برخلاف ماه های بعد از انتخابات که بیشتر تکیه اش بر سکوت بود، این روزها نه در گفتار بلکه در عمل نیز فعال شده است. هرچند زمین های بازی او این روزها متفاوت شده است. سردار از یک سو باید پاسخگوی عملکردش در شهرداری باشد و نقدهای اصلاح طلبانه را جواب بدهد و سوی دیگر در زمین سیاست اصولگرایانه کمر همت به نقد درون تشکیلاتی بسته است.
تلاش او برای دفاع از عملکرد ۱۲ سالهاش در شهرداری و از سویی دیگر انتقادهایش از اصولگرایی، ترکش هایی را به سمت سردار روانه کردند، تا قالیباف بداند، بازی در زمین جدید، چندان هم راحت نیست.
حاشیههای شهرداری پیش پای قالیباف؛اصلاحطلبان در مقابل سردار
«باید بگویم که تعطیلی خط هفت مترو نیز کار سیاسی است.» این جمله شهردار سابق در دفاع از متروسازی هایش، کافی بود تا تیم جدید شهرداری را در تکاپوی واکنش بیندازد. هر چند قالیباف خط هفت مترو را بدون عیب و ایراد معرفی کرده بود اما شهردار جدید نه تنها این موضوع را رد کرد بلکه برای شفاف شدن موضوع قالیباف را به مناظرهای رو در رو دعوت کرد.
نجفی در این رابطه گفته بود:« آقای قالیباف در هر دانشگاهی که مورد علاقهشان است حضور پیدا کنند تا مناظرهای در حضور مردم و رسانهها انجام شود.در این مناظره دلایل ما برای تعطیلی این خط و دلایل ایشان برای عدم تعطیلی بیان شود و اگر ایشان واقعا فکر میکنند ما از نظر کارشناسی اشتباه میکنیم یا خدایی ناکرده کار سیاسی کردیم، بهترین راه برای اثبات، برگزاری مناظره است.»
اما این موضوع نقطه آغاز رو دررویی اصلاح طلبان با سردار در زمین شهرداری نبود، چه آنکه پیش از نیز بدهیهای شهرداری، میزان بالای نیروی استخدامی و... چالش هایی بودند که موجب تقابل تیم سابق با تیم جدید شهرداری شدند. ناگفته نماند که این روزها مسدود شدن حساب های شهرداری به دلیل بدهی به سازمان تأمین اجتماعی به عنوان برگ جدیدی از چالشهای شهرداری رونمایی شد تا باردیگر نگاه ها به شهردار سابق دوخته شود و سخن از حساب کشی اصلاح طلبان ساکن شهرداری از سردار به میان بیاید.
نواصولگرایی؛ دیواری میان اصولگرایان و قالیباف میشود؟
سیاست اصولگرایانه زمین دیگری است که قالیباف نشان داده است به این راحتی از آن دست نخواهد کشید. هر چند سه بار رفقای اصولگرایش در یک آزمون انتخاباتی به او پشت کردند اما شواهد نشان از این واقعیت دارد که قالیباف شکست را نخواهد پذیرفت.
تجربه تلخ او از پشت کردنهای لحظه آخری از سوی اهالی اردوگاه راست، موجب شده است تا او با رختی نو، وارد گود سیاست شود. او نشان داد که با وجود دلخوری از رفقای اصولگرایش، قرار نیست برای مدت طولانی بر مدار سکوت حرکت کند. او روزی دست به قلم شده و نامه ای خطاب به «جوانان انقلابی و دلسوز» می نویسد و چندی بعد در نشستی دانشجویی، سخن از نسخه ای به نام «نواصولگرایی» به میان می آورد.
البته این نقش جدید قالیباف که با نقدهای تند و تیز به اصولگرایان همراه شده ، چندان به مذاق اصولگرایان خوش نیامده است. همانطور که اصولگرایی همچون حسین ابراهیمی عضو جامعه روحانیت روزی در واکنش به نامه قالیباف در مورد طرح «نواصولگرایی» گفته بود:«قالیباف رئیس جریان نو اصولگرایی هم بشود، اتفاقی نمیافتد. هر کس خواست جدا شود!»، این روزها هم بعد از صحبتهای سردار در رابطه پدرخواندگی در میان اصولگرایان، برخی در جناح راست روی خوش به صحبتهایش نشان نداده اند.
قالیباف که گویی شمشیر نقدش را برای اصولگرایان تیز کرده است، در جمعی دانشگاهی گفته بود:« میبینیم این جریان هم در ارائه کارنامه، کارنامه قابل قبول و قابل دفاعی ندارد.حتی در هدفگذاری و روش و ابزار هم بد سلیقگی داشته است هرچند برخی بزرگان اصولگرا شاید نپذیرند. نواصولگرایی با فرهنگ پدرخواندگی ساخته نمیشود؛ نواصولگرایی پدرخوانده نمیخواهد. »، صحبتی که به سرعت با واکنش منفی چهره هایی همچون حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی مواجه شد:« ممکن است آقای قالیباف از تصمیم شورای مرکزی جمنا در رابطه با کناریگیری از انتخابات گلهمند شده باشد.بنابراین، تحلیل متفاوتی با سایرین دارد و این موضوع عاملی شده است تا این تصمیم گیری جمعی را پدرخواندگی تلقی کند و مسائلی مانند نواصولگرایی را مطرح کند اما من فکر نمی کنم اینگونه صحبتها در میان اصولگرایان مقبولیتی داشته باشد.»
در واقع این روزها که قالیباف مهر سکوت از لبان خود برداشته است، هر رفتار و گفتارش با واکنشهای تندی همراه میشود تا چالش جدیدی را پیش روی سردار بگذارد. فرقی ندارد که این نقش جدید در زمین شهرداری و برای دفاع از عملکردش باشد یا برای نشان دادن وجهه جدید سیاسیش، در هر صورت این سردار است که با هر «تک»، طعم «پاتک»های نه چندان آسان اصلاح طلبان و اصولگرایان را می چشد.
لیلا شریف
- 17
- 2