به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، ستاره شناسان راه جدیدی را برای تشخیص یکی از قدیمی ترین ویژگی های جهان ما پیدا کرده اند.
نوسانات صوتی باریون (BAO)، چین و چروک های ظریفی هستند که در طول ۳۸۰ هزار سال اول آغاز عمر کیهان در ماده کیهانی جریان داشته اند. امروزه، آنها سوژه های محبوبی در علوم فضایی هستند، زیرا یکی از معدود نشانه های انفجار بزرگ (مه بانگ - Big Bang) هستند که هنوز قابل ردیابی است و مهمتر از همه اینکه ستاره شناسان می توانند از حضور BAO برای اندازه‌گیری فواصل کیهانی و همچنین سرعت انبساط جهان استفاده کنند.
در حالی که اخترشناسان از لحاظ تاریخی بر روی خوشه های کهکشانی برای مشاهده این امواج کیهانی متمرکز شده اند، یک مطالعه جدید با هدف شناسایی برخی از امواج نادیده گرفته شده با نگاه کردن به شکل ها و جهت گیری کهکشان ها به جای خوشه ها به عنوان یک کل انجام شده است.
پژوهشگران این مطالعه می گویند، این ویژگی ها میتوانند یک «کاوشگر کیهان شناسی امیدوارکننده» ارائه دهند، در حالیکه تاکنون نادیده گرفته شده اند.
این تیم برای پر کردن این شکاف با مطالعه میزان گستردگی و کشش آن کهکشان ها، به موارد عجیب و غریبی در جهت گیری حدود یک میلیون کهکشان پرداخت. این کار به نوبه خود نشان داد که این تعداد کهکشان های نزدیک به یکدیگر کشش گرانشی وارد می کنند.
سپس پژوهشگران بر روی کهکشان هایی که به شدت کشیده نشده بودند، تمرکز کردند که بعنوان موارد عجیب در پایگاه داده برجسته شدند.
آنتونیو کوئستا، اخترفیزیکدان دانشگاه کوردوبا در اسپانیا و یکی از نویسندگان این مطالعه جدید، می گوید: مساله در آن نقاطی است که کهکشان ها در جهتی که باید داشته باشند، قرار ندارند، جایی که آمار به ما می گوید که نوسانات صوتی باریون قرار دارند، زیرا این امواج به عنوان نقاط جاذبه گرانشی نیز عمل می کنند.
بر اساس این مطالعه، از آنجایی که روش جدید تشخیص BAO کاملاً مستقل است، به پژوهشگران در اندازه گیری مکان کهکشان ها در جهان و فواصل آن ها با دقت بیشتری کمک می کند.
دانشمندان می گویند، این دانش در نهایت میتواند برای نقشه برداری بهتر از جهان استفاده شود.
این روش جدید همچنین اطلاعات بیشتری را در مورد انبساط جهان نشان می دهد که به خودی خود یک معماست، زیرا با سرعتی در حال شتاب گیری است که دانشمندان نمی توانند کاملاً آنرا توضیح دهند.
به گفته این تیم، این مکانیسم همچنین میتواند به محاسبه مقدار ماده تاریک گریزان و انرژی تاریکی که در جهان ما نهفته است، کمک کند. در واقع گمان میرود که این انرژی تاریک باشد که به نوعی باعث گسترش شتابان فضا شده است.
البته این مطالعه جدید نخستین تلاش برای شناسایی BAO در جهان نیست. دو تیم مستقل این سیگنال را در سال ۲۰۰۵ هنگام تجزیه و تحلیل داده های کهکشان های نزدیک مشاهده کردند. در آن زمان، اندازه سیگنال های BAO در جهان حدود ۱۵۰ میلیون پارسک بود.
یکی از اهداف تلسکوپ اقلیدس آژانس فضایی اروپا (ESA) که در اوایل ماه ژوئیه برای شکار ماده تاریک و انرژی تاریک به فضا پرتاب شد، اندازه‌گیری حداقل برخی از این سیگنال ها در سراسر جهان است.
این تلسکوپ که در حدود ۱.۶ میلیون کیلومتر دور از زمین قرار دارد، به تازگی نخستین تصاویر ستاره ای خود را به زمین فرستاده است.
این مطالعه در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
- 13
- 3
