صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: در شرایط فعلی ساختار سیاسی و اجتماعی کشور، برای اصلاح طلبان گزینه دیگری به‌جز ائتلاف و همکاری با طیف معتدل کشور وجود ندارد؛ خواه این ائتلاف در قالب همکاری با روحانی و طیف میانه باشد، خواه با اصولگرایان میانه‌رو به رهبری ناطق‌نوری و علی لاریجانی.
همکاري‌نکردن اصلاح‌طلبان با دیگر جريان‌هاي اعتدالي، باعث به‌حاشيه‌رفتن همه اين نيروها خواهد شد و لاجرم راه را براي پيروزي يک پوپوليست ديگر هموار خواهد کرد.
سؤال درستی که اصلاح‌طلبان بايد مطرح کنند، اين نيست که آيا بايد از روحاني جدا شوند و روي پاي خود بايستند؛ بلکه سؤال درست اين است که آيا جريان ميانه و نماد آن که حسن روحاني است، با همه کاستي‌هاي آن، به احمدي‌نژاد و نوع پوپوليسمي که در تير ٨٤ به قدرت رسيد، ترجيح ندارد؟
واقعيت تلخي که اصلاح‌طلبان تندتر نمي‌خواهند بپذيرند، آن است که ساختار رسمي در ايران به گونه‌اي درآمده که هيچ جرياني به‌تنهايي نمي‌تواند پيشرفت و موفقيتي کسب کند. به بيان ديگر، با وجود محبوبيت و پايگاه اجتماعي گسترده اصلاح‌طلبان، اين جریان سياسي مانند دوران اصلاحات نمي‌تواند با تکيه به صندوق رأي، جلوي پيشروي تندروها و پوپوليست‌ها را بگيرد. تنها گزينه موجود، شراکت اصلاح‌طلبان و ميانه‌روهاست ولاغير؛ براي جلوگيري از پوپوليسم در انتخابات مجلس و رياست‌جمهوري آينده، ائتلاف ميانه‌روهاست.
- 17
- 3
