اختراع تلویزیون
تلویزیون کلمه ایست که از زبان یونانی و لاتین می آید. تل در یونانی به معنای دور است و کلمه ویزیو که به معنای دیدن یا بینایی است. تلویزیون الکترومکانیکی که جان برد اختراع کرد نهایتاً به وسیله ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث تکامل داده شده، به تلویزیون کاملاً الکترونیکی تبدیل شدند. موفقیت های جان لوگی برد در توسعه فناوری پخش برنامه های تلویزیونی و سینمایی رنگی جایگاه مخصوصى در تاریخ تکامل تلویزیون به او عطا نموده است. تلویزیون عبارت است از دستگاهی که صحنه های ثابت یا متحرک را توسط برق انتقال میدهد.
تکنیک اصلی تلویزیون عبارت است از تصویربرداری از صحنه های مورد نظر و تجزیه این تصاویر به صورت نقاط و خطوط و سپس پخش آن از فرستنده بعد از تبدیل به امواج الکترومغناطیسی. بعد از تکمیل اختراع تلویزیون، عاقبت نخستین برنامه های تلویزیونی در سال ۱۹۳۶م در ایستگاههای فرستنده تلویزیونی تهیه و ارسال گردید. در طی سالهای بعد تحولاتی در تلویزیون پیدا شد که دستیابی به تکنیک تلویزیون رنگی، استفاده از ماهواره برای پخش جهانی و کاربردهای علمی و آموزشی از آن جمله است.
تاریخچه اختراع تلویزیون
گرچه اختراع تلویزیون تنها توسط یک نفر انجام نگرفت ولی کسی که این اختراع را کامل و قابل استفاده کرد، شخصی به نام “جان لاجی برد” بود. او در روز سیزدهم اوت ۱۸۸۸ در “هلنسبرگ” واقع در نزدیکی “کلاسگو” کشور اسکاتلند به دنیا آمد. پدر وی یک کشیش باسواد بود، ولی در فقر به سر می برد. “جان” موقع تحصیل در مدرسه آنقدر از خود هوش نشان داد که حتی در ۱۲ سالگی به کمک همکلاسی هایش یک خط تلفن بوجود آورد. او در سال ۱۹۲۳ درحالی که از عمرش ۳۴ سال می گذشت به لندن مراجعه کرد و تصمیم گرفت به هر قیمتی که شده اختراع تلویزیون خود را تکمیل کند.
عاقبت تلاش های مستمر وی برای اختراع تلویزیون در فصل بهار ۱۹۲۴ نتیجه داد و او توانست سایه صلیب مالتیس را تا فاصله سه یارد منعکس کند. متأسفانه در این موقع او پول کافی برای ادامه دادن آزمایش های خویش در اختیار نداشت. برای حل این مشکل اعلامیه هایی جهت دریافت کمک در روزنامه چاپ کرد. در نتیجه ی این اعلانات او توانست قدری پول فراهم آورد. جان لاجی برد در دوم ماه اکتبر ۱۹۲۵ برای انتقال تصاویر روی پرده دستگاه دیگری ساخت. زمانی که آپارات را بکار انداخت از نتیجه ای که حاصل شد تعجب کرد چون حالا دیگر تمامی تصاویر بطور کامل و بدون نقص به روی پرده ظاهر گشتند. در ژانویه ۱۹۲۵ برد توانست با موفقیت نمایش تلویزیونی خود را نشان دهد. او در تمام سالهای زندگی اش با فقر و بیماری دسته و پنجه نرم میکرد و در این سالها نتوانست خیلی دیده شود تا اینکه در سالِ۱۹۴۰ بر اثر آنفولانزای شدید درگذشت و پس از درگذشتش تازه به مهم بودن اختراعش و دست آوردهایش پِی بردند.
نگاهی به روند تکامل و اختراع تلویزیون در جهان
تاریخ پیدایش و اختراع تلویزیون به سال ۱۸۸۴ میلادی برمی گردد. هنگامی که یک دانش آموز آلمانی به نام پائول نیپکو اولین سیستم الکترومکانیکی تلویزیونی را با توانایی انتقال یک تصویر ثابت اختراع کرد. این سیستم از طریق روشن کردن یک عکس توسط لنز و یک صفحه چرخشی کار میکرد (صفحه نیپکو). روزنه های چهارگوش (سوراخ های کوچک) بر روی صفحه بریده شده بودند و خط های عکس را تا جایی که عکس به طور کامل پویش شود دنبال می کردند. هر چه تعداد این روزنه ها بیشتر می شد خط های بیشتری هم دنبال می شدند و از این جهت جزئیات بیشتری هم نمایان می شد.
دستگاه نیپکو تا پیشرفت فناوری تقویت کننده الکترونیکی لامپ خلأ و لامپ پرتو کاتدی عملاً قابل استفاده نبود. در سال ۱۹۰۷، بوریس روزینگ دانشمند روس برای اولین بار توانست با استفاده از لامپ پرتو کاتدی در دستگاه گیرنده تلویزیونی، شکل های ساده هندسی را از طریق تلویزیون منتقل نماید. در سال ۱۹۲۳، ولادیمیر زوریکین دانشمند دیگر روس صفحه نیپکو را با یک عنصر الکترونیکی جایگزین کرد. این موضوع سبب به وجودآمدن سطح بالاتری از جزئیات بدون افزایش تعداد پویش ها در واحد زمان شد. در سال های اول دهه ۱۹۰۰ (۱۲۸۰ خورشیدی) مهندسان دریافتند که میتوان تصویر را با استفاده از امواج رادیویی فرستاد ولی این کار تا سال ۱۹۲۶ (۱۳۰۵ خورشیدی) عملی نشد.
سرانجام جان لوگی برد دانشمند اسکاتلندی با استفاده از دیسک نیپکو برای اولین بار موفق شد تصاویر متحرک تلویزیونی ضد نور (در سال ۱۹۲۵) و تصاویر متحرک سیاه و سفید (۱۹۲۶) را در لندن منتقل نماید. اختراع تلویزیون جان لوگی برد اولین انتقال تصویر واقعی تلویزیونی به شمار می رود. تنها یک سال بعد در ۱۹۲۷، جان لوگی برد اولین دستگاه ضبط تصاویر ویدئویی را ابداع کرد. او با استفاده از مدولاسیون توانست سیگنال های دوربین تلویزیونی خود را تا حد سیگنال های صوتی تغییر دهد و بعد آنها را روی صفحه ضبط صوت ۱۰ اینچی ضبط کند. چند صفحه از ویدئوهای ضبط شده جان لوگی برد باقی مانده اند که ویدئوهای ضبط شده در آنها در دهه ۱۹۹۰ با استفاده از تکنولوژی دیجیتال استخراج و بازسازی شدند.
جان لوگی برد نیز تلویزیون رنگی مکانیکی را در سال ۱۹۲۸ عرضه کرد. اختراع تلویزیون رنگی مکانیکی برد کاملاً با لامپ تصویر الکترونیکی و دوربینهای مدرن متفاوت بود. کیفیت نخستین تصاویر وی خیلی بد بود و صرفا ۳۰ خط داشت. نخستین تلویزیون مکانیکی از صفحه نیپکو با سه فنر مارپیچ استفاده میکرد که هر فنر برای یکی از سه رنگ اصلی (قرمز، سبز، آبی) بکار برده می شد، در آن زمان تعداد اندکی از مردم دستگاه تلویزیون داشتند و داشتن تجربه تماشای تلویزیون اهمیت چندانی نداشت.
تکنولوژی ساخت و اختراع تلویزیون رنگی از سال ۱۹۴۰ در دسترس بود ولی متأسفانه دنیا در این دهه درگیر یکی از فاجعه بارترین اتفاقات کل بشریت شد. جنگ جهانی دوم خیلی از کارخانه ها را واداشته بود تا به ساخت لوازم مورد نیاز برای جنگ بپردازند. از طرفی هم آلیاژ ها و مواد اولیه ای که برای ساخت و تولید انبوه تلویزیون رنگی در دنیا نیاز بود بسیار کمیاب بودند ولی برای فراگیر شدن تلویزیون های رنگی دنیا باید عملاً تا ۱۹۶۵ صبر می کرد. چراکه تعداد برنامه های رنگی در آن هنگام بسیار کم بود و درصورتی که تلویزیون رنگی می خریدید با خرید تلویزیون سیاه وسفید فرقی نداشت. گذشته از این که هزینه ی آن بسیار زیاد بود.
دهه ۱۹۵۰ یک دوره زمانی مهم و طلایی در پیشرفت تلویزیون به شمار می آید. اختراع تلویزیون سیاه سفید در سال ۱۹۵۶ بود. هزینه دستگاه تلویزیون سرانجام در این موقع کاهش پیدا کرد. منشأ تلویزیون مدرن میتواند در زمان گذشته با کشف خاصیت هدایت نوری ماده سلنیم توسط ویلوگبی اسمیت در سال ۱۸۷۳ و اختراع دیسک اسکن توسط پاول نیپکوو در سال ۱۸۸۴ بررسی و ردیابی شود. تکنیک های الکترومکانیکی قبل از جنگ جهانی دوم بطور قابل ملاحظه ای توسط چارلز فرانسیس جنکینز و جان لوگی بِرد توسعه و تکمیل شد.
در ادامه ی تکامل و اختراع تلویزیون، پنل تصویری پلاسما (PDP)، امکان ساختن تلویزیون های بزرگ تر را ممکن کرد. تلویزیون های PDP اجازه تنظیم نور با استفاده از تخلیه الکترونیکی را به پیکسل های RGB دادند. تلویزیون های LCD قادر به برطرف سازی بیشتر اشکالات تلویزیون های PDP بودند. برای وضوح بهتر بر روی صفحه نمایش های صفحه نمایش کریستال مایع یا همان LCD، یک صفحه نمایش بصری الکترونیکی است که در آن یک لایه کریستال مایع روبروی نور پس زمینه لامپ های CCFL برای تولید تصاویر قرار دارد.
پس از اختراع تلویزیون ال سی دی، LEDها نسل جدیدتری از تلویزیون ها بودند که تحول عظیمی در ساختار تلویزیون ایجاد کردند. این تلویزیون ها به جای لامپ فلورسنت از سیستم نورافشانی ال ای دی استفاده می کنند. تکنولوژی بعدی که روی کار آمد، OLED بود. برای ایجاد یک تصویر در تلویزیون تنها نیاز به نورهای قرمز، سبز و آبی دارید. OLEDها در واقع با عبور جریان الکتریسیته از موادی که این رنگها را تولید می کنند، کار می کنند. QLED یکی از پیشرفته ترین تکنولوژی های حال حاضر است که در سال ۲۰۱۷ از آن رونمایی شد. فناوری QLED با شعار قابلیت های بیشتر نسبت به او led وارد میدان شد.
پیشگامان اختراع تلویزیون
یکی از پیشگامان اختراع تلویزیون دانشمندی ایتالیایی از اهالی فلورانس “جیووانی کازلی” است که در سال ۱۸۶۲ موفق به ساخت دستگاهی شد که با استفاده از سیستم دستگاه تلگراف بی سیم قادر به مخابره ی نقوش و تصاویر ساده ای بود. نیم قرن بعد یک مبتکر فرانسوی به نام “ادوارد بلین” با تکمیل دستگاه مخترع ایتالیایی، سیستم جدید مخابره ی عکس به وسیله ی امواج رادیویی را اختراع کرد که به نام خودش “بلینوگراف” نامیده شد. با این دستگاه عکس های خبری و اصولاً هر عکسی در مدت چند ثانیه از نقطه ای به نقطه ی دیگر جهان مخابره می شد ولی طبعاً عکسها تصاویر ثابتی هستند و “بوریس روزینگ” موفق به حل مسائل عمده ای در سیستم پخش تصاویر تلویزیونی شدند. در آمریکا “لی دو فورست” و بالاخص “ولادیمیر زورکین” با اختراعات تازه گام های بلندی برای تحول و تکامل تلویزیونی برداشتند.
گرایش های فناوری تلویزیون
اختراع تلویزیون در ابتدا بصورت یک رسانه گروهی کوتاه مدت بود. طرفداران برنامه های منظم و معمولی برای لیست شدن در برنامه های تلویزیونی طرح ریزی کردند و به این جهت توانستند که برنامه های مورد علاقه خود را در زمان معین پخش، تماشا کنند. کلمه «قرار ملاقات تلویزیون» معادل بازاریاب هایی است که این ضمیمه شدن را توضیح و توصیف می کنند.
تماشاگر بودن تلویزیون بر اساس برنامه بندی با اختراع ضبط و پخش کننده های برنامه های ویدئویی مثل ضبط کننده ویدئو کاست و ضبط کننده ویدئویی دیجیتال کاهش پیدا کرده است. مشتریان میتوانند برنامه ها را در طرح زمان بندی خود یک بار تماشا کرده و ضبط کنند. تهیه کنندگان خدمات تلویزیونی همچنین ویدئو درخواستی، مجموعه ای از برنامه هایی است که بعد از ارائه میتوان در هر زمانی تماشا کرد. هم شبکه های تلفن های همراه و هم اینترنت قابلیت حمل امواج و برنامه های ویدئویی را دارند. پیشتر، مقدار خوبی از تلویزیون اینترنتی موجود بود که به صورت برنامه های زنده یا قابل دانلود بود. تلویزیون تلفن های همراه برای ارائه این جریان ها پس از تکمیل و پیشی گرفتن تلویزیون دیجیتالی از طریق هوا بر سیستم های آنالوگ و غلبه بر برخی از مشکلات تکنیکی- بخصوص نوعی که به عمر باتری بستگی دارد، طراحی شدند.
گردآوری: بخش علمی سرپوش
- 15
- 6
فرامرز
۱۴۰۰/۲/۱۰ - ۲۲:۰۱
Permalink