افلاطون و ارسطو واژه ی تیموکراسی را به معانی متفاوتی به کار بردهاندتیموکراسی
به واژه ای که گونه ای خاص از حکومت در یونان باستان را توصیف می کند تیموکراسی یا تیمارشی می گویند. افلاطون و ارسطو، این واژه را به معانی متفاوتی در آثارشان بکار برده اند اما در هر صورت، حکومت تیموکراتیک در دنیای امروز وجود ندارد یلکه به" تاریخ اندیشۀ سیاسی" تعلق دارد.
تیموکراسی از دیدگاه ارسطو، نوعی مالک سالاری بود؛ به این معنی که در این نظام، صرفا زمین داران بزرگ میتوانستند در امور سیاسی مشارکت کنند.
افلاطون، تیموکراسی را اینگونه توصیف میکند که معنای اصلی این واژۀ سیاسیِ تاریخی یا به تاریخ سپرده شده است. تیموکراسی از نظر افلاطون، حکومت کسانی است که هدفشان از کار کردن، برای شرف و افتخار می باشد؛ به این معنی که سیاست گذاری و سیاست ورزی و زندگی روزمره، تحقق شرف و افتخار یا حفظ شرف و افتخارشان برایشان در اولویت است.
منظور ارسطو از تیموکراسی، نوعی مالک‌سالاری بودحکومت تیموکراسی
timocracyبرگرفته از تیمه Time یونانی میباشد که معنای آن آزرم و شکوه و شرف است .از حکومت تیموکراسی به عنوان حکومت متفاخران یاد میشود( حکومتی مانند اسپارت). قدرتهای سیاسی و دینی باعث شکل گیری حکومت تیموکراسی شده اند و ارباب ادیان، این حکومت را به دست گرفته اند و طبق عقاید خود بر مردم حکومت می کنند.
ویژگی های تیموکراسی
قبل از تفکرات مربوط به تیموکراسی، سولون یونانی به عنوان نخستین کسی شناخته میشد که نظام تیمور را توصیف کرد. او نظام تیمور را رسمی شبیه به الیگارشی معرفی کرد که شهروندان در آن دارای سطحی از مشارکت در سیاست هستند و با طبقه اجتماعی آن ها متناسب می باشند و ظرفیت متریک تولیدشان بمدت یک سال است.
- تیموکراسی از نظر افلاطون به حکومتی گفته میشود که در آن قدرت سیاسی با میزان دارایی ها، مستقیما در ارتباط است.
- تیموکراسی از دیدگاه افلاطون، نوعی از اشکال حکومت منفی یا ناعادلانه است که میتواند با فاسد کردن دولت، آنرا به نظام های بسیار بدتری برساند.
- نظام تیموکراسی، قابلیت تکامل به نوع دیگری از حکومت انحصاری مانند پلوتوکراسی را به شکل منفی دارد، که ثروتمندان و مالکان، صرفا برای افزایش ثروت خود از آن استفاده می کنند.
- نظامی گری از دیگر جنبه های رایج تیموکراسی به شمار میرود که عمدتاً منشأ آن در شهر یونانی اسپارت بود.
حکومت تیموکراسی حکومت متفاخران است - در جامعه ای که بالاترین سطوح سلسله مراتبش، ویژگی های نظامی است؛ مشارکت در دولت، محدود به وضعیت نظامی هر یک از اعضای آن می باشد.
- افلاطون به توصیف پنج رژیم در کتاب جمهوری می پردازد( که چهار رژیم ناعادلانه هستند) و اولین رژیم “ناعادلانه”، تیموکراسی( کتاب هشتم، ۵۴۵ ب – ۵۵۰ ب) نام دارد.
تیموکراسی حکومتی است که از قدرتهای سیاسی و دینی بوجود آید گردآوری: بخش سیاست سرپوش
- 12
- 1
