نحوه چینش کابینه روحانی که چپ و راست در آن حضور دارند، الگوی خوبی از همگرایی است

به گزارش خبرآنلاین، این اولین بار نیست که موضوع گفت و گو میان اصلاح طلب ها و اصولگرایان در دایره مباحث سیاسی قرار می گیرد. سال ۹۴ بعد از انتخابات مجلس دهم با ابتکار عمل اصلاح طلبان ایده مذاکره میان دوجریان با اسم " گفت وگوی ملی" مطرح شد که چندان مورد استقبال رقیب قرار نگرفت؛ اما یک سال بعد با مختومه شدن پرونده انتخابات ۹۶ و پیروزی دوباره حسن روحانی بار دیگر موضوع حل و فصل اختلافات با کمی تغییرات در واژه ها از سوی برخی چهره های سیاسی از جمله محمدرضا باهنر مطرح شد.

حالا سخنگوی مجمع روحانیت مبارز نیز از گفت و گوی میان دو تشکل روحانی یعنی مجمع روحانیون و جامعه روحانیت مبارز سخن به میان می آورد موضوعی که گویا پیش از این سابقه داشته است اما با بیشتر شدن اختلافات بدون نتیجه رها می شود.

آنچه به نظر می رسد این است که مشکلات کشور راهی جز حل اختلافات را در پیش روی جریانات سیاسی قرار نداده است؛ مشکلاتی که هم مسائل بین المللی را در برگرفته و هم آغشته به موضوعات داخلی شده است. مسئله ای که محمد هاشمی رفسنجانی رئیس اسبق صدا و سیما و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با خبرآنلاین بر آن مهر تائید می زند؛

مشروح گفتگوی خبرآنلاین با این چهره سیاسی را در ادامه بخوانید؛

آقای هاشمی مدتی است صحبت از مذاکره میان دو جریان اصلی اصلاح طلب و اصولگرا مطرح می شود چقدر ضرورت این گفت و گوها در فضای سیاسی کشور احساس می شود؟

کشور ما در شرایط حساس و مهمی به سر می برد و این حساسیت با شرایط منطقه ای تشدید می شود به عبارت دیگر وجود تروریسم در منطقه و  رفتارهایی مانند رفتارهای آقای ترامپ ایجاب می کند ما در داخل از حداکثر وحدت و انسجام برخوردار باشیم. به هر حال وحدت نیروها یک عامل بازدارنده برای دشمن است بنابراین گفت و گو و تعامل در بین نیروهای خودی در داخل کشور می تواند به یک انسجام بینجامد و وجود آن ضروری است حال در پاسخ به این سوال که این گفت و گو ها حول چه محوری باید باشد باید گفت قاعدتا باید پیرامون منافع ملی و مسائل اصلی کشور باشد.

بر سر مسائل اصلی کشور که کسی اختلافی ندارد یا حداقل کمرنگ است، آنچه محل مناقشه و بحث است اتفاقا همین اختلافات سیاسی است، از نگاه شما مباحث سیاسی چقدر می تواند محور این نوع از مذاکرات باشد؟

این گفت و گو ها برای رفع اختلافات است و حل مسائل اختلافی می تواند در هر زمینه ای صورت بگیرد که امری قابل قبول است. البته اختلاف نظر به صرف وجودی خود یعنی در حد تکثر نظرات خوب است و از پیامبر اکرم (ص) هم نقل شده است " اختلاف بین علمای امت من رحمت است " بنابراین نه تنها بد نیست بلکه امری مثبت ارزیابی می شود اما این مثبت بودن مشروط به آن است که در حد اختلاف نظر باشد و چنانچه بخواهد این اختلاف نظرها به مسائل دیگر از جمله خشونت ها و اتهام زنی ها و ... بکشد خوب نیست و می تواند تبعاتی به دنبال داشته باشد. بنابراین تعدد نظرات مادامی که منجر به انتقام گیری و درگیری نشود، می تواند مترقی باشد.

آقای مصباحی مقدم از گفت و گو میان مجمع روحانیون مبارز و روحانیت مبارز صحبت کردند نظر شما در اینباره چیست؟

این گفت و گو ها در هر زمینه ای می تواند موثر و مفید باشد و همانطور که اشاره کردم کشور ما نیاز به یک وحدت دارد حال گفت و گو و حل اختلافات میان دو تشکل روحانیت و روحانیون نیز می تواند به یک همگرایی منجر شود .

گفته می شود پیش از هم این دو تشکل روحانی دور هم جمع شدند که در آن جلسه اعتراضی از سوی آقای کروبی انجام می شود او گفته بود" یک طرف همه قدرت در دستش باشد و طرف دیگر نظاره گر باشد " چقدر  ممکن است بار دیگر این اختلافات مانع از حرکت شود؟

ما امروز می بینیم در دولت آقای روحانی یک همگرایی وجود دارد و از هر دو جناح راست و چپ در پست های مدیریتی حضور دارند این می تواند به عنوان یک الگو در همه امور کشور مورد استفاده  قرار گیرد و ما در همه سطوح چنین همگرایی را داشته باشیم . به نظرم مهمتر از اینکه  چه کسی در کجا قرار دارد، موضوع تبادل نظر و هم اندیشی است که باید محور قرار بگیرد، موضوعی که می تواند ما را به یک  وحدت و انسجام برساند. در این میان ممکن است توقعاتی هم از سوی گروه ها و جناح ها وجود داشته باشد که باید به آنها هم توجه شود تا از همه ظرفیت ها استفاده شود. طبیعتا هم‌افزایی بهتر از تک روی ها است.

به نظر شما چه کسانی می توانند این گفت و گو ها را به پیش ببرند؟

من دیگر وارد این جزئیات نمی شوم فقط می توانم بگویم حل اختلافات موضوعی قابل قبول است که می تواند باعث انسجام و وحدت بیشتر در کشور شود.