیلی بیشتر از اینها، به دکتر فشار وارد کرده است. خودش می‌گوید چون مسئولیت‌پذیر است، اینقدر فشار کاری را تحمل می‌کند تا کاری را پیش ببرد.
اصفهانی است و متولد همین شهر. شهری که برایش آرزوها داشته و به قول خودش، این سمت را قبول کرده تا چند آرزو را برای این شهر عملی کند... می‌گوید سمت استانداری در مقایسه با سمت‌های قبلی، چندان رزومه او را قوی نمی‌کرد اما خواسته‌های قبلی‌اش را بله...
فوق لیسانس راه و ساختمان از دانشگاه شیراز و دکترای رشته مدیریت استراتژیک در دانشگاه عالی دفاع ملی که در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۴ مسئول جهاد سازندگی و مسئول پشتیبانی جنگ استان اصفهان بوده و در سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ به عنوان معاون برنامه ریزی وزارت جهاد سازندگی مشغول به فعالیت بوده و در کارنامه‌اش مسئولیت‌هایی چون معاون هماهنگی امور عمرانی وزارت کشور در سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و معاون امور آب وزارت نیرو در سال های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ به چشم می‌خورد.
محورهای گفت‌وگو را از قبل می‌داند اما ابتدای مصاحبه یک جورهایی، قول ناگفته‌ها را به ما می‌دهد؛ ناگفته‌هایی که چهار سال برای بر زبان آوردن آنها سکوت کرده و حالا، به قول خودش راحت‌تر می‌تواند درباره آنها صحبت کند. هم او راحت‌تر صحبت کند هم ما راحت‌تر و صریح تر بپرسیم... خنده‌های دکتر، سوژه گفت‌وگو می‌شود و مسیر مصاحبه را باز می‌کند.
از قبل می‌دانیم که این مصاحبه شاید سخت باشد... به‌خاطر حساسیت‌ها، موضوعات سیاسی و مسائلی که همیشه رسول زرگرپور از گفتن آنها خودداری می‌کند اما به‌نظر می‌رسد پایان خدمت او در استانداری اصفهان، اندکی ادبیاتش را تغییر داده باشد.
غیررسمی‌ترین سئوال را در ابتدا با سیاسی‌ترین جواب ممکن پاسخ می‌دهد.
خوب هستید آقای دکتر؟
بله بسیار خوب و عالی هستم.
درباره خوشحالی‌اش سئوال می‌کنیم... خنده‌هایی که هنوز از گفتوگوی قبلش با یکی از معاونان بر لب دارد.
به ماجرایی که همین چند ساعت پیش صورت گرفته، اشاره می‌کند و می‌گوید: البته من همیشه می‌خندم و اکنون خوشحالم که این فرصت دست داد تا مسائلی گفته و رد و بدل شود، البته شاید برخی از این مسائل ناگفته‌هایی خواهد بود که در طول این ۴ سال بیان نشده اما اکنون شرایط برای بیان آنها فراهم شده است.
اما ماجرای خنده هم به موضوعی بر می‌گردد که شاید چندان اهمیتی نداشته باشد اما واقعاً گاهی اوقات کارها خیلی ساده‌تر از آن است که فکرش را می‌کنید...
می‌خواهید بگویید خوشحالید که این مسئولیت را واگذار می‌کنید؟
زرگرپور: به هر حال، اکنون که در حال واگذاری این مسئولیت به برادر بزرگوار دیگری هستم، نزدیک به ۵۰ ماه است که از حضور من به عنوان استاندار اصفهان می‌گذرد. همچنین نزدیک به ۴۰ سال است که در کارهای اجرایی مشغول بوده و مسئولیت داشته‌ام، حتی از سال ۹۰ به بعد که بازنشسته شدم بازهم به صورت غیرموظف و مشاور در پست‌های مختلفی حضور داشتم.
مراسم‌های مربوط به تکریم و معارفه، بارها برای من اتفاق افتاده و به یک موضوع عادی تبدیل شده است، همیشه وقتی مسئولیتی را به فرد دیگری واگذار کردم از دو جهت خوشحال بوده‌ام، نخست به این دلیل که همیشه مسئولیت‌ها را جدی گرفته و عادی با آن برخورد نکرده‌ام. به هر حال وقتی باری از روی دوش انسان برداشته می‌شود، احساس راحتی می‌کند. دوم هم اینکه وقتی انسان به گذشته نگاه می‌کند می‌بیند که بخشی از برنامه‌هایش اجرا شده و اقدامات مثبتی در مجموع، انجام شده، این نیز سبب خوشحالی است.
من در سال ۹۰ بعد از ۳۵ سال فعالیت خود را بازنشسته کردم، از این ۳۵ سال، ۳۰ سال در تهران و به عنوان مدیر ملی مشغول به فعالیت بودم و البته اینکه از این ۳۵ سال، ۲۴ سال را نیز در سطح وزارتخانه و به عنوان معاون وزیر خدمت می‌کردم، دو بار در وزارت کشور، دو بار در وزارت نیرو و یک بار در وزارت جهاد سازندگی معاون وزیر بودم. بنابراین همیشه مسئولیت‌های ملی داشته و در رده بالایی فعالیت می‌کردم، بعد از این در سال ۹۰ درخواست بازنشستگی دادم و بعد از بازنشسته شدن به عنوان مشاور وزیر نیرو همچنان مشغول بودم.
از سوی دیگر ریاست هیئت مدیره ۵،۶ هولدینگ بزرگ بین‌المللی را برعهده داشتم، همچنین در دانشگاه نیز در دوره دکترا تدریس کرده و بسیار هم فعال بودم، بنابراین اینگونه نبود که وقتی بازنشسته شدم واقعاً بازنشسته شده باشم بلکه فقط شیوه فعالیتم تغییر کرده بود.
ماجرای پیشنهاد استانداری اصفهان در سال ۶۸
بارها شنیده‌ایم که گفته بودید قبل از سال ۹۲ هم، بحث حضورتان به‌عنوان استاندار اصفهان مطرح شده بود؛ چرا پیش از این، این پست را قبول نکرده بودید؟
زرگرپور: از زمانی که رحمانی‌فضلی وزیر کشور در مجلس حضور داشت و من هم در وزارتخانه بودم با او رفاقت نزدیک داشتم، بنابراین در ابتدای دولت روحانی از من درخواست کردند که به اصفهان آمده و استاندار شوم.
البته این نخستین درخواست نبود، بلکه در سال ۶۸ نیز آقای نوری از من درخواست کرده بود تا به عنوان استاندار اصفهان خدمت کنم.
زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی؟
زرگرپور: بله...اما در آن زمان معتقد بودم که من یک نیروی اجرایی هستم تا یک نیروی سیاسی، بنابراین قبول نکردم و البته آن زمان بسیار جوان بودم. مشخص بود که در سال ۹۲ نیز با همان استدلال نباید قبول می‌کردم که استاندار اصفهان شوم، با اینکه شرایط من زمین تا آسمان فرق کرده بود اما در این میان فقط یک انگیزه وجود داشت و آن این بود که شاید بشود در سال‌های آخر عمر دو، سه مشکل استانم را برطرف کنم، این در حالی بود که نه از لحاظ پستی برای من ارتقایی به دنبال نداشت و نه به آن نیاز داشتم، اما با این انگیزه به اصفهان آمدم.
دولت برای حل مشکل آب من را به اصفهان نفرستاد
خیلی زود به این موضوع رسیدیم اما تا از این مسئله عبور نکردیم، بگذارید همین ابتدای صحبت درباره این انگیزه‌ها سئوال بپرسیم. برخی به خاطر تخصص شما در موضوع آب، یکی از انگیزه‌های اصلی حضورتان در اصفهان را رفع مشکلات آبی عنوان می‌کردند؛ آیا می‌توان این تحلیل را صحیح ارزیابی کرد؟
زرگرپور: اتفاقاً باید بگویم اصلاً دولت و وزارت کشور بنده را به اصفهان نفرستاد که مشکلات آب را حل کنم؛ بلکه من را به اصفهان فرستاد که یک آرامش سیاسی در اصفهان برقرار کند. در واقع به جز خود من که در دولت، از آب به عنوان چالش اصلی استان نام بردم، هیچ کس راجع به آب با من صحبت نکرد!
با روی کار آمدن دولت یازدهم و تا پیش از انتخاب من به عنوان استاندار، اصلاح‌طلبان آقای جوادی، اصولگرایان آقای سقائیان نژاد و نمایندگان مجلس هم آقای طباطبایی که از نمایندگان استان بود را معرفی کرده بودند. همه این گزینه‌ها انسان‌های مناسب و با شخصیتی بودند اما همه آنها در ورودی وزارت کشور متوقف شدند. وزارت کشور به دنبال انتخاب کسی بود که آرامش سیاسی را در این استان برقرار کند، بنابراین باید بگویم من نیامدم تا موضوع آب را حل کنم.
شرط زرگرپور برای تصدی پست استانداری اصفهان
البته خودتان دو سال پیش در یک گفتوگوی خصوصی به ما گفتید که حتی برای آمدن به اصفهان شرط هم گذاشتید.
زرگرپور: بله؛ همینطور است. صبح همان روزی که قرار بود به هیئت دولت رفته و رأی اعتماد بگیرم، به حضور معاون اول رئیس جمهور رفته و گفتم که من برای رفتن به اصفهان یک شرط دارم، او پرسید «چه شرطی؟» گفتم اگر نتوانم مسائل آب اصفهان را حل کنم رفتن من به اصفهان معنا و مفهومی ندارد.
همچنین عنوان کردم که ۸ سال مدیریت آب تمام کشور را در اختیار داشتم و حالا شما مدیریت ۱۰ درصد آب کشور را به من واگذار کنید. منظور من مدیریت حوضه آبریز زاینده‌رود بود. او به من گفت «شما تازه در حال رفتن برای گرفتن رأی اعتماد هستید اکنون شرط هم می‌گذارید؟ ولی من قول می‌دهم که در کمتر از ۳ ماه اگر طرحی را بیاورید در مرجع مربوطه مطرح کنم.»
وقتی بعد از ظهر آن روز به جلسه هیئت دولت رفتم کمی «پچ پچ» شد. دلیل این بود که برخی از آنها همکاران سابق من بودند و حتی به اسم کوچک من را صدا می‌کردندو از اینکه من قرار است پس از این همه سال راهی اصفهان شوم، متعجب بودند.
خوب یادم می‌آید در این جلسه ابتدا گفتند خودت را معرفی کن، من هم گفتم نیازی به معرفی ندارم چون همه آقایان این جلسه بنده را می‌شناسند. در مورد مسائل اصفهان پرسیدند که گفتم مسئله اول اصفهان زیست محیطی، مسئله دوم اصفهان زیست محیطی و مسئله سوم اصفهان هم مسائل زیست محیطی است. همچنین گفتم که در ضمن آقای معاون اول هم به بنده قولی داده‌اند. اما در ادامه زیاد بحث نشد چون ۳،۴ استاندار در جلسه هیئت دولت بودیم.
بنده در مهر ماه که مسئولیت استانداری اصفهان را پذیرفتم دو ماه بعد طرح ۹ ماده‌ای آب را آماده کرده و به شورای عالی آب ارائه کردم و معاون اول هم واقعاً به قول خود عمل کرد، این طرح بزرگ در مدت ۳ ماه مصوب و در دی ماه ابلاغ شد که تاکنون سابقه نداشته است، چون معمولاً برای به نتیجه رسیدن طرح‌ها شاید نزدیک به ۶ ماه تا یک سال زمان صرف می‌شود.
پشتوانه طرح از کجا بود؟ اصلاً چگونه تدوین شد؟
زرگرپور: تمام تجربه‌ای که در طول ۸ سال مدیریت آب کشور کسب کرده بودم، به علاوه تجربیات دانشگاهی و شناختی که از اصفهان داشتم همگی در طرح ۹ ماده‌ای آب جمع شد. بنابراین وقتی این طرح مصوب شد در تمامی دانشگاه‌ها و مراکز علمی و حتی به تعدادی از اساتید خارجی که به اصفهان آمده بودند خبر داده شد که اگر پیشنهادی در این زمینه وجود دارد ارائه شود. سوم دی ماه ۹۲ این طرح تصویب شد.
از تصویب طرح ۹ ماده‌ای آب تا اجبار برای مسکوت ماندن طرح
طرح ۹ ماده‌ای طرح بسیار بزرگی است اما به دلیل برخی مسائلی که وجود داشت مجبور بودیم راجع به آن صحبت نکنیم. اینکه می‌گویم این طرح بسیار بزرگ است به این دلیل است که برای نخستین بار در کشور مدیریت یکپارچه حوضه آبریز را مطرح کرده و سپس این الگو به کارون و سایر رودخانه‌ها تسری پیدا می‌کند.
بر اساس این طرح برای نخستین بار شورای هماهنگی حوضه آبریز را تشکیل داده که همه ذی‌نفعان در آن حضور دارند، مانند همان شیوه‌های سنتی و مربوط به مدیریت قنات‌ها. هم اکنون در اروپای مدرن نیز حکمرانان آب وجود دارند که سالی یک بار در مورد مسائل آب تصمیم گرفته و دولت نیز موظف است آن را اجرا کند.
ویژگی‌های منحصر به فرد طرح ۹ ماده‌ای شورای عالی آب
این طرح برای نخستین بار حقابه‌ها را تثبیت می‌کند، قبل از این طرح طومار شیخ بهایی وجود داشت اما فقط از بلوکات نام برده می‌شد. اما اینجا تثبیت بین استانی و بین بخشی صورت گرفت که برای نخستین‌بار بود، بنابراین باید گفت این اتفاقات افتاده اما برای مردم قابل لمس نیست چون نخست به این دلیل که کاری نرم‌افزاری است و دوم اینکه به دلیل برخی مشکلات اجازه صحبت راجع به آن را نداریم.
مورد چهارم اینکه این طرح صندوقی به عنوان صندوق خسارت را پیش بینی کرده است، براین اساس می‌گوییم اگر امسال ۲۰ درصد کاهش بارندگی بود این کاهش باید شرب، صنعت و کشاورزی را شامل شود، اما چون شرب نمی‌تواند ۲۰ درصد کاهش داشته باشد بنابراین این کاهش باید از کشاورزی صورت گیرد. بنابراین پول آن گرفته شده و به کشاورزی داده شود، بنابراین این موضوع تاکنون در کشور سابقه نداشته است.
همچنین در این طرح اجرایی شدن سامانه دوم و تونل بهشت آباد دیده شده است، ضمن اینکه گفته شده از زمان تصویب این طرح، «بارگذاری» ممنوع است. یادم می‌آید در جلسات مختلف، شاید ما راجع به بارگذاری ۳ جلسه بحث کردیم، چون با دو کلمه متفاوت روبرو هستیم که شامل تخصیص و بارگذاری است. تخصیص یعنی به عنوان مثال مجوز می‌گیرید که ۲۰ لیتر در ثانیه آب برداشت کنید، اما بارگذاری آن لحظه‌ای است که شروع به برداشتن آب می‌کنید.
در واقع این طرح عنوان می‌کند که اگر تخصیص دارید و تاکنون بارگذاری نکرده‌اید، پس دیگر حق بارگذاری ندارید و این موضوع زاینده‌رود را نجات داد، چون افراد بسیاری مجوز تخصیص دستشان بود و اگر قرار بود در این شرایط براساس مجوزهای تخصیص خود بارگذاری انجام دهند مشکلاتی ایجاد می‌شد و بعضی از مشکلات امروز که با استان‌های همجوار داریم مربوط به همین موضوع است.
این موضوع با مدیریت منطقه‌ای آب چقدر تفاوت داشت؟
زرگرپور: این سیستم تکامل یافته مدیریت منطقه‌ای است. مدیریت منطقه‌ای به عنوان مثال موضوع حوضه آبریز فلات مرکزی را عنوان می‌کند اما در اینجا روی هر پیکره آبی تمرکز شده است. بنابراین این طرح تکامل یافته مدیریت آب منطقه‌ای است. متأسفانه مدیریت آب منطقه‌ای هم در دوره دوم اصلاحات به مدیریت آب استانی تبدیل شد و اتفاقاً در دوره مدیریت وزیر جدید نیرو اتفاق افتاد.
طرح ۹ ماده‌ای شروع به جلو رفتن کرد و تصور من این بود که یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی که به‌خاطر آن به اصفهان آمدم، در حال تحقق است. بر همین اساس اکنون یک نفر در وزارتخانه مسئول حوضه آبریز زاینده‌رود است، البته بحث من این بود که این مسئول در حوضه باشد اما به هر حال اینها نظرات کارشناسی بود اما اصل کار انجام شده است.
مجوز "تونل گلاب" بالاخره گرفته شد
خوشحال هستیم که در حال حاضر در این طرح، تخصیص‌های بین استان‌ها و بخش‌ها مشخص است و ما در استان تخصیص‌های بین بلوکات را هم مشخص می‌کنیم و کار در این زمینه پیش رفته است. همچنین مجوز تونل گلاب یا سامانه دوم را گرفتیم و اقدامات شاخصی هم انجام شد که تاکنون این موضوع را اعلام نکرده‌ایم؛ البته کتمان نمی‌کنم که در زمینه بهشت آباد به مانع برخورد کردیم.
از سوی دیگر، با اجرای این طرح، طرح‌های غیرمجاز متوقف شدند، اما این طرح‌ها هنوز محو نشده‌اند و امیدوارم که مدیران بعدی تلاش کنند که این طرح‌های غیرمجاز محو شوند زیرا در غیر این صورت، احتمال دارد که کسی با فشار، کاری کند که دوباره این طرح‌ها از سفر گرفته شود.
این طرح تا آخر دوران فعالیت شما با جدیت اول کار به پیش رفت؟!
زرگرپور: خیر. از اواسط سال ۹۵ متوجه شدم که طرح، سرعت لازم را ندارد و دلیل آن هم، بیشتر به عدم همکاری مقامات مرکز باز می‌گشت. البته به استاندار جدید هم می‌گویم که این موضوع را باید از کشوی میز آقایان درآورده و به روی میز بیاورد تا مجدداً حرکت کند!
گویا یک بار هم در جلسه‌ای خصوصی از اینکه رئیس جمهور درباره زاینده‌رود زیاد سخنی بر زبان نمی‌آورد، گلایه کرده بودید؟!
زرگرپور: من نمی‌دانم این صحبت‌های خصوصی ما از کجا به شما رسیده است؟!(می‌خندد)
حقیقتش این است که بنده، یک بار به رئیس جمهور گفتم مردم اصفهان انتظار دارند وقتی شما راجع به دریاچه ارومیه صحبت می‌کنید، درباره زاینده‌رود هم صحبت کنید که ایشان به شوخی گفتند همین‌که شما صحبت می‌کنید کافی است! در واقع موضوع صحبت آقای روحانی، بیشتر شوخی بود و نه بیشتر...
هم دولت درباره زاینده‌رود جدی بود و هم حضور من به این جدیت افزود
حال که قرار شد در این گفت‌وگو بی‌پرده صحبت کنید، به نظرتان در مقایسه با دریاچه ارومیه، آیا شخص دکتر روحانی و دولت در موضوع زاینده‌رود واقعاً عزمی جدی دارد یا صرف حضور «رسول زرگرپور» به واسطه اصفهانی بودن و تجربه در حوزه آب و یا شاید اینکه به قول خودتان انگیزه حل این مشکل را داشت، سبب شد که دولت یا نماینده آن در استان، نگاهی جدی به این موضوع نشان دهد؟
زرگرپور: هر دو مورد صحیح است. نباید فراموش کرد که زاینده‌رود یکی از معضلات کشور است و هر زمان که رئیس جمهور یا وزرا به اصفهان می‌آیند این مطالبه مطرح می‌شود. اما آقایان انقدر مشکل دارند که اگر کسی این موضوع را پیگیری نکند، جایگاه خود را پیدا نمی‌کند. به اعتقاد من اکنون طرح ۹ ماده‌ای به عنوان مصوبه عالی ترین مرکز تصمیم گیری آب شورای عالی آب مطرح است.
این را به عنوان یک تجربه در مورد شورای عالی آب بگویم. وقتی معاون وزارت نیرو بودم بر اساس تجربیات بین‌المللی به دنبال این بودیم که یک شورای عالی آب ایجاد کنیم اما دیدیم هیچگونه بستر قانونی وجود ندارد، اما ادغام وزارت کشاورزی و جهاد سازندگی سبب شد تا این قانون آنجا مطرح شود.
جالب اینکه بحث شورای عالی آب در قوانین وزارت نیرو نیست بلکه در قوانین وزارت جهاد کشاورزی قرار دارد و این موضوع را ما آن زمان مطرح کردیم. دولت قبلی انگیزه زیادی برای تشکیل این شورا نداشت اما این دولت شاید به دلیل حاد شدن برخی مسائل به آن پرداخت.
در این ۴ سال بیش از ۳۰ درصد وقت خود را به آب اختصاص دادم
صادقانه می‌گویم شاید در این ۴ سال بیش از ۳۰ درصد وقت خود را به آب اختصاص دادم و تمام مسائل آب را تا ریزترین بخش آن، خود من مدیریت می‌کردم. به هر حال، آب، مطالبه اصلی و عمومی مردم و نیاز اساسی توسعه استان بود، ضمن اینکه می‌توانست به مقوله امنیتی تبدیل شود. برای همین به این کار وقت زیادی اختصاص داده شد.
شاید جالب باشد بدانید گزارش کوچکترین جمعی که راجع آب تشکیل می‌شد را کامل می‌‌خواندم و یا اگر قرار بود در وزارت نیرو جلسه‌ای تشکیل شود، از یک هفته قبل لابی می‌کردم تا نتیجه جلسه به آن سمتی برود که می‌خواهیم چون می‌دانستم اگر این اتفاق نیفتد فردای آن روز در اصفهان موضوع امنیتی خواهیم داشت.
اختیار می‌دهم اما وقتی کسی کاری را پیش نبرد، خودم ورود می‌کنم
گفتید لابی و تعامل. یکی از اصول مدیریت، تعامل پشت صحنه به منظور حصول نتیجه‌ای است که به سود آن مجموعه است. آیا فکر نمی‌کنید که حضور بیش از اندازه شما در پشت صحنه سبب شد که این حجم انتقادات درباره انفعال شما مطرح شود و شما را یک استاندار با نقطه ضعف مطرح کند؟!
زرگرپور: ببینید؛ روحیات مدیریت افراد متفاوت است، بنده به معاونان خود اختیارات کامل می‌دهم اما هرجا نتوانستند بقیه کار را خودم انجام می‌دهم. معتقدم که کار باید به نتیجه برسد، اما وقتی بعضی اوقات که آقایان مدیر کوتاهی می‌کردند گفته می‌شد که استاندار تفویض اختیار نمی‌کند.
در سال ۹۱ ما حادثه‌ای داشتیم که در نتیجه آن، اتفاقات ناگواری برای مردم صورت گرفت و بار روانی بسیاری در جامعه ایجاد کرد که در ابعاد بین المللی به ضرر اصفهان بود.
هرگز به دنبال حرکت‌های پوپولیستی نبودم
من متنی را برای شما می‌خوانم تا آنهایی که باید بدانند چه کارهایی انجام شده متوجه شوند:
«با سلام و ادب حضور استاد بزرگوار... که با تلاش عظیم و با بهره گیری از تخصص و تجربه ضمن مصوب نمودن مواد ۹ گانه احیای زاینده رود در شورای عالی آب طی ۴ سال خدمت در استان از هیچ کوششی در کمک به کشاورزان دریغ ننموده و در شرایط دشوار آب کشاورزی را هر سال برای کشاورزان مهیا نمودند.
من کاظم محمدی به نمایندگی از کل صنف کشاورزان استان اصفهان از شما که دلسوزانه و با شجاعت در پی احقاق حق از دست رفته کشاورزان بودید و در این راه سختی‌ها تحمل کردید تشکر و قدردانی می‌کنم.»
به نظرم در جمع مردم و افرادی که متوجه می‌شدند، به خوبی فهمیدند که حرکت پوپولیستی چه اثری دارد و حرکتی که بر مبنای منطق است چه اثری. این افراد در سال ۹۲ مقابل ما بودند اما اکنون اینگونه صحبت می‌کنند.
در طول ۸ سال دولت قبل یک سال به کشاورزان آب داده و یک سال آب ندادند اما در طول این ۴ سال هر سال آب داده شد و این یعنی موضوع در حداقل خود مدیریت شد و یا اینکه ۳۲ طرحی که می‌توانست ۱۵۰ میلیون از آب زاینده‌رود را در آینده بردارد متوقف شد، کشاورزان خود متخصص هستند و بنابراین این مسائل را متوجه می‌شوند. یک مسئول دولتی بیش از انتظاری که دارند مسئله را برای آنها پیگیری می‌کند.
البته که همه دغدغه استان در محیط زیست فقط آب نیست...
زرگرپور: بگذارید حال که تا اینجای کار آمده‌ام، از دیگر دغدغه‌هایی که برای من اهمیت زیادی داشت، صحبت کنم. موضوع دیگر مربوط به آلودگی هوا و گرد و غبار بود. بنده آمار گرفتم که در سال ۹۲ آلوده‌ترین شهر کشور اصفهان بود، اما امروز ۱۰ شهر کشور هوای ناسالم دارد در حالی که اصفهان در این شرایط نیست. در ۷ ماهه سال ۹۲، ۴۷ روز هوای سالم داشتیم اما امسال در این مدت ۲۰۰ روز هوای سالم داشتیم و این یعنی اجرای موفق یک طرح. بنابراین تعداد روزهای هوای سالم ۵ برابر شده؛ مگر قرار است از یک طرح چقدر انتظار داشته باشیم؟
بدون شک اگر برخی مسائل اجتماعی، فعالیت کوره‌های آجر، مشکلات برخی صنایع که نمی‌توان با آنها برخورد کرد وجود نداشت، تا پایان سال می‌توانستیم هوای سالم داشته باشیم، البته موضوع فقط هوای سالم نیست بلکه بعد از این باید تلاش شود که هوای پاک داشته باشیم. طرح هوای پاک نیز آماده شده و استاندار جدید نیز باید این موضوع را پیگیری کند.
بازخوانی پرونده تغییرات مدیریتی در دوره استانداری زرگرپور
برخی می‌گفتند آقای زرگرپور اختیار لازم را به مدیرانش نمی‌دهد و هر روز چند کارتابل کاری را خودش شخصاً می‌بیند و درباره آن نظر می‌دهد! خودتان هم گفتید وقتی مدیری کار را به درستی انجام نمی‌دهد، شخصاً درباره انجام آن کار ورود می‌کنید، در حالی که شاید اگر شخص دیگری به جای شما بود، به سرعت درباره تغییر آن مدیر مربوطه اقدام می‌کرد. پشیمان نیستید که خلاف آنچه بعضاً در احزاب سیاسی از شما انتظار داشتند در دوران مدیریت خود کمتر دست به تغییرات زدید؟
زرگرپور: تغییر دو نوع است، یک نوع تغییر داخل استانداری و مربوط به من است و نوع دیگر تغییر خارج از استانداری که باید با من هماهنگ شود. آنجایی که نیاز بود برخی تغییرات انجام شود، همان روز نخست انجام شد. به عنوان مثال در ابتدای حضور من در استانداری، یکی از مسئولان تغییر کرد، اما مثلاً مسئول دفتر من تغییر نکرد، چون می‌دانستم آن انتظاری که از او داشتم را عملی می‌کند. همچنین مدیر امور شهری را در همان روزهای اول تغییر دادم چون متوجه شدم در انتخاب شهرداران دخالت‌هایی را صورت می‌دهد.
در واقع در این دوران اگر متوجه می‌شدم فرد مورد نظر یا از نظر سیاسی تند و یا از نظر اجرایی کند است و یا با سیاست‌های دولت همراه نیست او را تغییر می‌دادم. افرادی که ابقا شدند این ویژگی‌ها را نداشتند و حداقلی از تخصص را داشتند. در همین راستا هر ۳ معاون عوض شدند، ضمن اینکه معاون برنامه ریزی تغییر نکرد چون ابتدا قرار بود سازمان مدیریت و برنامه ریزی جدا شود، پس نیازی به این تغییر نبود. در مدیران نیز بالای ۷۰ درصد در طول این چند سال تغییر ایجاد شد.
تیپ و نوع برخورد من، چکشی نیست
تیپ و نوع برخورد من چکشی نیست، یعنی در درجه اول روی نکات مثبت افراد فکر می‌کنم نه نکات منفی. معقتدم هیچ‌کس آن طور که ایده آل شما است نیست، خوب یاد دارم وقتی در فکر انتخاب دو مدیرکل بودم، خودشان از این سمت‌ها کنار رفتند و به سرعت برای آنها جایگزین قرار دادیم.
در استان نیز بخشی از تغییرات را وزرای مربوطه پیشنهاد می‌دادند و بخشی از تغییرات با نظر من بود. به عنوان مثال روزی که به استانداری آمدم، معتقد بودم که مدیرکل اوقاف حتی یک ساعت دیگر هم نباید بماند و نخستین مدیری که جابجا شد نیز مربوط مدیر همین اداره بود.
شناخت شما از ظرفیت‌های مدیران چطور به دست می‌آمد؟ خودتان، رأساً اقدام می‌کردید؟
زرگرپور: (می‌خندد) به هر حال، بعد از ۴۰ سال سابقه، آنقدر شناخت دارم که اگر با کسی ۵ دقیقه صحبت کنم، متوجه شوم که او چگونه مدیری است. البته در مورد هر فرد از ۳،۴ کانال پرس‌وجو کرده، بعد از این بررسی فرد را ملاقات کرده و با او گفت‌وگو می‌کنم، بنابراین هم شناخت تئوریک از بیرون و هم شناخت عملی کسب می‌کنم.
انتخاب مدیران بدون فشار ممکن نیست
در مجموعه مدیران استان کسی بود که بر مبنای فشار، به عنوان مدیر تحمیلی به مجموعه مدیران استان اضافه شده باشد یا همه چیز بر مدار شناخت و تحقیق پیش رفت؟
زرگرپور: به هر حال بدون فشار نیست؛ در فضایی مانند اصفهان که جریان‌های سیاسی رادیکال وجود دارد این شرایط هست، همان روز نخست افراد یک سری پیشنهاداتی را دادند، به جریان‌های سیاسی گفتم که از شما درخواست می‌کنم برای هر پست پیشنهاد دهید اما پیشنهادات شما به معنی قبول از طرف من نیست، در همین راستا یک جریان سیاسی ۳۶۰ نفر را به من پیشنهاد داد و یک جریان حدود ۲۰ نفر.
از همه جریانات پیشنهاد می‌گرفتید؟
زرگرپور: هر جریانی که اعلام آمادگی می‌کرد؛ در این پروسه شرکت داشت. پیشنهادات آنها را دریافت می‌کردیم اما پیشنهاد آنها به مفهوم قبول کردن من نبود. اکنون نیز یک زونکن دارم که اسامی ۱۰۰۰ نفر برای پذیرفتن مسئولیت‌ها در آن وجود دارد که به من معرفی شده‌اند.
من ابتدا به لحاظ سیاسی افراد را بررسی و کنترل می‌کردم تا تند نباشند، به جناح آنها نیز کاری نداشتم، چون به هر حال دولت، دولت اعتدال و فراجناحی بود، در مرحله بعد تخصص آنها و سپس مسائل شخصی آنها را از طریق سیستم‌های امنیتی چک کرده و در آخر با آن فرد گفت‌وگو می‌کردم.
تمام فرمانداران را خودم شخصاً انتخاب کردم
البته این نکته را بگویم که تمام فرمانداران و مدیران استانداری را خود من انتخاب کردم، به‌‌ویژه فرمانداران را. حتی نمایندگان مجلس می‌دانستند که در بحث فرماندار حرف اول و آخر را استاندار می‌زند. اما در مورد مدیران بیرون اینطور نبود و مسئله ۵۰- ۵۰ بود و بیشتر باید با استاندار هماهنگ می‌شد مثل موضوعی که درباره یکی از مدیران کل اخیر به وجود آمد.
در مورد اداره فرهنگ و ارشاد نیز وزیر فرد دیگری را پیشنهاد کرد و به‌نظر من گزینه مناسبی نبود و من حجت‌الاسلام ارزانی را پیشنهاد کردم که وزیر مربوطه، به سرعت این انتخاب را پذیرفت. هر موقع نیرویی قرار بود ارتقاء پیدا کند من مخالفت نکردم، اما این نکته را بگویم که جریانات سیاسی به‌دنبال انتصاب نیروهای خود هستند اما بستگی دارد شما این فشار را چقدر بپذیرید.
یادم می‌آید اعضای شورای یکی از شهرهای استان اصفهان به دنبال انتخاب شهردار بودند، روزی دیدم ۳،۴ نفر از کسانی که سال‌ها با آنها ارتباط نداشتم تماس گرفته و از یکی از گزینه‌ها تعریف می‌کنند. من اگر ببینم از کسی زیاد تعریف می‌کنند این موضوع را به عنوان پوئن منفی برای آن فرد در نظر می‌گیرم. در این ماجرا نیز همین گونه بود و مشخص بود یک جای کار مشکل دارد و سرانجام او را رد کردیم.
برکناری یاحی تصمیم من بود
آیا می‌توان گفت که برکناری رسول یاحی از معاونت سیاسی امنیتی استاندار اصفهان که اتفاقاً حاشیه‌ساز هم شد، در همین راستا بود؟ یعنی او در اثر فشارهای سیاسی از سمت خود کنار رفت؟
زرگرپور: خیر؛ برکناری او تصمیم خود من بود. یاحی نیرویی باشخصیت، با سابقه خوب و پرتلاش بود، اما هرکس مناسب کاری است. اتفاقاً فشار سیاسی برای برکناری او وجود نداشت اما برعکس فشار سیاسی برای نگه داشتن او روی من بود، اما به هر حال بعد از مدتی به این نتیجه رسیدیم که نباشد، صلاح من و ایشان در جابجایی او بود
.
شما از معاون سیاسی انتظاراتی دارید و اگر این انتظارات به نحوی برآورده نشود مدتی تحمل می‌کنید و بعد تصمیم می‌گیرد، اما آقای یاحی را ابتدا خود من انتخاب کردم. البته برخی از دوستان تهران او را معرفی کرده بودند، اما بعد از مدتی هر دو به این نتیجه رسیدیم که بهتر است مسیرمان جدا شود.
نظر شما در مورد کتابی که منتشر شد و رونمایی نشد چیست؟
زرگرپور: من برای اینکه این کتاب رونمایی نشود پیگیری نکردم، بلکه سیستم‌های نظارتی پیگیری کردند. نخست اینکه مطالبی در آن ذکر شده بود که نباید منتشر می‌شد، البته من کتاب را خوانده‌ام اما پیگیری برای عدم رونمایی آن انجام ندادم.
می‌گفتند استاندار اصفهان محافظه‌کار است
حضور شما در اصفهان به منظور تأمین آرامش سیاسی استان بود. خیلی‌ها می‌گویند اصفهان میدان مین سیاست است. به نظر خودتان توانستید به سلامت از این میدان مین به سلامت عبور کنید؟
زرگرپور: تمام تلاشم در این چهار سال مبنی بر ایجاد فضای آرامش، امنیت و کار در استان اصفهان بود. در این مدت خیلی‌ها علیه من مقاله نوشته و ویدئو پخش کردند، ولی هیچ موقع من به آنها جواب ندادم، چون معتقد بودم جواب دادن موجب می‌شود برخی شایعات وارد متن شود، و ما فرصتی برای اینکه بخواهیم به این مسائل بپردازیم نداریم. حتی درباره برخی موضوعات زمانی که از تب و تاب می‌افتاد اظهار نظر می‌کردم، بعد اینگونه می‌گفتند که استاندار محافظه‌کار و منفعل است. من هر روز صبح روزنامه‌ها را خوانده و از تمام مطالبی که در بخش‌های مختلف گفته می‌شد مطلع می‌شدم اما به هیچ کدام پاسخ نمی‌دادم، مگر جایی که تصور می‌کردم نیاز است برای مردم شفاف سازی شود.
معتقد بودم اگر وارد این فضا شوم باید مرتب جواب شایعات را بدهم، ضمن اینکه جواب دادن به این شایعات در فضای مجازی یعنی من نیز به این موضوعات رسمیت داده‌ام، مگر در مورد مواردی که به صورت رسمی منتشر می‌شد.
معتقد بودم هرگونه شایعه پراکنی و خارج شدن مسائل از متن به ضرر استان است بنابراین سعی می‌کردم داخل گمانه زنی، شایعات و مسائل مختلف نشده تا مسائل اصلی در متن باقی بماند.
معتقدم یکی از اصلی‌ترین دستاوردهای دولت یازدهم در استان اصفهان همین آرامش سیاسی است، البته این را فقط من نمی‌گویم، بلکه هم چپ می‌گوید و هم راست. می‌گویند دو دهه تنازعات سیاسی بستر کار را از استان گرفته و برخی از عقب ماندگی‌ها نیز دلیل بر همین موضوع است.
بنابراین هیچ گاه پاسخ شایعات را نمی‌دادم، علی‌رغم اینکه گاهی مواقع با تمام وجود حس می‌کردم موضوعی را باید جواب دهم، تنها زمانی که خبرنگاران از من سئوال می‌کردند و موضوع از تب و تاب افتاده بود، توضیح می‌دادم.
استعفای من به خاطر حمایت نکردن دوستان مرکزنشین بود
آیا می‌توان گفت که ماجرای استعفای شما هم به همین قضیه ارتباط داشت؟ آخرش نفهمیدیم شما چند بار استعفا دادید و چند بار آن رسانه‌ای شد؟!
زرگرپور: البته من استعفا داده بودم. بعد از انتخابات اسفندماه و اوایل سال ۹۵، به حضور وزیر رسیدم و خواهش کردم که اگر ممکن است، من را معاف کند. ایشان پرسید چرا، من نیز گفتم دوستان مرکزنشین از برنامه‌هایی که برای اصفهان داریم حمایت نمی‌کنند و به نظر می‌رسد بهتر است فرد دیگری کار را ادامه دهد، ضمن اینکه همان زمان نیز مقداری مشکلات شخصی داشتم.
یادم می‌آید در آن زمان، وزیر کشور به شدت با این موضوع مخالفت کرد و گفت «با هم آمدیم و باهم باید برویم». تا جایی که یاد دارم، این موضوع به سمع حضرت آیت‌الله مظاهری رسید و بعد از آن بود که ایشان از من خواستند که این مطلب استعفا را دیگر پیگیری نکنم و من نیز دیگر پیگیری نکردم.
یکی از جریان‌های سیاسی خبر استعفای من را پخش کرد
البته این استعفای شما در رسانه‌ها تمامی نداشت. بعد از آن، هر روز خبر رفتن شما در رسانه‌ها مطرح می‌شد و هر روز یک نفر به عنوان استاندار اصفهان مطرح می‌شد.
زرگرپور: دلیل این بود که من چیزی راجع به این مسائل نمی‌گفتم. اما قضایایی که در سایت‌ها به راه افتاد مربوط به چند ماه بعد از این ماجرا بود، آن زمان من خدمت رئیس جمهور رفته و گزارشی ارائه دادم که البته گزارش خوبی بود و بسیار از آن استقبال شد، دوستان و افراد معدودی در یکی از جناح های سیاسی که پیگیر تعویض بودند از دفتر آقای روحانی هنوز بیرون نیامده بودم خبر استعفای من را در فضای مجازی پخش کردند.
انتشار خبر کذب استعفای من، اصفهان را از چند امتیاز خوب محروم کرد
همان شب ما موضوع را پیگیری کردیم و به یاد داریم که شما هرگز درباره آن اظهار نظری نکردید.
زرگرپور: اما این را مجدداً بگویم که من بعد از قضیه چند ماه پیش این ماجرا، سر کار خود بودم و این اتفاق سبب شد که دو، سه امتیاز خوبی که می‌شود برای استان گرفت در این ماجرا فدا شود.
بنده اصلا به موضوع بودن یا نبودنم ورود پیدا نمی‌کردم، هر روز صبح ساعت ۷:۳۰ سر کار می‌رفتم در حالی که آن روز ساعت ۷ سر کارم حاضر شدم، اصلاً وارد فضای شایعات نمی‌شدم چون می‌دانستم وقتی فردا صبح در سر کارم حاضر شوم، شایعات پایان می‌یابد.
آیا باید نگران شکاف سیاسی در آینده استان اصفهان باشیم؟!
زرگرپور: انشالله این اتفاق نمی‌افتد.
نگاه استاندار سابق به برگزاری کنسرت‌ها در اصفهان
موضوعات فرهنگی و مسائلی نظیر فرهنگ و هنر، در طول چهار سال مدیریت شما مسائل مختلفی را به چشم خود دید. کنسرت‌هایی که در شهر اصفهان برگزار شد و چند کنسرتی که در این شهر لغو شد. همین چند وقت پیش بود که حافظ ناظری، از حضور شما در یک کنسرت موسیقی استقبال کرده بود و این اتفاق را تحسین کرده بود.
زرگرپور: ببینید، در شهر اصفهان پیرامون با مسائل فرهنگی نقطه نظرات متفاوتی وجود دارد و برخی این طرف باند و برخی آن طرف باند هستند!خود من در مسائل فرهنگی اعتقاد دارم که باید بر اساس مُر نظرات حضرت «آقا» حرکت کنیم، چون فصل الخطاب بودن ولایت فقیه مهم است. معتقدم که موسیقی فاخر هیچ مشکلی ندارد اما کنسرتی که در آن ناهنجاری ایجاد شود صحیح نیست و از همان روز نخست با آقای ارزانی در این رابطه قرار گذاشته بودیم.
کنسرتی که به دستور زرگرپور لغو شد
جالب است بدانید برای برگزاری یکی از کنسرت‌ها آقایان ارشاد مجوز داده بودند اما من مجوز را لغو کردم و لغو مجوز را آورده و به من نشان دادند. به این دلیل که به من تعدادی عکس نشان دادند و دیدم این خواننده در حالت نیمه عریان چند سگ در بغل گرفته است!
ما از یک طرف معتقد هستیم که موسیقی فاخر و سنتی اشکالی ندارد و از طرفی به برگزاری کنسرت‌ها با آن طریق ناهنجار معتقد نیستیم. ما سعی کردیم این دو موضوع را از هم تمیز دهیم.
دیدار استاندار و شهرام ناظری
روزی به من خبر دادند که شهرام ناظری می‌خواهد شما را ببینید، با هم نشسته و صحبت کردیم و مسائلی در مورد نگرانی‌ها و دغدغه‌هایش پیرامون موسیقی مطرح کرد، من در این دیدار به او گفتم که ما با موسیقی فاخر در اصفهان مشکل نداریم. سال بعد که به اصفهان آمد در جلسه موسیقی او شرکت کردم، دلیل من برای حضور نیز این بود که به او بگویم ما در اصفهان برای موسیقی فاخر ارزش قائل هستیم، و این را هم بگویم که در این ۴ سال فقط همین یک بار در جلسه موسیقی شرکت کردم، شهرام ناظری نیز در این کنسرت مولوی و فردوسی خواند و بازتاب بین المللی خوبی داشت.
نگران بازخوردهای این موضوع نبودید؟
زرگرپور: من به جایی که درباره آن نگرانی داشته باشم نمی‌روم، و در این کنسرت نیز که شرکت کردم هیچ بازخوردی منفی نداشت.
چه نمره‌ای به مدیریت خود می‌دهید؟
زرگرپور: (می‌خندد) ببینید. من استاد دانشگاه هستم و عادت کرده‌ام به دانشجویان نمره بدهم، اجازه بدهید مردم عملکرد مرا ارزیابی کنند. من به کوچه و بازار زیاد می‌روم، در روزهای جمعه از میدان بزرگمهر تا دفتر را پیاده می‌آیم و مردم در مسیر شروع به صحبت ما من می‌کنند. در همین مسیر روزی یک خانم یک مشکل بسیار کوچک از یکی از پارک‌ها را با من مطرح کرد و مردم حتی، درباره مسائل بسیار سطح پایین هم با هم صحبت می‌کردند!
هیچ کدام از دو جریان سیاسی دربست من را حمایت نکردند
همه مردم اظهار لطف دارند اما ممکن است بخشی از جریان‌های سیاسی اینگونه نباشند و نظر مخالفت داشته باشند، آن هم دلیلش روشن است، اما مهم این است که در آخر کار بررسی کرده و ببینید آیا به عنوان نماینده دولت، سیاست‌های دولت را اجرا کرده یا نکرده‌اید و بخشی از مشکلات مردم را حل کرده یا نکرده‌اید و مردم چه نمره‌ای به شما می‌دهند. وگرنه وضعیت جریان‌های سیاسی روشن است، اگر جزء این جریان باشید به شما نمره ۲۰ می‌دهند و اگر جزء آن جریان باشید فلان نمره را می‌دهند و متأسفانه این اشکال است. من زمانی که به اصفهان آمدم نه اصلاح طلب بودم و نه در اصولگرا بنابراین هیچ کدام از این دو جریان دربست من را حمایت نکردند.
با همان دوچرخه بدون ترک، می‌روم
با همان دوچرخه‌ای که گفتید بدون ترک است، اصفهان را ترک می‌کنید؟!
زرگرپور: بله؛ روز شنبه، یکشنبه با همسرم با اتوبوس برمی‌گردیم.(می‌خندد)
شما در حوزه‌هایی هم تخصص داشتند و از آنها استفاده نکردید...
زرگرپور: البته به حرکت با دوچرخه‌ای که گفتم ترک ندارد، واقعاً عمل کردم. گفتم کسی را با خودم نمی‌آورم، می‌توانید چک کنید که چه کسی را با خود به اصفهان آوردم؟ نه خانواده، نه دوست و نه رفقا. هرجا بوده‌ام همین روش من بوده است. چون می‌گفتند برخی با اتوبوس آمده و با اتوبوس می‌روند من گفتم با دوچرخه بدون ترک آمده‌ام و با همان دوچرخه می‌روم.
یک موضوع دیگر هم گفتم و آن این بود که هر زمان دیدم دیگر نمی‌توانم اهدافم را با قوت ادامه دهم، کار را رها می‌کنم، فکر می‌کنید الان غیر از آن موقع است؟
یعنی می‌توان تلقی کرد که شما خود می‌خواستید دیگر در اصفهان نباشید و خواسته دولت چیز دیگری بود؟!
زرگرپور: من از شش ماه پیش با وزیر شرط کردم، البته ممکن است که آنها هم به دنبال جابجایی من بودند که نمی‌دانم، اما بعد از انتخابات ۲۹ اردیبهشت خدمت وزیر گفتم که من دیگر نیستم، برای اینکه تصور می‌کردم با قوتی که در ۳ سال گذشته کارها را پیش بردم دیگر نمی‌توانم ادامه بدهم.
خوب می‌دانید که من، پیش از حضور در این سمت، پست‌های بالاتر داشتم و به خاطر این پست به اصفهان نیامدم، بلکه برای کار کردن آمده بودم، برای من مهم نیست که پشت میز باشم. روز نخست هم گفتم که هر موقع دیدم نمی‌توانم کار را انجام دهم رها می‌کنم.
۱۵۰۰ روز مدیریت بحران کردم
پس در حال حاضر مقصد بعدی شما نیز مشخص است؟
زرگرپور: من الان رئیس هیئت مدیره یک هولدینگ بزرگ کشور مربوط به بنیاد مستضعفان هستم که در حال سد و نیروگاه سازی است و به سر کار خود برمی‌گردم.
انسانی نیستم که بگویم استعفا دادم و خودشیرینی کنم، البته ممکن است سیاست دولت که می‌خواهد استاندار بومی منصوب نکند نیز بر نبود من باشد، اما به من پیشنهاد جای دیگری را کردند که من قبول نکردم. در این پیشنهادات، استانداری استان‌های دیگر و معاونت وزارتخانه وجود داشت که نپذیرفتم.
الان هم به تهران برمی‌گردم، در دانشگاه هم به تدریسم ادامه می‌دهم. جالب است که بدانید یکی از دروسی که در دانشگاه تدریس می‌کنم مدیریت بحران است، من در این ۱۵۰۰ روز، هر روز در اصفهان مدیریت بحران را اجرا کردم. وزیر نیز می‌گفت در مدیریت بحران بسیار ورزیده شده‌ای!
اصفهان میدان مین سیاست است
پس در نگاه شما عنوان اصطلاح «میدان مین» هم اصطلاح درستی است؟
زرگرپور: میدان مین اصطلاح واقعاً درستی است چون مسائل سیاسی هیچ استانی مانند اصفهان نیست، البته وقتی آمدم فکر می‌کردم همان طور که میدان‌های مین جنگ را پاکسازی کرده‌اند میدان مین سیاست اصفهان را هم پاکسازی کرده‌اند اما متوجه شدم که دو میدان مین دیگر هم اضافه کرده‌اند!
بحران آب را با چنگ و دندان و لحظه‌ای مدیریت کردیم
به عنوان یک استاد مدیریت بحران، مهمترین بحرانی که امروز اصفهان با آن مواجه است، کدام بحران بود؟!
زرگرپور: بحران آب بحرانی جدی است و ما با چنگ و دندان و لحظه‌ای آن را مدیریت کردیم، بحران آب بحرانی مستمر و جدی است که قشر وسیعی را دربرمی‌گیرد، البته من به بحران آنگونه که دیگران به آن نگاه می‌کنند نگاه نمی‌کنم بلکه بحران را آنچه می‌بینم که در حال تبدیل شدن به یک رویداد امنیتی است. خوشحالم که بعد از ۴ سال صنف کشاورزی چنین پیامی به من می‌دهد، این نشان دهنده این است که توانستیم موضوع را مدیریت کنیم.
روزی که به اصفهان آمدم همه می‌گفتند مرگ این استان با خشکسالی حتمی است اما امروز می‌گویند طرح ۹ ماده ای چرا سرعت ندارد، فرق این است که قبول کردند طرح ۹ ماده‌ای، یک طرح اجرایی است، اما سرعت آن کم است، اما ببینید در سال ۹۲ نیز آیا مردم این را می‌گفتند؟
در مسئله آب من هم از لحاظ تئوریک مدیریت بحران را می‌دانستم و هم به مسائل اصفهان و مباحث آب آشنا بودم، به دنبال تعریف از خود نیستم اما بعید است استانداری بیاید که همه این مشخصات را با هم داشته باشد.
پس در حوزه آب نمره ۲۰ را به خود می‌دهید؟!
زرگرپور: نه، گفتم که نمره نمی‌دهم. (می‌خندد)
توصیه‌ای که به مهرعلیزاده خواهید داشت، چه خواهد بود؟
زرگرپور: توصیه هایم را در ۵ محور به او در جلسه تودیع ارائه کردم، توصیه من این است که کار تا به اینجا آمده و نباید آن را رها کرد بلکه باید ادامه داد.
به عنوان نمونه، هوای سالم را به ۲۰۰ روز رساندم، کمر پروژه‌های تخت جمشیدی را هم شکستم، امیدوارم حالا پروژه‌هایی که باید ادامه پیدا کند، از سوی استاندار جدید، پیگیری شود.
پروژه های تخت جمشیدی هم خودش به بحث مفصل نیاز دارد...
زرگرپور: بله حرف زیاد است ولی واقعیت اینکه دل انسان می‌سوزد که پروژه‌ای مانند نقش جهان با آن معضلات و مشکلات افتتاح می‌شود، سپس پیمانکار یک کوتاهی می‌کند، قرار بوده در طبقه دوم صندلی قرار ندهد اما برای خودنمایی ۱۰۰ صندلی می‌گذارد و آن روز باد می‌وزد و ۴ صندلی می‌افتد، سپس اخبار عظمت پروژه را کنار گذاشته و ۲ صندلی افتاده را نشان می‌دهد که واقعاً ظلم است. اما اگر این شیوه سرمایه گذاری در نقش جهان انجام نمی‌شد ممکن نبود ادامه پیدا کند.
همچنین تعیین تکلیف کارخانه ریسباف و احداث موزه بزرگ برای کهن‌شهر اصفهان در شأن پایتخت فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی یکی از آرزوهای دیرینه و یکی از مطالبات اصلی و اساسی مردم نصف جهان بود که گامهای بلندی برداشته شد و این موضوع شکل عملیاتی به خود گرفت.
در مورد مصلی هم باید بگویم امسال ۱۶ میلیارد تومان بودجه قرار داده شده تا روند تکمیل ادامه پیدا کند، با روندی که طی می‌شد ۱۰۰ سال دیگر هم امکان نداشت این پروژه تکمیل شود. مترو هم در آخر امسال از شمالی ترین نقطه به جنوبی ترین نقطه وصل می‌شود.
وقت تنگ است و جلسات روز پایانی همچنان ادامه دارد... یکی از مسئولان استان آمده و از نبود استاندار در جلسه گلایه می‌کند... می‌گوید مگر من دیگر استاندار هستم که در جلسه حضور پیدا کنم؟!... با ما خداحافظی می‌کند...
- 9
- 2
