آنها همچنین کمر همت بسته‌اند تا مجمع تشخیص مصلحت درباره پیوستن به FATF رای منفی بدهد. شدت مخالفت‌ها به حدی است که حسن روحانی اخیرا خطاب به این گروه گفت: اگر FATF نباشد به دلیل عدم تعامل با سیستم‌های بانکی دنیا هزینه خرید کالاها از خارج ۲۰ درصد گران تر خواهد شد. آن کسی که شعار می‌دهد، هزینه‌ها را هم به مردم بگویید که اگر این کار را نکنیم مردم چقدر از جیب باید دهند؟احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات با انتقاد شدید از این گروه و با گفتن اینکه « بررسی چرایی اینگونه تحرکات دشوار نیست.
این گروه به خوبی می‌دانند که سرمایه اجتماعی حداقلی دارند و به همین دلیل، با سیاه‌نمایی و تخریب رقیب به هر بهانه‌ای تلاش میکنند توفیق‌ها را ناکامی جلوه بدهند. دقیقا به همین دلیل؛ دست‌آورد مهمی چون برجام را هم خسارت‌بار می‌دانند تا از این طریق بتوانند مردم را از دولت زدهِ کنند و در نتیجه، در انتخابات کسی نباشد که به آنها رای بدهد و خودشان با همان رای حداقلی دولت و مجلس را به عهده بگیرند.» به پرسش‌های «همدلی» پاسخ می‌گوید:
برجام باید بماند یا نه؟
معلوم است، ایران باید برای حفظ برجام همه هم‌و‌غم‌اش را به کار بگیرد. در کل کشورها باید برای قراردادهای بین‌المللی ارزش قایل شوند و همچنین این را بدانند، ساختار نظام بین‌الملل بدعهدی را با هیچ متر و معیاری نمی‌پذیرد. واقعا نمی‌دانم عده‌ای چرا و با چه دلیل‌هایی به خود اجازه مخالفت با برجام را می دهند.
خروج برجام از آمریکا می‌تواند خروج ما از این قرارداد مهم را توجیه کند؟
نه. آمریکا را ما کشوری می‌شناسیم که به بدعهدی کردن‌ها عادت دارد. واضح است که ایرانِ بعد از انقلاب هیچ گاه بدعهدی نکرده و از این پس هم نخواهد کرد. این را هم باید در نظر بگیریم، ما در شرایط تحریم قرار داریم و اقتصادمان رکود را به معنای واقعی کلمه حس می‌کند. خب! در چنین شرایطی با کنار گداشتن برجام آیا وضع‌مان بدتر نخواهد شد که قطعا پاسخِ این سئوال «بله» است.
بارها گفته‌‌ام، تحریم در این سال‌ها بیش از هزار میلیارد دلار به اقتصاد ایران ضربه زده است و همه انند، ضرری به این مقدار چه اثرهای سویی در روند اقتصادی هر کشوری می تواند بگذارد. مکررا از مخالفان برجام این سئوال را می‌کنم که چقدر از خسارت های ناشی از تحریم‌ها را می توانند، جبران کنند. آیا می‌دانند، معنی ممنوعیت تجارت با کشورهای جهان چیست و آیا می‌دانند، تحریم‌ها باعث شده تا سفره‌های مردم روز به روز کوچکتر شود و مردم حتی در خرید مایحتاج اولیه خود مشکل داشته باشند.
بهتر است آقایان به خود بیایند و بیش از این مصالح و منافع ملی را فدای منفعت‌های سیاسی و جریانی خود نکنند. کار به جایی رسیده است که بخش زیادی از مردم زیرخط فقر مطلق و همچنین عده کثیری هم روی خط فقر روزگار سپری میکنند تا بتوانیم از مخالفان سیاست خارجی کشور بپرسیم، چطور میتوانند با وجود این آمار و ارقام همچنان ساز مخالف را کوک کنند؟
اما آنها همچنان اصرار به مخالفت دارند. آنهم بعضا از تریبون‌های مهم نظام.
بررسی چرایی اینگونه تحرکات دشوار نیست. این گروه به خوبی می‌دانند که سرمایه اجتماعی حداقلی دارند و به همین دلیل، با سیاه‌نمایی و تخریب رقیب به هر بهانه‌ای تلاش میکنند توفیق‌ها را ناکامی جلوه بدهند.
دقیقا به همین دلیل؛ دست‌آورد مهمی چون برجام را هم خسارت‌بار می‌دانند تا از این طریق بتوانند مردم را از دولت زدهِ کنند و در نتیجه، در انتخابات کسی نباشد که به آنها رای بدهد و خودشان با همان رای حداقلی دولت و مجلس را به عهده بگیرند. آنها به خوبی می‌دانند که بدعهدی آمریکا در مساله برجام هیچ ربطی به دولت روحانی ندارد. اما خروج ایالات‌متحده از برجام را دست‌آویزی برای ناکارآمد نشان دادن برجام کرده‌اند.
میتوانند موفق شوند؟
به هرحال مردم وقتی مشکلات‌شان روز به روز بیشتر می‌شود، امکان دارد تحت‌تاثیر قرار بگیرند. به همین دلیل، اصرار دارم که چهره‌های شاخص و تحلیلگر باید با مردم سخن بگویند و جامعه را از آنچه در کشور اتفاق می‌افتد، مطلع کنند. در چنین حالتی است که توده‌های مردم به آگاهی لازم می‌رسند و در نتیجه، در انتخابات بهترین تصمیم ممکن را می‌گیرند.
این روزها مخالفت‌هایی جدی هم در خصوص تصویب یا عدم تصویب اف ای تی اف شنیده می‌شود. منطقی است، مساله به این مهمی اینقدر فرسایشی شود؟
گروهی که از چند سال پیش با عنوان دلواپسی شناخته می‌شوند، اصولا نمی‌توانند نه آرامش را و نه هر نشانه‌ای از موفقیت را برتبابند. به همین دلیل با هر مساله‌ای که با منافع کشور ارتباط دارد، مخالفت کرده و حتی گاهی به خود اجازه اشکال مختلف تهدید را می‌دهند. انگار واقعا حیات سیاسی و همچنین منفعت خود را در رویارویی با دنیا می‌بیند و برجام، اف ای تی اف و اینستکس را با توسل به شیوه‌های تخریب میکنند. انگارنه انگار که هر یک از آنها با تشخیص دولت و رای مجلس است. به نظرم این گروه در هر شرایطی به رفتارهای هزینه‌ساز خود ادامه خواهند داد.
تکلیف چیست و چطور می‌توان تندروها را مهار کرد یا حداقل هزینه‌های‌شان را به حداقل ممکن رساند؟
برای اینکه این گروه فعالیت‌های خود را کاهش بدهند، باید عزمی جدی در کشور دیده شود و اینطور نباشد که برخی از رفتارهای رادیکال دفاع کنند و سوار بر موج تندروی شوند.
- 23
- 3
